اٹھوارا بلھے شاہ
چھنچھروار
دوہرا-
چھنچھروار اتاولے، ویکھ سجن دی سو۔
اساں مڑ گھر پھیر نہ آونا، جو ہوئی ہوگ سو ہو۔
واہ واہ چھنچھروار وہیلے، دکھ سجن دے میں ول پیلے،
ڈھونڈاں اوجھڑ جنگل بیلے، اوہڑا رین کولڑے ویلے،
برہوں گھیریاں۔
گھڑی تانگھ تساڈیاں تانگھاں، راتیں ستڑے شیر الانگھاں،
اچی چڑھ کے کوکاں چانگھاں، سینے اندر رڑکن سانگاں،
پیارے تیریاں۔
ایتوار
دوہرا-
ایتوار سنیت ہے، جو جو قدم دھرے۔
اوہ وی عاشق نہ کہو، سر دیندا عذر کرے۔
ایت ایتوار بھائت، وچوں جائ ہجر دی سائت،
میرے دکھ دی سنو حقایت، آ عنایت کرے ہدایت،
تاں میں تاریاں۔
تیری یاری جہی نہ یاری، تیرے پکڑ وچھوڑے ماری،
عشقَ تساڈا قیامت ساری، تاں میں ہوئیاں ویدن بھاری،
کر کجھ قاریاں۔
سوموار
دوہرا-
بلھا روز سوموار دے، کیا چل چل کرے پکار۔
اگے لکھ کروڑ سہیلیاں، میں کس دی پانیہار۔
میں دکھیاری دکھ سوار، رونا اکھیاں دا روزگار،
میری خبر نہ لیندا یار، ہن میں جاتاں مردے ہار، مویاں نوں ماردا۔
میری اوسے نال لڑائی، جس نے مینوں برچھی لائی،
سینے اندر بھاہ بھڑکائی، کٹّ کٹّ کھائِ برہوں قصائی،
پچھایا یار دا۔
منگلوار
دوہرا-
منگل میں گل پانی آ گیا، لباں تے آونہار۔
میں گھمن گھیراں گھیریاں، اوہ ویکھے کھلا کنار۔
منگل بندیوان دلاں دے، چھٹے شہہ دریاواں پاندے،
کپڑ کڑک دوپیہریں کھاندے، ول ول غوطیاں دے منہ آندے،
مارے یار دے۔
کنڈھے ویکھے کھلا تماشہ، ساڈی مرگ اوہناں دا ہاسہ،
دل میرے وچّ آیا سو آسا، ویکھاں دیسی کدوں دلاسہ،
نال پیار دے۔
بدھوار
دوہرا-
بدھ سدھّ رہی محبوب دی، سدھّ اپنی رہی نہ ہور۔
میں بلہاری اوس دے، جو کھچدا میری ڈور۔
بدھ سدھّ آ گیا بدھوار، میری خبر نہ لئے دلدار،
سکھ دکھاں توں گھتاں وار، دکھاں آن ملایا یار،
پیارے تاریاں۔
پیارے چلن نہ دیساں چلیا، لے کے نال زلف دے ولیا،
جاں اوہ چلیا تاں میں ولیا، تاں میں رکھساں دل وچ رلیا،
لیساں واریاں۔
جمرات
دوہرا-
جمرات سہاونی، دکھ درد نہ آہاں پاپ۔
اوہ جامہ ساڈا پہن کے، آیا تماشے آپ۔
اگوں آ گئی جمرات، شرابوں گاگر ملی برات،
لگّ گیا مست پیالہ ہات، مینوں بھلّ گئی ذات سفات،
دیوانی ہو رہی۔
ایسی زحمت لوک نہ پاون، ملاں گھول تعویز پلاون،
پڑھن ازیمت جنّ بلاون، سئیاں شاہ مدار کھڈاون،
میں چپّ ہو رہی۔
جمعہ
دوہرا-
روز جمعے دے بخشیاں، میں جہیاں اؤگنہار۔
پھر اوہ کیوں نہ بکھششی، جہڑی پنج مقیم گزار۔
جمعے دی ہوروں ہور بہار، ہن میں جاتا صحیح ستار،
بیبی باندی بیڑا پار، سر تے قدم دھریندا یار،
سہاگن ہو رہی۔
عاشق ہو ہو گلاں دسیں، چھوڑ مشوکاں کنے ولّ نسیں،
بلھا شہہ اساڈے وسیں، نت اٹھ کھیڈیں نالے ہسیں،
گل لگّ سو رہی۔
جمعے دی ہورو ہور بہار۔
جمعے دی ہورو ہور بہار۔
پیر اساں نوں پیڑاں لائیاں، منگل مول نہ سرتاں آئیاں،
عشقَ چھنچھر گھول گھمائیاں، بدھ سدھّ لیندا نہیوں یار۔
جمعے دی ہورو ہور بہار۔
پیر وار روضے تے جاواں، سبھ پیغمبر پیر مناواں،
جد پیا دا درشن پاواں، کردی ہار شنگار۔
جمعے دی ہورو ہور بہار۔
منتک مانھے پڑھاں نہ اسلاں، واجب فرض نہ سنت نقلاں،
کم کس آئیاں شرع دیاں عقلاں، کجھ نہیں باجھوں دیدار۔
جمعے دی ہورو ہور بہار۔
شاہ عنایت دین اساڈا، دین دنی مقبول اساڈا،
کھبی مینڈھی دست پراندا، پھراں اجاڑ اجاڑ۔
جمعے دی ہورو ہور بہار۔
بھلی ہیر سلیٹی مردی، بولے ماہی ماہی کردی،
کوئی نہ ملدا دل دا دردی، میں ملساں رانجھن یار۔
جمعے دی ہورو ہور بہار۔
بلھا بھلا نماز دگانا، جد دا سنیاں تان ترانہ،
عقل کہے میں ذرا نہ معنا، عشقَ کوکیندا تارو تار۔
جمعے دی ہورو ہور بہار۔
|
This work was published before January 1, 1929, and is in the public domain worldwide because the author died at least 100 years ago. |