به جان من

by سەیدی

به جان من ز آتش دوری تو	ندارم طاقت مهجوری تو
شەمەم، تۆ ئەز پەپولێت سۆچیۆ داد	ز بی‌پروایی مغروری تو
دەمێ ناڵوو، دەمێ زاروو، دەمێ ئاخ	به صد گونه‌ کشَم رنجوری تو
چەمی مەستێت هەزارش مەست کەردێ	به ناز و شێوه‌ی مَستوره‌ی تۆ
ئەز ئاشکنۆ «ڤەهێشت»و «نار» مەزۆنۆ	به‌ بی‌مزدی کنم، مزدوری تو
ڤەهەشتم هۆمدەمێوتەن، هۆمدەمی تە	«جهنّم دوری» تۆن، «دوری تو»
ڕۆی دونیەی مەنێبیەی خۆم کە سازنۆ	به جانان ای رقیب از کوری تو
من و یارەم هەنێ ئایری سوور بە	ایا رضوان بهشت حوری تو
گوڵێ سوورەم ولۆ سەر کوڵم و یارەن	نخواهم باغبان، گل سُرخی تو
چەمو من خوێت ڕەژە پا تۆزو پا بۆی	که هست آن مایه‌ی پُر نوری تو
نەها قارەت بەری قیبلەت چەنی من	به این مهر و وفا مشهوری تو
نەلارەنەی چەمێت سەیدی خۆراسێ	«به صُبح آمد شب دیجوری تو»