باراں ماہا/اسوج
ہُن اسوج آنُسوں چلیاں
ایہہ رہن نہ مُولے ٹھلیاں
کئی نالے وگے رَتّ دے
ہُن رہی دِلے نوں مت دے
ایہہ نہیں نصیحت جاندا
میں ہر دم رہاں پُکاردی
نِت نویں اسانوں پِٹّنے
میں لِکھاں دفتر کِتنے
اِک جائے دُوجا آوندا
اِک بالے اِک بُجھاوندا
کُجھ دُھوں نہ باہر نکلے
کیا خوبی ہے ایس نار دی
مینوں سوکھا تاپ ستاوندا
ایہہ نہوں ہڈاں نوں کھاوندا
نِت ساڑن نوں اگ لُجھدی
سبھ گوشت پوست جال کے
چھڈے نہ ہڈاں نوں ساڑدی
تیری واء تھیں ٹھنڈی تھینی آں
تیرا نام سُنے سُن جینی آں
تیرے گاون بیٹھی گاوندی
تیرے نام توں جِیو ولااندی
تدُھ باجھ پیارے سجناں
مینوں خبر نہیں سنسار دی