بادشاهي لري هر یو غلام دا ستا
بادشاهي لري هر یو غلام دا ستا
د خاصانو په ځای ناست وي عام د ستا
پخته کله وي چې لاف د پختګۍ کا
پختګان دي پۀ دا خم کې خام د ستا
خو هم هومره یې په ننګ و نام نظر وي
چا چې نۀ وي اورېدلی نام د ستا
همېشه به له مقامه بې مقام وي
هغه څوک چې لټوي مقام د ستا
څو په خپلو وینو ګل غوندې غرک نه شي
و بۀ نۀ ویني رخسار ګلفام د ستا
صبح و شام په هغو خلکو باندې یو وي
چې آرزو لري هر صبح و شام د ستا
بل کلام یې پۀ زړۀ کله آثر کاندي
چې تر غوږ یې شي شېرین کلام د ستا
فراموش کاندي همه نورې مستۍ
هر چې نوش کاندي باده پۀ جام د ستا
دا د ستا د تور زلفو عالم ګیر دی
تنها نۀ یم نښتی زۀ پۀ دام د ستا
زه رحمان دعا سلام پۀ هغه وایم
هر چې ما لره راوړي سلام د ستا
|
This work was published before January 1, 1929, and is in the public domain worldwide because the author died at least 100 years ago. |