[ქ]. ნებითა და შეწევნითა ღ(მრ)თისათა და შაჰ-{ა}ბაზ<ა> ყეენისათა. ჩვენ, მეფემან, პატრონმა სვიმონ ესე წყალობის წიგნი და სიგელი შეგიწყალეთ და გიბოძეთ ასე-რე და ამა პირსა ზედა, რომე მოურავ ბედნიერს ყ{ა}ენს წამოუვიდა და უღალატა და თქვენი თავი და ქართლი უკუყენა და მერმე თქვენ კიდევ ბედნიერს ყ{ა}ენისა და ჩვენი ირჩივეთ და შ{აჰ}ისევანი შეიქენით, ამისადა ჯილდოდ გიბოძეთ ქალაქის მოურავობა თქვენ, ბოქაულთუხუცეს ქაიხოსროს და თქვენს ძმას, თამაზს, გქონდეს და გიბედნიეროს ღ(მერ)თ(მა)ნ ჩვენსა ერდგ<ი>{უ}ლად<ს> სამსახურსა შიგა{ნ}.
[აწე,] გიბრძანებთ კარისა ჩვენისა ვეზირ-ვექილნო და ქალაქის უფ<ა>როსნო და კარისა ჩვენისა მდგომელნო, რარიგადაც ამა ჩვენს ნაწყალობევს ფარვანაჩიგა ეწეროს, თქვენც ასრე გაუთავეთ.
დაიწერა წიგნი ესე თუ{ი}ნიერა თანადგომისა და შეწევნისაგან კიდე ქ(ორონი)კ(ონ)ს ტიდ, თიბათუვეს თხუთმეტს, კარის ჩვენის მუშრიბის, ყორღანაშვილ{ი}ს ბა{ა}ტას ჴელითა. [ჩართული] [ადგილი ბეჭდისა].