სონეტი 73.
(Redirected from სონეტი 72.)
სი ჩქიმ დუც ასე დამორჩილიშ ორწყექ ღიაბის,
მუ შვანც ჯალონას მითმჲოხირანც ფურცელს ბორია,
შორშე ირჩქილე ჩიტეფიში ნგარა-ჭყიაფი
დო დღაშე-დღაშა მითმედინჷ ბჟაში ჩხორია.
ჩქიმ დინოხ ორწყექ ნირსამ დღალეფც, ნარღიშ მოჯგირეს,
ჩხანა გელახის დინმიქოსჷ, მოჭითე ფერი,
მაღურუცალო გითიჯინე ასე ორინჯე
დო ჭყელი შარათ მინჭუაფჷ ჸალა შქასერი.
ჩქიმ დინოხ ორწყექ გეშქირატილ დაჩხირიშ ნოფას,
ნოთე შქირტჷ დო ასე ღურუს თენათ ანჭუაფ,
მიცანცალუანც თეზმა ნარღი, თეზმა ჭოროფა
დო ულაშ ბორჯი ხვათახვალე გემკომჭანუანც.
თე ეკონია ჩქინ ჸოროფას გეგნუხანტურუ,
ძალამო გიჸორქ, თი ბორჯისჷ, მუჭოთ მაღურუ.