Күрәһеңме, ана, минең ауылым,
Иркәләнеп кенә көлә лә,
Таң елдәре иҫһә, бала кеүек,
Тауҙар бишегендә тирбәлә.
Бишек йырын йырлай аҡ ҡайындар,
Гүйә теҙелешкән кеүек әсәләр,
Ә төн еткәс, йондоҙ-уйынсыҡтар
Шаян осҡон-нурын сәсәләр.
Ауылымдың йөҙөн күрәйем, тип,
Болот араһынан һуҙылып,
Көләс Ҡояш менән нурлы Ай ҙа
Алмаш-тилмәш ҡарап уҙалар.
Тау башынан шулай күҙәтәм дә
Ауылымды килә ҡосаһым,
Бишегендә уның тирбәләм дә
Хыял күктәренә осамын.
Хыял офоҡтары киң булһа ла
Ике юлға һыя яҙыуым:
Ер шарында барлыҡ ауылдарҙан
Иң матуры минең ауылым!
