باراں ماہا/مگھر
ہُن مگھر ماگھی زور ہن
سانوں نئے قضیے ہور ہن
گل آکھاں کیہ سیال دی
جو گذرے اپنے حال دی
ایس وقت پیارا لوڑیئے
سانوں بُہتی سِک کنار دی
اگوں راتاں آئیاں وڈیاں
میریاں بِرہوں کھاندا ہڈیاں
میں کِس نوں آکھاں کیہ کراں
ہُن کِت ول جا کے جی دھراں
میرے نہ گھر دھن نہ کنت ہے
میں عاجز روز شمار دی
میرے پلے خرچ نہ دام ہے
وچ گھر دے آب نہ طعام ہے
مینوں اِک وچھوڑا یار دا
دُوجا پالا اندر ساڈدا
ہُن گھر وچ سبھ کجھ لوڑیئے
بھُکھ سارے بھیت اُکھاڑدی
اج ہوون لیف نہالیاں
کوئی نعمت بھریاں تھالیاں
بہہ نال پیارے کھاویئے
ہور مُشک گلاب لگاویئے
جے بھاگ نہ ہوون اپنے
تد کاہنوں بات چتاردی