Wrót do domizny
Hižo módrja mi so naše hory,
Witaj! hona šumja žołmate;
Postrow kiwaju mi wsy a dwory,
Witaj, pleńča lipy hał'zate ... .
Domoj, domoj! Duša, truny spiń
Wšě a jusk a radosć ze rta liń! -
Doma, dźakowano Bohu, doma!
Košić kóždu kwětku, wobjimać
Keřk a zdonk mohł kóždeho bych štoma;
Do wobeju rukow mohł bych wzać,
Sćišćeć na wutrobu kóždźički
Hruzlik, kóždy kamušk mólički!
Krew so do licow a čoła lije,
Połne swětłych sylzow woko je
Swjaty wječor z blizkej cyrkwje bije
Ducy domoj žnjeńc sej spěwa:
"Hdźe Statok mój?" O duši lěk a hój!
Juskaj: Zemja serbska statok mój!
- Author: Jakub Bart-Ćišinski (public domain)
- Source: http://texty.citanka.cz/pata/sc1-11.html
- Note: Stary prawopis