دیوان علی حیدر ملتانی
1. الف-آکھف ویکھاں نت کہے کاگا
الف-آکھف ویکھاں نت کہے کاگا
یار جو آؤندا اڈ ویکھاں ۔
بھلاوے کاگا چل صحیح ایہہ بھی
جے اڈ میرے کاگ ویکھاں ۔
جویں سر گزری جے آکھ ن سکیں
کھوہ سٹیں سرمرہ تاں ۔
جو لٹّ پئی حیدر ہوسی،
چھپیا حالَ بھی سبھ عیاں ۔56۔
2. الف-آؤف سہیلیؤ میریؤ نی
الف-آؤف سہیلیؤ میریؤ نی،
درد یار دے نوں جھولی پا بیٹھی ۔
اک یار آہا سوئیؤ راضی ناہیں
صورتَ یار دی نوں میں رسا بیٹھی ۔
دکھ لگے سن نڈھڑی بالڑی نوں
رتی کرماں ہتھوں ونجا بیٹھی ۔
علی حیدر میاں ویکھیں نبض میری،
جان بجھّ کے مہرا میں کھا بیٹھی ۔4۔
3. الف-آلف اوئے سائیں لگی تانگھ تیری
الف-آلف اوئے سائیں لگی تانگھ تیری،
دل سکدا کارن دیدار میرا ۔
کر یاد تیری گلّ جل جاواں،
کد ملیگا ہسّ کے یار میرا ۔
پون دل وہیر تے بور گھنی
کد لویگا سار آ یار میرا ۔
حیدر یار نوں وار ہزار آکھاں،
کد ہو سکیگا غمکھار میرا ۔48۔
4. الف-آپف بھی کالا تے لوئی بھی کالی
الف-آپف بھی کالا تے لوئی بھی کالی،
تے مجھی وی کیلیاں کالیاں نے ۔
چاک سدیویں تے غصے ن تھیویں،
سبھے سیالیاں سالیاں نے ۔
رمز نہانی نوں سمجھ ن جانن،
ایہہ انہاں دیاں چالیاں نے ۔
لال چھپایاں ن چھپدے او حیدر،
کیہیاں مثعلاں بالیاں نے ۔8۔
5. الف-آپے ہسّ ہسّ مٹھڑا بھی
الف-آپے ہسّ ہسّ مٹھڑا بھی،
بجلی دے وانگر متھے تے ول پا نہیں ۔
اوہ کھیوندی بجلی زلف کنوں کر،
جھڑ دا گھنڈ چھپا نہیں ۔
اوہ تیغ عراقی دھرو میانوں،
لا مینوں ترسا نہیں ۔
کر کلاوے بجلی والڑے،
جھمر وانگ ولا نہیں ۔
پا سبھا گلونگڑی مینوں،
کرکے بانہہ نگا نہیں ۔
اوہ سونے دی مالا ہمیل ہمائل،
پا کے دوروں گھوا نہیں ۔
مینوں مار کے کورڑا بجلی دا،
کنل تروڑکے نتھّ گھڑا نہیں ۔
میں تاں تینڈڑے ساہ گناندڑی،
موتی آتش وچّ جما نہیں ۔
کہندا ہتھے لگاؤ کہے بجلی وی ایویں،
ول ول ہووے وکھا نہیں ۔
امباں امباں چمکن موتی وانگر،
نتھّ جے بجلی سبھا نہیں ۔
حیدر آکھ ہلاکے آپے،
ہن موت تاک ونجا نہیں ۔38۔
6. الف-آپف کریندڑا کم سبھا
الف-آپف کریندڑا کم سبھا
تقدیر قضاع بہانڑا ای ۔
ایہہ زمین اسمان تے عرش کرسی
ایہہ قدرت تینڈی دا آنڈڑا ای ۔
آپے مارے تے آپ جوائے
اتے عزرائیل بہانڑا ای ۔
میں کی جاناں رمزاں یار دیاں حیدر،
تے پھردا لوک دیوانڑا ای ۔3۔
7. الف-اہمدپر دیاں گلیاں وے لوکا
الف-اہمدپر دیاں گلیاں وے لوکا،
سانوں سبھے گلیاں بھلیاں نے ۔
وہے ساوے تے ہار ہمیلاں،
سرمیں سانگاں سلیاں نے ۔
ہن ڈٹھیاں باہج ن رہندے عاشق
اتے بہندے مار پتھلیاں نے ۔
اوتھے کوجھے تر تر بہن وے حیدر،
اتے سوہنیاں دے گل ٹلیاں نے ۔1۔
8. الف-احمد وچ میم دا گھنگھٹ
الف-احمد وچ میم دا گھنگھٹ
چھپن چھوت دراز تھیا ۔
ہکو نقطہ وحدت والا
جمبش کھا دراز تھیا ۔
اساں راگ پریم دا سنیاں
سوزندا ہن ساز تھیا ۔
وحدت دے دریا دے اندر،
علی حیدر میم جہاز تھیا ۔6۔
9. الف-ایویں دیہہ ن گالیاں نینگرا اوئے
الف-ایویں دیہہ ن گالیاں نینگرا اوئے،
ہاں اوہ لب انبرس امب دا اے ۔
ایہہ ترش اچار بھی نال اچار دے،
مٹھا مربع امب دا اے ۔
توڑے مائل کتھے تے کالا امب،
کھنڈ بی، مور دی کھمب دا اے ۔
اوس ٹھم ٹھم چال دی گاہلا کیتی دا،
کالا مثل امب کھمب دا اے ۔
ہے ہے گلّ دی گاہلی ساڑیاں
کیہی کاہل المبا المب دا اے ۔
ایویں سکدیاں حیدر عمر گئی،
اجے مارن نوں یار ن سمب دا اے ۔49۔
10. الف-ایویں حسن جمال ایہناں سوہنیاں دا
الف-ایویں حسن جمال ایہناں سوہنیاں دا،
گل رنگ نما دا رنگ نہیں ۔
ایویں پیا دیدے رنگدا بے رنگ،
اوتھے فناہ دا رنگ نہیں ۔
اکھیاں اگے انھیر غبار اے،
نہیں تاں داؤ دا رنگ نہیں ۔
ایہہ گل گل رنگیں گھولیا سو،
بادے صبا دا رنگ نہیں ۔
سبھ موہنا اوہ بے-رنگ حیدر،
اوتھے دغا دا رنگ نہیں ۔30۔
11. الف-اج تینڈا دل اولڑا
الف-اج تینڈا دل اولڑا،
اج وتّ ویکھاں کیا کٹکی اے ۔
اوہ زلفاں فوجاں خط غباری،
دھاری کٹک وتّ گتکی اے ۔
بھینناں مرساں نال پھاہی ایہا،
زلف جو گلھ توں اٹکی اے ۔
اوہ بے حدّ سوہنا میں بے حدّ کوجھی،
جے اوہ وادھو ایہہ کٹکی اے ۔
کیہی ساڑیاں سوز فراقَ رانجھن دے،
حیدر ہیرے بھٹکی اے ۔29۔
12. الف-اج کوکیندا کوُ کوُ
الف-اج کوکیندا کوُ کوُ،
کوُ کوُ ہیرے نوں ہے ۔
ہیرے نوں نیر نرگس لوں لوں،
لوں لوں تو تو ہیرے نوں ہے ۔
ہیپھل جھرمل مارو ڈھولا توں،
کینوں کہوں ہیرے نوں ہے ۔
اسیں چاک کولوں ماہی تاک ناہیں،
اہے تاک دا ماکو ہیرے نوں ہے ۔
ایسے چاک کیتا دل چاک ہیرے،
اسے چاک دا چاقو ہیرے نوں ہے ۔
علی حیدر ہا ہا ہو ہو ہی ہی،
ہا ہا ہو ہو ہیرے نوں ہے ۔9۔
13. الف-اکھیاں میریاں بدل ہوئیاں
الف-اکھیاں میریاں بدل ہوئیاں
تے ہنجھو دا مینہہ برسدیاں ۔
کیہی رونے دی چاٹ پئیؤ،
کدی ن بھیڑیاں ہسدیاں ۔
وت کاہے توں روندیاں لال ہوئیاں،
ہن جی دا بھیت ن دسدیاں ۔
علی حیدر پچھ توں اکھیاں نوں،
ہن لا پریت کیوں نسدیاں ۔7۔
14. الف-الپھ بے کہیاں
الف-الپھ بے کہیاں
اساں دل ن پڑھیندا ۔
ایہہ ہک دوئی دھروئی
اساں مغز ن چھکیندا ۔
الپھ ان بن ان بن
ایہہ جوڑ ناہیں پڑھیندا ۔
جے یار دیوے گاہلیں
ہکو مندا من منیندا ۔
مینوں شکر نباتاں ٹھیری
ہا نوں تن منیندا ۔
پر 'نہ ابت بی کوُ ابّ'
آ مینوں چاوے منیندا ۔
آکھ ایس سجن نوں حیدر،
مینوں شوق وے گھنیندا ۔43۔
15. الف-انّ بنّ انّ بنّ انّ بنّ
الف-انّ بنّ انّ بنّ انّ بنّ
بھتاں سبھے وسریاں ۔
زیراں زبراں جوہر دسن،
بے تے تیغاں سر دیاں ۔
مداں شداں نقطے تمیں،
ودھیاں ولیں نسریاں ۔
حیدر زہر پیارے والی،
مینوں کھنڈ نواتاں مسریاں ۔2۔
16. الف-انّ بنّ ایہناں سوہنیاں دی
الف-انّ بنّ ایہناں سوہنیاں دی،
پئی بھارے اساڈڑے وعدہ اے ۔
اتھے تبے سبق ایہناں دے،
عاشقاں نوں ہائے ہائے دا اے ۔
زیر زبر کر شہر لٹیندے،
دردمنداں نال وعدہ اے ۔
حیدر آکھے میہر کچیوے،
واسطہ نام کھدائدا اے ۔3۔
17. الف-اپنا گھنگٹ کھولھ وکھا وے
الف-اپنا گھنگٹ کھولھ وکھا وے
گڈیاں نال ولا نہیں ۔
آپ جھرمٹ پوپٹ پالے،
اساں گڈیاں نال کھڈا نہیں ۔
بنھ ن گڈا بھا اساڈڑے،
گڈیاں وانگ اڈا نہیں ۔
چھکّ حیدر دی ڈور اپنے پاسے،
آسے پاسے بھنوا نہیں ۔17۔
18. الف-اساں داؤ نہیں تینڈی کھیڈ دا وے
الف-اساں داؤ نہیں تینڈی کھیڈ دا وے،
ایڈے داؤ ن مار اساں ہار آئی ۔
مینڈا ساہ گیا غوطے کھاوندیاں وے،
دریا ن مار اساں ہار آئی ۔
ہائِ ہائِ گرمی ہوئی مینڈا جیؤ گیا،
کھل داؤ ن مار اساں ہار آئی ۔
صبر کیہا ہن آکھسو حیدر،
آہ ن مار اساں ہار آئی ۔20۔
19. الف-اساں پانی اتے عمارت بدھی
الف-اساں پانی اتے عمارت بدھی،
دم دم دہا کرم اساں ۔
باجھ ہوا دے پونیاں وانگر،
کف تے ن ہک درم اساں ۔
پر کیا غم چنگا جے کم کیتا،
نال کریم دے کرم اساں ۔
اوسے موج کرم نوں جوبنیاں وانگر،
دیونا آخر دم اساں ۔
جے گل لائی کھولھ تنی،
کیا چولا اتارنا چمّ اساں ۔
جے موج کرم دی متھے مارے،
متھے بخت کیا غم اساں ۔
جے کاتب آپ کریم دے حیدر،
لکھیا متھے کرم اساں ۔47۔
20. الف-اسیں کجھ ن سی کن کنّ پیا اے
الف-اسیں کجھ ن سی کن کنّ پیا اے،
تاں کجھ کیتو پھ'یکون تھیا ۔
ہووے زیر زبہ کن کن مینڈے،
کن کن گوناگوں تھیا ۔
وجیا مارو عشقَ اولے دا،
سدھّ بدھ ہوش جنون تھیا ۔
ہکّ عاشق ہکّ معشوق تھیئے،
ایویں جونا جون تھیاں ۔
آرسیاں تھئی چنیاں والڑے،
جلوا نما بیچون تھیا ۔
لے لے لیلی نوں دل مینڈڑے،
قیس کھڑا مجنوں تھیا ۔
تیشا تھیا ایہو سخن شیریں،
فرہاد نمانڑا خون تھیا ۔
اس کن دے کاف دی کھونڈی دا نبی،
اس کھونڈی دا سر نون تھیا ۔
ہکیاں بیلے توں مہیں رانجھن نے،
ہیرے دا حالَ زوبون تھیا ۔
لے وگیا مرزا صاحباں نوں
ساری جنج دا شان زوبون تھیا ۔
چڑھدیاں کھارے ڈھکدیاں جنج،
ایہہ عشقَ دا فن پھنون تھیا ۔
اوہ کلیئے پلاؤ شیرینیاں بھی،
سبھ پھٹاں اتے لون تھیاں ۔
اوہ کھنزریاں سہاویاں ہیرے،
دھا دھا دمامہ گھوں تھیا ۔
ہے ہے ملیاں واہراں تے،
مر جاندڑے دا سر خون تھیا ۔
صاحباں وی ترٹ ماری تیں موئی،
حیدر کن پھ'یکون تھیا ۔1۔
21. الف-اسیں کجھ نہیں سبھ تیریاں ٹھاٹھیں
الف-اسیں کجھ نہیں سبھ تیریاں ٹھاٹھیں،
ویکھن توں ترسانیاں میں ۔
میں گھمر-گھیر دا کاسہ بناں خود
پانیاں تے بن پانیاں میں ۔
میں کجھ نہیں سبھ توں ہیں توں ہیں،
ایویں پانی تے نقش بنانیاں میں ۔
میں گھمر-گھیر تے تینڈیاں گھیری،
لوٹ کھاواں گردانیاں میں ۔
میں تاں کجھ نہیں کیا گھول ونجاں،
ایہو سدکڑے تے قربانیاں میں ۔
حیدر یار توں گھول گھتیوے،
کوئی نہیں تاں پھانیاں میں ۔21۔
22. الف-ایلف باؤلی والیاں بیدلاں تے
الف-ایلف باؤلی والیاں بیدلاں تے،
ہے ہے کڑپ نہیں جھڑیاں دل وے ۔
توں وس دلاں وچ وس دلاں تے،
ہسّ ہسّ مٹھا پل پل وے ۔
اے دہ دل والیاں ہکّ دل والے نوں،
سٹّ نہیں وچ دلدل وے ۔
میاں چھوڑ ن پاسے دل دل تے
ہک دل دل تینڈا لکھ دل وے ۔
تدھے خاک تے سٹیاں سیج دیاں وہٹیاں،
سوہنیاں پنڈے مخمل وے ۔
تجھ بن لگن تبر دی پھلّ پھل،
باغ بہشتی پھل پھل وے ۔
ایہہ رتیاں چولیاں والیاں حیدر،
وتّ ہون دلیں گل گل وے ۔12۔
23. الف-ایسف درد فراقَ دی پاندھی
الف-ایسف درد فراقَ دی پاندھی
اوتھے سبھ حقیقت سارنی اے ۔
ایس بھیت دی بات اس مست نوں
کر کر گیت بھی گوش گزارنی اے ۔
ہووے سزاول وانگ کراول
دل ول بات چتارنی اے ۔
ایس آہو چشم نوں آہو آکھیں
جے منے نہیں تاں ہارنی اے ۔
جے ہار سنگار دی بات پچھے،
رتّ رووے ہنجھو جند ہارنی اے ۔
پر کیہی کم عاصی جندڑی
وتّ اساں کوئی ساڑنی اے ۔
جے وس نہ لگے دسے
نہیں بھی حیدر اساں گزارنی اے ۔57۔
24. الف-حمزے دے سر لام نفی دا لکھیا
الف-حمزے دے سر لام نفی دا لکھیا،
ڈنگڑے لام دا ای ۔
ہن نیوں نیوں کرے سلام توازا'
سائل تینڈڑے نام دا ای ۔
وچوں آنونا ای اے سدھا الف،
تینوں واسطہ اپنے نام دا ای ۔
اے علی حیدر شیر خدا،
کھسمانڑا ایس غلام دا ای ۔52۔
25. الف-اہف بے-رنگ دے رنگ رنگ کنوں
الف-اہف بے-رنگ دے رنگ رنگ کنوں،
ایہہ رنگ پیا شرماوندا ای ۔
رتا سانوڑا پیلڑا ہو ہو ویندا،
پل پل رنگ وٹاوندا ای ۔
کر کر کے بہ پکھارا گل نوں،
تریل دا نام سداوندا ای ۔
اڈّ اڈیندا گل دے رخ توں،
اوہلے باز اڈاوندا ای ۔
اوہ مینوں بھی نیڑے مینوں،
اتے دل ویکھن نوں ترساوندا ای ۔
دینہ چولی دے وچّ غائب حیدر،
رنگ اوتھے دھپّ چھاوندا ای ۔28۔
26. الف-اہف چاک سدیندیاں چاک کی جانن
الف-اہف چاک سدیندیاں چاک کی جانن
سار وے ایہناں سار نہیں ۔
جے لوکاں میہناں میں وڈیائی
یار وے اساں وسار نہیں ۔
موتی بخشنہار مینڈا ونجارا
سیکھے ونجار نہیں ۔
کار کھدائدے آکھ سیکھے مینوں
نال فراقَ دے مار نہیں ۔
چاک لگاسیں چاک لگے مینوں
لاکے سار وسار نہیں ۔
مینڈیاں تپ خشک تھیا
لعلاں موتیاں دے گل ہار نہیں ۔
لعلاں موتیاں دے گل ہار پئے
مینڈے بانہہ نوں سوہے سنگار نہیں ۔
ن وار وار مار آئے شہ بن
کپڑ تے کڑکار نہیں ۔
حیدر وکھا ملک سجن دا
کیوں ارار تے پار نہیں ۔64۔
27. الف-اہف دائرہ واریا روپ تینڈے دا
الف-اہف دائرہ واریا روپ تینڈے دا
ہور پیا آواز نہیں ۔
تینڈیاں ٹھاٹھیں گاون تینڈے
مہز ثنائ آواز نہیں ۔
جے موج ہوا آواز تھیوے
کیوں موج سکھا آواز نہیں ۔
کیا ٹھاٹھاں اناں ٹھاٹھیں دی
کوئی کنّ پیا آواز نہیں ۔
'یسبہ اﷲ' ہر شے حیدر
با'زی جا آواز نہیں ۔62۔
28. الف-اہف دوستی نیناں دی مارن نوں
الف-اہف دوستی نیناں دی مارن نوں
اوہ مریلی مریلی دھڑک پئی ۔
اتے جھڑی دا وعدہ بھلکے آہا
اج اتاولے دھکّ پئی ۔
اوہ اکھیں تکّ کے تیر مریندے
لگی دل وچ اگّ پئی ۔
اوہو غمزا جتھے شرارت والا
کیونکر وسن سکّ پئی ۔
اوس کمندری کجل دے لگّ،
آکھے حیدر چکّ لئی ۔54۔
29. الف-اہف کیہا قاصد یار دا اے
الف-اہف کیہا قاصد یار دا اے،
ہتھ نشانی سیلھڑا ای ۔
آہو آپے لکھیا رانجھن میں ول،
آؤ یعنی آؤ ہکیلڑا ای ۔
اج کھلوت ایہہ ویلڑا ای،
یا بیلی والا بیلڑا ای ۔
تینڈیاں کیتیاں دیسن پھراں،
سمجھے ویلڑا جے ویلڑا ای ۔
اج وگّ چھیڑ لیندا بیلی،
کلھ وٹ ڈانگاں مریلڑا ای ۔
جے کجھ ن عرض تاں کر لے،
اج وتّ حیلے دا ویلڑا ای ۔
جے وتّ کلّ کچہری لگی،
تاں شاہاں بھی رنگ میلڑا ای ۔
یا ربّ 'ات محمد ن الوسیلت'،
حیدر وڈا وسیلڑا ای ۔51۔
30. الف-اہف خوبیاں سبھے شہہ دیاں
الف-اہف خوبیاں سبھے شہہ دیاں،
ایہہ خوبیاں ایویں وکھالڑا ای ۔
ایہہ گھنن سبھ اہا دے آہے،
چکی دے منہ نوالڑا ای ۔
ایہہ اکھیں صاد مرادیاں نے،
ایہہ گھلدا کجل کالڑا ای ۔
لٹّ پٹیاں وسن اکھیاں
اتے سورمے دے سر دمبالڑا ای ۔
ایویں اکھیاں من من دیون غلہّ
ہالی دے سر ہالڑا ای ۔
متھے دا ول سکھ نہ آہا،
اکھیاں دا لڑ دمالڑا ای ۔
تیغ دی بے رنگ آب ترکھڑی،
ناہیں تاں پانی ہتھالڑا ای ۔
جو کجھ ایہی اوہو ایہی،
بیبا سبھ کشالڑا ای ۔
اکھیں دی سکّ ایویں رہندی،
ناہیں تاں مرن سکھالڑا ای ۔
تھا نہ تاک ن چمکے حیدر،
چانن سورج والڑا ای ۔8۔
31. الف-اہف کھوبسورتاں ایویں بہانڑا
الف-اہف کھوبسورتاں ایویں بہانڑا،
تینڈیاں ہور کہانیاں نے ۔
ایہہ آپ غریب نمانیاں آجز،
تینڈڑے درد رنجانیاں نے ۔
کوئی چھاہ دے کارن گھمگھم چاٹی،
اتے مکھن کارن مدھانیاں نے ۔
بیچوں نوں چونیاں والڑا آکھن،
عاشقاں دیاں پریشانیاں نے ۔
میں بیچوں کٹھیاں کپر،
تے ہتھ لہر دیاں بوٹیاں لانیاں نے ۔
ایہہ کھواب خیال نے سوہنے
باقی خوبیاں سبھے ربانیاں نے ۔
میں سوہنے نوں لائیں سونہ ناہی،
تاں یار دیاں کتے نشانیاں نے ۔
حیدر اوہ جند دسے ناہیں،
ایہہ مورے دے وانگ بھانیاں نے ۔35۔
32. الف-اہف کھبسورتاں ڈھولن
الف-اہف کھبسورتاں ڈھولن،
اپنے ویکھن کارن سنواریاں نے ۔
اوس بے-رنگ نور دے ویکھن کارن،
ایہہ وتّ رنگین باریاں نے ۔
اس لال شراب دے پیوندیاں،
ایہہ جاناں بھی زرکاریاں نے ۔
ایہہ عینکاں نے دوربینی دیاں،
دوربیناں ہتھوں مہاریاں نے ۔
اس دلبر یار دیاں آرسیاں نے،
حیدر بہت پیاریاں نے ۔25۔
33. الف-اہف کھبسورتاں سوہنیاں سبھ ٹھاٹھیں
الف-اہف کھبسورتاں سوہنیاں سبھ ٹھاٹھیں،
بے رنگ پاک دیاں ۔
پر بے رنگ ٹھاٹھیں بے رنگ والیاں،
اکے ٹھاٹھیں رگ رتاک دیاں ۔
اوسے سورج دا چمکارا،
نہیں ایہہ خوبیاں خاک دیاں ۔
ایہہ گل رنگین تے مٹھڑے میوے بھی
خوبیاں چیتر وساکھ دیاں ۔
اوہو بے رنگ رنگ اڈائے،
ہولیاں جویں پھاگ دیاں ۔
حیدر ساکھ پھرے لب قیمت،
چند ونی ہتھے ساکھ دیاں ۔13۔
34. الف-اہف لال رنگیاں لالڑیاں
الف-اہف لال رنگیاں لالڑیاں،
اس بے رنگ دیاں خوبیاں نے ۔
ایہہ لال برکھشاں بہ بہ بھکھدی،
آتش سنگ دیاں خوبیاں نے ۔
رخ گرداں خنجر پپنیاں دے،
ساریاں جنگ دیاں خوبیاں نے ۔
خضر آب ہیات بنائے اندھیریوں،
زلف دے ڈنگ دیاں خوبیاں نے ۔
حیدر بھی ن تیغ الاری،
ایہو سونے دی ونگ دیاں خوبیاں نے ۔18۔
35. الف-اہف لمیاں پٹیاں والیاں وے
الف-اہف لمیاں پٹیاں والیاں وے،
جڑھ پٹّ ن درد رنجانیاں دی ۔
تینوں زلفاں لمیاں کالیاں دی سہں
کپ ن جڑھ نمانیاں دی ۔
تینڈی آس تے ساویاں تازیاں وے،
تینڈے روسے دے نال کملانیاں دی ۔
ن کر ناز کھواب گمانی،
جے وتّ رچ کہانیاں دی ۔
حیدر دے ہتھ آوے مکھن،
سن وتّ کوک مدھانیاں دی ۔31۔
36. الف-ایہناں نیناں والے جھروکھیاں وچوں
الف-ایہناں نیناں والے جھروکھیاں وچوں
جھات پویندڑا کون دیکھاں ۔
اوہ بھر بھر دیندا پیالے شراب دے،
ساقی آکھیندڑا کون دیکھاں ۔
اوہ ہسّ ہسّ اہلے پپنیاں دے،
جنگ کریندڑا کون دیکھاں ۔
اوہ سرمے سیاہی اپنی اتے،
تیغ لبیندڑا کون دیکھاں ۔
اوہ نین ملھڑے پنیاں دے،
پلو پھریندڑا کون دیکھاں ۔
ویکھ متھے دا ول سکھر تے ناہیں،
کانی مریندڑا کون دیکھاں ۔
اوہ کنڈھیاں خلقاں رٹھیاں والا،
ن مول منیندڑا کون دیکھاں ۔
اوہ پلکاں والیاں کنکریاں توں،
تار مریندڑا کون دیکھاں ۔
اوہ زلف کمند ساڈے گل وچّ
پائے چھکیندڑا کون دیکھاں ۔
حیدر مارکے نیزے پپنیاں دے
بیٹھ بلیندڑا کون دیکھاں ۔16۔
37. الف- ایہناں رنگیلیاں دے رنگ کنوں
الف- ایہناں رنگیلیاں دے رنگ کنوں،
رنگ بے-رنگ دا نظر آوندا ای ۔
ایہہ خوبیاں نے نقاش دیاں،
جہڑا پانی تے نقش ٹکاوندا ای ۔
اوہو عکس پوے نقاش دا بھی،
وچّ پانی جے نقش بناوندا ای ۔
دسے بے-رنگ رنگلا حیدر،
پانی اتے نقش دکھاوندا ای ۔22۔
38. الف-ایہناں سوہنیاں وچ بے رنگ رنگلا
الف-ایہناں سوہنیاں وچ بے رنگ رنگلا،
رنگ تھوں آوے نیارا نظر ۔
جویں پانی وچ علیحدہ پانی تھوں،
آوے رخ دا پکھارا نظر ۔
عکس بھی ناہیں دل وچّ،
وچّ آپے آپ طیارہ نظر ۔
دل کالا صفعہ دل آب صفعہ تھوں
آوے کر کنارہ نظر ۔
جے اس دا عکس پوے وچ پانی،
کہو حیدر توں پھوارا نظر ۔10۔
39. الف-ایہناں سوہنیاں وچ جلوا کریندا
الف-ایہناں سوہنیاں وچ جلوا کریندا،
مینڈا دلبر یار سجن ۔
ایہہ روشن دیوے بال دکھاندے،
اپنا ہار سنگار سجن ۔
کرے کند نگاہاں تیز نظر نال،
سرمہ دمبلادار سجن ۔
حیدر کیتی سونے دے گنج دا،
زلف سیاح توں مار سجن ۔15۔
40. الف-ایہناں تینڈیاں دیاں تصویراں
الف-ایہناں تینڈیاں دیاں تصویراں،
مینڈڑا سینہ لیراں لیراں کیتا ۔
ایہناں تکھیاں دے ترواریں،
مینڈڑا کپ کپ حالَ لویراں کیتا ۔
بیچوں خوبی دی قید مینوں،
ایہناں زلفاں دیاں زنجیراں کیتا ۔
چھاننیاں دل مینڈڑا،
اوہناں پپنیاں دے تیراں کیتا ۔
مہرم تینڈیاں خوبیاں دا،
اوہناں سوہنیاں تصویراں کیتا ۔
واقف تینڈیاں رازاں دا،
کجھ پیڑاں کیتا کجھ پیراں کیتا ۔
حیدر بھاگ سہاگ اساڈڑا،
لطفَ جے حضرت میراں کیتا ۔37۔
41. الف-اہف شاعری مینڈی دلبر
الف-اہف شاعری مینڈی دلبر،
بھاویں بھونکنا تے جھک مارنا ایں ۔
ایہہ مدہ اسادی ل سمندر نوں،
ترونکنا تے جھک مارنا ایں ۔
ایویں لوکاں نوں آکھنا آپ ن کرنا،
روکنا تے جھک مارنا ایں ۔
ایویں کوک سناون لوکاں تائیں،
شوکنا تے جھک مارنا ایں ۔
ایہہ شاعری کیہی شاعری اے،
ایویں بھونکنا تے جھک مارنا ایں ۔
ایویں کملے کتے ہرناں پچھے،
بھونکنا تے جھک مارنا ایں ۔
ایویں بھجن بھڑکن جنگلاں دے وچّ،
شوکناں تے جھک مارنا ایں ۔
وتّ آخر سائیں ہتھ پھڑیئے،
کوکنا تے جھک مارنا ایں ۔
پر وچ کھواب گزارنا ایں حیدر،
چونکنا تے جھک مارنا ایں ۔5۔
42. الف-اہف صورتاں مانے نے
الف-اہف صورتاں مانے نے،
رنگ صورتاں دا نظر آوندا اے ۔
ایہہ سرو صحیح قد ما'نے نے
تاہیئیں اکھیاں دے وچّ آوندا اے ۔
وچّ ایڈے بدن دے آوندے نہیں،
ایہہ آرسی وچّ سماوندا اے ۔
صورتَ نقش ن آب والی،
ایہہ متھے تے ول پاوندا اے ۔
ایہہ ما'نی نے اتے صورتَ دسن،
کجھ کجھ ہتھ ن آوندا اے ۔
خالی نے صورتَ کولوں الٹے،
الٹے نقش وکھاوندا اے ۔
وچّ لال نگینے دے الٹا لکھیا،
اکھر یار دے ناوندا اے ۔
ہندے نے حیدر الٹے سدھے جے کدی
میہر دی مہر لگاوندا اے ۔33۔
43. الف-اہف زلف دراز ونجن
الف-اہف زلف دراز ونجن
کن قیدی ول ول پاون کیا ۔
دل دل دے وچّ مشرق مغرب،
دل دل بھی دل پاون کیا ۔
دیہہ مینڈے ہتھ زلف دا چھلا،
چھلیاں نوں گل پاون کیا ۔
آکھ حیدر تھوں جے دل ن
کنی تیل مٹھا مل پاون کیا ۔11۔
44. الف-اکلا آیا توں ویسیں
الف-اکلا آیا توں ویسیں
ہک ہکلاوت ایویں ۔
زیراں زبراں پیش ن ویسن
دیسی دکھائی بھت ایویں ۔
ایویں ان بن ابی تبی ایویں
ابت بھی ایویں ات ایویں ۔
حیدر یار دی بات نباتڑی
ہور نکمڑی لط ایویں ۔65۔
45. الف-اکلا حمزہ آہا
الف-اکلا حمزہ آہا
اتے رتّ سریر دی سکّ رہیا ۔
یار دا نقطہ دل مینڈے تے
اتے این دی ڈالی جھک رہیا ۔2۔
46. الف-اکلڑا حمزہ آہا
الف-اکلڑا حمزہ آہا
تے حمزہ شیر مریلڑا اے ۔
الف دا نیزہ پھمن والا
تے ایہہ اسوار رہیلڑا اے ۔
الف تے حمزے دیاں گل وچ پکھیں
تے گھتی او یار دوبیلڑا اے ۔
حیدر یار دا ٹاہلی تے ٹانگو،
تے وحدت نال دبیلڑا اے ۔5۔
47. الف-اسف کملی رملی گولڑی نوں بھی
الف-اسف کملی رملی گولڑی نوں بھی
اپنی کر کجھ آکھنا ای ۔
گھتّ کے پیٹی چھوڑ ن بلبل،
کہو کہو پر کجھ آکھنا ای ۔
ہتھ وچّ رکھ پر ہار نہ چھوڑیں،
مرے ن عر کجھ آکھنا ای ۔
وعدہ چک تھیں وت کن ونجے،
باجھ تینڈے ور کجھ آکھنا ای ۔
جتھے گوالڑا نال غیر دے،
اپنا کر کجھ آکھنا ای ۔
رہے جے ہمیشہ در تے ہی ہے،
ونجے ن مڑ کجھ آکھنا ای ۔
تینڈڑا پکڑیا در حیدر کر وچّ،
ن توں نظر کجھ آکھنا ای ۔41۔
48. الف-اوہف جیہے ایہہ تارے چن ن
الف-اوہف جیہے ایہہ تارے چن ن
سورج ن ایہہ نور بھی ن ۔
اوتھے سورج دا نور کجھ ن،
اوہناں گلیاں دے راہ دی دھوڑ بھی ن ۔
اتے میں جیہا کوئی کتا بھی ناہیں،
راپھزی سور بھی ن ۔
حیدر نوں جے چا نوازے تاں
شاہاں دے پھزلاں تھیں دور بھی ن ۔42۔
49. الف-اوسف آتش رنگی تھوں حیرت اے بھیناں
الف-اوسف آتش رنگی تھوں حیرت اے بھیناں
چاندی رووے بل ن پوے ۔
جتھوں طور تھیویگا 'لہن ال منپھوش'
پچھے ماہی دے جل ن پوے ۔
دھواں ن ہووے کدی امبر تے کدی
کہندا شاید گل ن پوے ۔
توڑے کرے شرارت پپنی مینڈی
جے نازک توں ول ن پوے ۔
ہک چندنہار دی چاندنی فانوس ناہیں
تاں کیونکر گل ن پوے ۔
ایہو چندنہار نشانی تاہیں
چاندنی دے نال رل ن پوے ۔
چاندنی تے مہتاب گلاں وچّ حیدر
ہرغز گل ن پوے ۔60۔
50. الف-اوسف تنگ دہن کیتا تنگ مینڈا دل
الف-اوسف تنگ دہن کیتا تنگ مینڈا دل
نال عدم دے بھی ہمدم آہیں ۔
اوس تنگ دہن کیتا بے سر مینوں
مہز عدم کنوں بھی کم آہیں ۔
اجے عدم بھی یادم ایہی
میں وت بے سر بے دم آہیں ۔
اوہ منہ کا'با بینی حطیم اے
وچ رکو دے غم آہیں ۔
وچ تواپھ دے کھاواں وہیرے
کپر دے وچ زم-زم آہیں ۔
پوے وہم دا عکس اس لال نگینہ
حالَ وجود تھی کھاتم آہیں ۔
وہ ملیا متھے نقطہ وہم دا
کرے ن مجرم مجرم آہیں ۔
علی حیدر ہوواں میں سونے دی بینسر
گھول گھتیواں جم جم آہیں ۔59۔
51. الف-اوسف زلف سیاح اتے لباں دا عکس
الف-اوسف زلف سیاح اتے لباں دا عکس
دل اندر آرسی نوں ۔
وحی انا آئت آ' اتینک ول کوسر
نالے کوسر آرسی نوں ۔
اوہ لب نال تے مسی والیا
ویکھ وے نینگر آرسی نوں ۔
سرچشما آبہیاتی ظلمت والی
واکر آرسی نوں ۔
کلھ پئی اکھیں کلھ پوس اکھیں وچّ
گڈیاں دھر آرسی نوں ۔
پلک ن لگس کھواب کیہا توڑے
گوڈیاں نے دھر آرسی نوں ۔
جے گوڈیاں تے دھر گوڈیاں تے کر
گلشن پنجر آرسی نوں ۔
مٹھاں موہنیاں گھر آرسی نوں
سوہنے لے کر آرسی نوں ۔
کھبسورتاں آرسی باجھ ن رہندیاں،
ویکھ وے حیدر آرسی نوں ۔50۔
52. الف-اہف آؤندا میں من بھاؤندا
الف-اہف آؤندا میں من بھاؤندا،
بھنا قاصد دلبر یار دا اے ۔
جیں دی دھوڑ نور اکھیں دا،
سو بے شک اوسے یار دا اے ۔
دھوڑ کیہی کوئی مشک ابیری،
مایا کلھ انوار دا اے ۔
سو بن رسول محمد بر حق،
بھیجیا سرہنہار دا اے ۔
بیلی اپنے نوں کر قاصد بھیجنا،
مہز کرم دلدار دا اے ۔
بھیناں پچھیا میں اس قاصد کولوں،
جو مہرم سبھ اسرار دا اے ۔
ویکھاں کہڑی چیز اجائب تحفہ،
جو لایق دربار دا اے ۔
حیدر آکھیا قاصد اوتھے،
بہت پیار پیار دا اے ۔4۔
53. الف-اہف بے رنگ رنگ کرے
الف-اہف بے رنگ رنگ کرے
وچّ اوہناں سوہے سالو والیاں دے ۔
وچّ ہار سنگاریاں سوہنیاں دے
روشن صبح مسالیاں دے ۔
جویں نشہ شراب دا رنگ کرے
وچّ اوہناں اکھی متوالیاں دے ۔
جویں ماں 'نی تینڈے نے ہتھ رنگے
نال تیں تالیاں دے ۔
جویں ہر جند درکدائی خنجر
وچّ رنگا رنگ وکھالیاں دے ۔
ویکھ تنبو قناتاں بے رنگ حیدر
وچّ سپھیدیاں لالیاں دے ۔61۔
54. الف-اہف بے رنگ اس رنگ سوہے نوں
الف-اہف بے رنگ اس رنگ سوہے نوں،
بے رنگ دے رنگ رنگاوندا ای ۔
جے وتّ رنگ دا رنگ بھی ہووے،
تسلسل لازم آوندا ای ۔
جے وتّ ہووے تسلسل اوہو،
بے حد حسن وکھاوندا ای ۔
بے-رنگ حیدر ظاہر ایہی،
پردے تھوں رنگ چھپاوندا ای ۔24۔
55. الف-اہف بھر بھر بھاہ جیوں بے رنگ بھڑکے
الف-اہف بھر بھر بھاہ جیوں بے رنگ بھڑکے،
سنگ بھی شور تھوں سنگدا اے ۔
ایہہ بھاہ بھی تھر تھر کمبدا ای،
ہووے شُ'لا زبان خیر منگدا اے ۔
جلوا پوے وچّ بھاہ سمندر
بھاہ جنا جل گنگ دا اے ۔
پر خام سمندر سوز تھوں سنگے،
مرد ن موت توں سنگدا اے ۔
ایتھے خواجہ سر سمندر ایہی،
آتش-خانا پتنگ دا اے ۔
ایویں کوڑ سمندر آکھے 'عنا انار'
حق پتنگ دے انگ دا اے ۔
وت کھال تے خط کٹک کیہا،
جے یار سامان ن جنگ دا اے ۔
ہائِ ہائِ ساڑیا رنگ نوں،
بے رنگ تاں بھی کالڑا دارو تپھنگ دا اے ۔
ویکھو ہتھیں کریم دے پوند کداں،
اوہ سونا جو ہتھاں دی ونگ دا اے ۔
ویکھے پچھے لعلاں دے سنگ اوہ ونگ بھی،
ہور کی آرز منگدا اے ۔
اوس بے رنگ بھاہ دا گھنگٹ
جل سیاح تھیوے توڑے سنگدا اے ۔
حیدر دیوے ساہ تاں اوہو دیوے،
ساہ جو گھنگٹ انگدا اے ۔39۔
56. الف-اہف دریا جے تروڑے بنیاں
الف-اہف دریا جے تروڑے بنیاں،
مہے شیشے کر کر کون پچھے ۔
اوتھے کر کر کر کر حقہ پتھر،
مارے کیونکر کون پچھے ۔
اوتھے اوہی نے شیشے تے اوہی نے پتھر ماردا،
برسر کون پچھے ۔
اوتھے کر کر کر کر سنیئے ناہیں کر کن،
کپر کون پچھے ۔
اوتھے ٹھاٹھیں بازو تے سریاں پانی،
لہر دی دھر دھر کون پچھے ۔
اوتھے دریا دا پیر تلکے لہر کمبدا،
تھر تھر کون پچھے ۔
کئی سنگ دلیں اوتھے رو رو لہردے،
مینڈے مینڈ مڑ مڑ کون پچھے ۔
ایہہ بیعت مقرر ناہیں مقرر
ایہی مقرر کون پچھے ۔
حیدر سنیا کن کہیاں اوتھے،
پانی پھڑ پھڑ کون پچھے ۔40۔
57. الف-اہف ہار سنگار جو بھانا یار ن کیتا
الف-اہف ہار سنگار جو بھانا یار ن کیتا،
اساں کیا کیتا اساں ۔
ویکھ کجل دی دھار دھار دے یار ن کیتا،
اساں کیا کیتا اساں ۔
اساں کیتا ڈردیاں مول شکار ن کیتا،
اساں کیا کیتا اساں ۔
ڈنگے زلف سیاح مار دے دھار ن کیتا،
اساں کیا کیتا اساں ۔
کولو کول تماشہ باغ بہار ن کیتا،
اساں کیا کیتا اساں ۔
حیدر چولا پاڑ لنگار ن کیتا،
اساں کیا کیتا اساں ۔34۔
58. الف-اہف جلوا بے رنگ کسے دلیں
الف-اہف جلوا بے رنگ کسے دلیں
ایہہ رنگ تیرا معشوق نہیں ۔
ایہہ کاکل حرف نویں نے
سب کلام خدا مخلوق نہیں ۔
ایہہ کرن دلالت اوسے
اوہ ہک کنوں مپھروک نہیں ۔
اوہ موتی ہار سنگار سجن دا
اندر اوس صندوق نہیں ۔
اوہ برق فلک تے لشکر چمکے
آتش وچ بندوق نہیں ۔
پر ایہہ بھی برق-انداز اکھیں دے
توڑے ایہہ مبروک نہیں ۔
ایہہ بھی حافظ کاری نے حیدر،
توڑے اوہ منتوک نہیں ۔58۔
59. الف-اہف کیچن دھیان کیچنیاں
الف-اہف کیچن دھیان کیچنیاں
اربیلیاں پھنیاں کنّ چنیاں ۔
نال بے تال خیالاں تے،
کدی اکھیں ن ڈٹھیاں کنّ سنیاں ۔
اونھاں لال لباں دیاں گالیاں
مینوں لالڑیاں یا کنّ چنیاں ۔
نہ تھیا نہ نتھیاں گھنگرو پاون
تے چھن چھن کنّ چنیاں ۔
ایہناں چھن چھنیاں کیتی چھاننیاں،
دل چھڈیاں نے کجھ انچھنیاں ۔
نہیں سلامت تینڈی عزت جیہیاں،
نال اسالت کنچنیاں ۔
مینوں کھارے دا نت آواز پوے،
میں دیون کیا نت بھوچھنیاں ۔
پر نال کرم جے فضل کرے ہک،
کھولھ سویں گل ہن تنیاں ۔
پر حیدر پیر جوان اسالت،
مشکل گلیں ایہہ بنیاں ۔32۔
60. الف-اہف میتھوں بھی نیڑے وسے نی بھیناں
الف-اہف میتھوں بھی نیڑے وسے نی بھیناں،
پٹیاں اکھیاں پٹیاں میں ۔
ہائِ ہائِ اکھیں نہیں، پر ویکھن دی سکّ
پٹیاں میں اکھیاں پٹیاں میں ۔
اوتھے یوسف آہا سفنے وچّ،
پٹیاں میں اکھیں پٹیاں میں ۔
لکھی صورتَ ڈٹھی سوہنی میں،
جے پٹیاں میں اکھیاں پٹیاں میں ۔
لوٹ پوٹ ہوئیاں اکھیں نال اکھیں دے،
پٹیاں میں اکھیاں پٹیاں میں ۔
کور کور کریں مینوں کوئی نہ کرے،
جے وتّ پٹیاں میں اکھیں پٹیاں میں ۔
لگا دل وچّ حیدر تیر نگاہ دا،
پٹیاں میں اکھیں پٹیاں میں ۔27۔
61. الف-اہف مٹھڑا ہاسڑا سادہ بھی ن
الف-اہف مٹھڑا ہاسڑا سادہ بھی ن،
عکس اس پاک دی ذات دا اے ۔
مٹھی گاہل اس لال خاموشی دی بھی،
عکس اس بات نبات دا اے ۔
اوہ چھم چھم نور جو وچّ جھروکے،
نیناں دے شاہ دی جھات دا اے ۔
مینوں حیدر شاہ رخ کیتا،
ذکر ممات ہیات دا اے ۔45۔
62. الف-اوہناں نیناں وچ نگاہ کچہری
الف-اوہناں نیناں وچ نگاہ کچہری،
لائی ن دسے دسدیاں ۔
کرے عدالت ستھّ چکائی،
لائی ن دسے دسدیاں ۔
چوباں پلکاں کھڑے پیادے،
چائی ن دسے دسدیاں ۔
جگّ وچّ حیدر ذات خدائی،
آئی ن دسے دسدیاں ۔44
63. الف-اوہناں سوہنیاں دے گل رنگاں کولوں
الف-اوہناں سوہنیاں دے گل رنگاں کولوں،
سانوں بے رنگ دی بو آوندی اے ۔
ایہا بے-رنگ دی بو گھنگٹ کر،
گلبرگ دھروں ہو آوندی اے ۔
جو شبنم بے-رنگ لہندی رنگ،
جو گلشن دے رو آوندی اے ۔
ونجو سئیداں دے وچّ سینے کلدے
جے مہندی نوں بو آوندی اے ۔
ونجاں کیہی پھلاں دی سیج اتوں،
جویں کنت کنوں جو آوندی اے ۔
حیدر سوہنیاں پاس رن دتے،
دھوڑ دھوڑ مہیں سو آوندی اے ۔46
64. الف-اوہناں سوہنیاں کھوبسورتاں اندر
الف-اوہناں سوہنیاں کھوبسورتاں اندر،
جلوا بھی مینڈے یار دا اے ۔
ایہہ گل گل رنگ رنگا چمن دا بھی،
حسن بسنت بہار دا اے ۔
اوہناں مورتاں سنگیں دے وچّ،
لال دا رنگ سواردا اے ۔
ایہہ تال بے تال ایہناں کنچنیاں دا،
نچاؤ وڈے ہنکار دا اے ۔
ایہہ تھئیا تھئیا چھن چھن بھی،
گھنگرو دی چھنکار دا اے ۔
اس دام درم دی چھنک چھنک جو،
دان اس دیون ہار دا اے ۔
اس دانے دانا جیہے بہار دے اندر،
آتش دی بھڑکار دا اے ۔
جے منصور انلہک آکھیا،
جانشین سردار دا اے ۔
جس کپی اے شہرگ اپنی،
سوئی واقف اس گفتار دا اے ۔
جہڑا مہرم تھیا وچّ قرب درید دے،
مہرم اسرار دا اے ۔
اوہ بیلی بیلے تھوں باہر ن پر،
بیلا دھندوکار دا اے ۔
جہڑا بیلی دے نال بیلی ہووے،
سو اپنی ذات انکار دا اے ۔
بیلا بھی اتے بیلی بیلی،
ہیر دے کہنے ساردا اے ۔
حیدر مہیں دا کڈھ سنگ عنا،
ماہی کھنڈی سار دا اے ۔36۔
65. الف-اوہناں سوہنیاں وچّ جلوانما
الف-اوہناں سوہنیاں وچّ جلوانما
بھی بے رنگ خوبی یار دی اے ۔
بے رنگ ہویا جے چاندنی اندر
ظاہر وانگ دیوار دی اے ۔
دسے اتے گل پوے نہیں
'لائیدرکئلئبسار' دی اے ۔
ناہیں تاں بن جوہر عرض نوں
کیونکر ترا' قرار دی اے ۔
چمکے ہوا مہتاب کنوں گل پوے
گلّ اسرار دی اے ۔
طاقچہ بزم شیشہ ہویا
دیوار اس دلدار دی اے ۔
ہر کھبسورت نعر نوں خوبی
'لو لم تمسا' نعر دی اے ۔
نورن اﷲ نور کرے تماشہ
مظہر سرجنہار دی اے ۔
اوہ آپ سورج حیدر بہت بلند
ایہہ گلّ تاں دو چمکار دی اے ۔63۔
66. الف-اوہو سورج جگمگ چمکے
الف-اوہو سورج جگمگ چمکے
پر ن دسے اکھیں بیکاریاں تھوں ۔
بند رہاں وچّ حیرت دے
کھبسورتاں ہار سنگاریاں تھوں ۔
ایہی ذرہ تھیا قطرہ اکھیں وچّ
کیونکر ویکھاں باریاں تھوں ۔
اوس مصری دند دی پوندی گل
اوہناں لال شکر گپھتاریاں تھوں ۔
جویں ناز کماندی پوے گل
اوہناں ٹھمک ٹھمک رپھتاریاں تھوں ۔
جویں حیدر زخماں دیون خبراں،
تیغاں زوہرداریاں تھوں ۔55۔
67. الف-اہف شماں' گھر پھرکائے زبان
الف-اہف شماں' گھر پھرکائے زبان
تینڈی خوبی کنوں مکال کرے ۔
اگے آکھ ن سکے کہیئے
بے رنگ دی کوئی گال کرے ۔
پروانڑا دیہس منہ تے جھلّ
متاں کیل-او-کال کرے ۔
متاں گردن باری سر
جے مثل دی کوئی مثال کرے ۔
ہے ہے رووے کدی آہیں کیہیاں
اوہ جیوں جیوں تینڈا خیال کرے ۔
جو کجھ عشقَ تساڈڑے شُ'لڑا
شماں' نمانڑی نال کرے ۔
سوہنی نال سسی صاحباں سہتی
تاں نال ہیر سیال کرے ۔
اوہ غمزے دے تیر تھوں شماں' جو
کمبے تے کوکے حالَ وے حالَ کرے ۔
کدے کوئی فانوس دا واٹ کرے
کدے پر پروانڑے دی ڈھال کرے ۔
اوس دراز دی غیرت تھوں دیکھو
شماں کی آخر حالَ کرے ۔
لڑک میرے نال امبر بھنی
جانور نوں دھوں دال کرے ۔
ہے ہے ساری رات پڑھے پر پروانڑا
تن من بال مثال کرے ۔
ویکھاں کیا کجھ لگیا بال ایانے
ہتھ وچّ دیوا بال کرے ۔
حیدر ہو پروانڑا تاں یار بھی
تینڈڑی ایویں سنبھال کرے ۔53۔
68. الف-اہف زلفاں سیاح کیوں ہتھوں دیواں
الف-اہف زلفاں سیاح کیوں ہتھوں دیواں،
نہ جاناں کروینیاں نوں ۔
ہک تل چھابڑی چھلیاں دی وچّ
کہیا سودا کروینیاں نوں ۔
ایویں ٹھگّ لئیا ہن دل دے ظالم،
کوئی سودا کروینیاں نوں ۔
کیوں دل دتیاں اوہا ادا کر،
جس ادا کروینیاں نوں ۔
پاس گل دے شمع' کیوں پھلیلا،
زلف جدا کروینیاں نوں ۔
وڈے چراگ ہندے کیتے چھلیاں،
ونی ودھا کروینیاں نوں ۔
سڑن سے پروانے وے
اندھیر وڈا کروینیاں نوں ۔
بہں ونیا زلفاں حیدر اساں،
جدا جدا کروینیاں نوں ۔7۔
69. الف-اسف بے-رنگ پاک دا رنگ
الف-اسف بے-رنگ پاک دا رنگ
ایہناں کھوبسورتاں نوں چمکاوندا اے ۔
اس سورج دا نور تائیں ایہناں،
مہ-پاریاں نوں چمکاوندا اے ۔
دیوے تیغ دی بے رنگ آب گلاں نوں،
رتّ دے رنگ رنگاوندا اے ۔
پر جانے ن اوس نوں وانگ ایہناں،
کوئی وچّ خیال سماوندا اے ۔
کوئی نقش نہیں نقاش جیہا،
توڑے اپنا رنگ بناوندا اے ۔
دو کھلیاں تاں چیخ خیال اوتھے،
چاول دودھ نوں لاوندا اے ۔
یا' نی حیدر اوتھوں عاقل بنیاں
کجھ ہتھ ن آوندا اے ۔26۔
70. الف-اسف چوپڑباز دے نال اساں
الف-اسف چوپڑباز دے نال اساں،
باجھ ہارن دے کوئی دا نہیں ۔
بن چھ چھ پونے ساریاں دے،
اس بازی دا ہور دا نہیں ۔
ایہہ لڑائیاں ڈٹھیاں ن کدی،
ماریاں کٹھیاں گھا نہیں ۔
ماریں مار جوائیں اتے
ایہناں پلکاں نوں ٹھہرا نہیں ۔
دل مار جوائیں ول اس تائیں،
مارن دا کوئی ساہ نہیں ۔
اوہ پکیاں کچیاں دیکھے ناہیں،
علی حیدر اوتھے بچا نہیں ۔23۔
71. الف-اسف لال شریف نے میں کی جاناں
الف-اسف لال شریف نے میں کی جاناں،
خط کٹک کر دھاوندا اے ۔
کھاتم لال سلیمان والی تے،
الٹے نقش لکھاوندا اے ۔
اوہ ملک عظیم سلیمان دا،
ایہناں کیڑیاں توں لتڑاوندا اے ۔
اوہ گال صفعہ تے کھال بھی تکے،
سو دھو دھمائی آوندا اے ۔
خط نہیں میں بھلیاں،
شاید عبر اس زلف دی چھاوندا اے ۔
اوہ مکھ نور لباں تے نورا
پیریں بھی نیوراں پاوندا اے ۔
چانن آوے آب کنوں ایہہ،
الٹا نورا دھاوندا اے ۔
عید دا چن دسیوے کدی
نورا پانوت نت دکھاوندا اے ۔
حیدر نورا نور شریف اے
ہن ری نور نواوندا اے ۔14۔
72. الف-اسف وٹیاں زلفاں ہلو ہلو
الف-اسف وٹیاں زلفاں ہلو ہلو،
اساں چند ڈٹھا عید سنیویاں دے ۔
پئی گل چھلے نے وٹیاں وٹے،
اسے رات عید دے دیویاں دے ۔
تیر مارکے ظالم چھکّ ن لے،
دل جند ن لے دل جیویاں دے ۔
اوہ تل لال شکروالا حیدر،
جند ایہہ ہے سبھ میویاں دے ۔19۔
73. الف-اٹھ سوانی تے گھتّ مدھانی
الف-اٹھ سوانی تے گھتّ مدھانی،
ویلا پچھلی رات دا ای ۔
اتوں ہوئی دھمی تے دہیں ن جمی،
رڑکنا بھی کس گھات دا ای ۔
جٹّ ن ٹٹے تے ددھ ن وٹے،
ویلا وقت برات دا ای ۔
جویں ددھ تھیں دہی تے مکھن وے حیدر،
تویں فرق ن ربّ دی ذات دا ای ۔9۔
74. الف-اٹھ سوانی تے گھتّ مدھانی
الف-اٹھ سوانی تے گھتّ مدھانی
ویلا پچھلی رات دا ای ۔
اتوں ہو گئی دھمی تے ددھ نہیں جمی
رڑکنا بھی کسے گھات دا ای ۔
جٹّ نہ ٹٹے تے دودھ ن وٹے
تے ویلا وقت برات دا ای ۔
جویں دودھ تھیں دہیں وت مکھن وے حیدر
تویں فرق ن ربے دی ذات دا ای ۔66۔
1. این-علیحدہ مسیع دا رنگ
این-علیحدہ مسیع دا رنگ
تے پاناں دا رنگ الہدڑا اے ۔
شام شپھک دا رنگ علیحدہ
تے تلیاں دا رنگ الہدڑا اے ۔
اوہ لب گاہلیاں دیندڑے مینوں
ایہناں دا رنگ الہدڑا اے ۔
حیدر لال لباں دا سائل،
تے خال پلنگ الہدڑا اے ۔2۔
2. این-علم دا پڑھنا نیک بہوں
این-علم دا پڑھنا نیک بہوں
پر عشقے دی بات انوکھڑی اے ۔
چن تے سورج دی روشنی بہوں
پر یار دی جھات انوکھڑی اے ۔
شب قدر دی رات بھی بہوں چنگی
پر وصل دی رات انوکھڑی اے ۔
مشکل گھاتاں سبھے او حیدر
پر برہوں دی گھات انوکھڑی اے ۔1۔
3. این-علم مانی تے منتک پڑھ کے
این-علم مانی تے منتک پڑھ کے
سکھیاں خوش مقالیاں نے ۔
ابتر زلف نوں ویکھکے تے
سبھے بھلیاں گہم کھیالیاں نے ۔
جد پیتا جام محبت دا بھیناں
تیل مطالعہ' دیاں پیالیاں نے ۔
الیہیدر متول طول کنوں خوش،
مٹھیآں یار دیاں گالھیاں نے ۔3۔
1. بے-باغ بہشت بھی تجھ بن یار وے
بے-باغ بہشت بھی تجھ بن یار وے
اساں سوہنا تے گلزار نہیں ۔
ساریاں سوز فراقَ ستاوے
بھاہ دا ایہہ بھڑکار نہیں ۔
ول ول ڈنگے سیاہے مار دی
سہناوت تار نہیں ۔
ہر دل دے وچّ سوز دا قیدی،
دلاں دا کوئی شمار نہیں ۔
کردے کیتی اے زلف دوراں
باجھ ستم دی کار نہیں ۔
زلف شریف کیا ظالم حیدر،
ڈٹھا ایڈا اندھار نہیں ۔9۔
2. بے-باہجھ تیرے ہور کون کھدایا مارے
بے-باہجھ تیرے ہور کون کھدایا مارے
تے مار جوائیں توں ہی ۔
جتھے پون وہیر تے کڑکن کپڑ
ہتھاں تے چا لنگھائیں توں ہی ۔
جتھے پوے جہازاں نوں واؤ مخالف
لنگر گھتّ لگائیں توں ہی ۔
کریں بھاہ سمندر سمندر کارن
مچھیاں وانگ ترائیں توں ہی ۔
جتھے رگ طبیباں نوں ہتھ ن آوے
تاں رگلا پچھائیں توں ہی ۔
جتھے آجز ہوندے طبیب سیانے
تاں داروآں باہجھ چھڈائیں توں ہی ۔
جتھے آجز روندڑے نے رتّ نراسے
ہسّ ہسّ یار ملائیں توں ہی ۔
جتھے دھندی گاہری کھلی اڑاوے
اوتھے جھبر مینہہ وسائیں توں ہی ۔
جتھے پوے وبا تے مشکل جیون
امن-امان رکھائیں توں ہی ۔
ایہہ آجز بندہ کیا کجھ منگے
سبھ کجھ دئیں دوائیں توں ہی ۔
ایہہ حیدر آجز ہو منگن تھوں بھی،
آپے دیویں منگائیں توں ہی ۔17۔
3. بے-بہت شکار دلیں دے ظالم
بے-بہت شکار دلیں دے ظالم
چائی وانگ ن جاونا ای ۔
پھڑکدا چھوڑ ن ونج وے ظالم
اتر سمندروں آونا ای ۔
کر تکبیر اس لکڑی تیری نوں
پکڑ ہتھاں نال چاونا ای ۔
اس حیدر گنڈھڑی اپنی نوں،
وچّ کجکے دے لڑکاونا ای ۔6۔
4. بے-بینسر جھک لباں تے آئی
بے-بینسر جھک لباں تے آئی
آبِ-ہیات دے پیونے نوں ۔
یا وت چاہزنکھداں اندر
لٹک سنہری تھیونے نوں ۔
یا وت پئے جلیب حسن دے
پئے کڑاہ تلیونے نوں ۔
علی حیدر میں بھی بینسر تھیواں،
بھٹھّ گھتاں ایس جیونے نوں ۔21۔
5. بے-بھائے ن حسن نوں گرہ دل نکلے
بے-بھائے ن حسن نوں گرہ دل نکلے
تے دل کم ناز دا ای ۔
کائی کشتی نہیں آجزاں دے
اس جیون نوں کھم ناز دا ای ۔
مارے بجلی ہکے دم کہندی مجال
اس آتش نوں دم ناز دا ای ۔
وعدہ وصال قیامت بر حق،
حیدر میں غم ناز دا ای ۔19۔
6. بے-بھائی مینڈے کیہیاں
بے-بھائی مینڈے کیہیاں
ایہہ سپّ دیاں لیکاں ۔
مینوں شوکدا تے شیر آیا
ؤ بو چیکاں ۔
مینوں یار جھوک جھوکی کتھوں
لکھیاں ایہہ لیکاں ۔
مینوں باغ تے بہاراں
او بوٹڑے چھیکاں ۔
پڑھاں بے تے سے میں
کہڑیاں رفیقاں ۔
مینڈے درس دوزی مہیں
اوہ رنگ تے کہیکاں ۔
ویکھاں زیراں زبراں حیدر،
کہ میں یار اڈیکاں ۔15۔
7. بے-بھیناں آہو ویکھاں کائی گلّ کہے
بے-بھیناں آہو ویکھاں کائی گلّ کہے
اس رٹھڑے یار مناون دی ۔
اس لب نال ہنساون دی
اس متھے دے ول کھلھاون دی ۔
اس بھڑکی بھاہ بجھاون دی
تے بجلی دے وانگ ہساون دی ۔
تیغ دھرو میانوں ٹھگن(کڈھن) دی
کویں آئی دے مونہوں بچاون دی ۔
ستی سیج تے میں متوالی بھی
یار میہر کیتی راتیں آون دی ۔
یار ول ول سدیاں نام کرم
سن بات کریں من بھاون دی ۔
تیرے بھاگ سہاگ جگاون دی
تے کھولھ تنی گل لاون دی ۔
میں ابڑھواہے نچوکی اٹھی
تقصیر بھی چر لاون دی ۔
حیدر آکھ اس یار دے بیلی نوں،
کائی گلّ کرے بکھشاون دی ۔7۔
8. بے-بھیناں آکھو نی تسیں چوچک تائیں
بے-بھیناں آکھو نی تسیں چوچک تائیں
واسطہ مولٰی پاک دا ای ۔
میں وت رنگیاں برہوں رانجھن دے
کھیڑے دا نام کواک دا ای ۔
کھیڑے دے نال نہ بندی اے میری
رانجھن لایق ساک دا ای ۔
پیوند کارن ساک کچیون
پیوند وت حق چاک دا ای ۔
کھیڑے دا ساک ناپاک نی بھیناں
ایہہ وت ساک اراک دا ای ۔
توں بھی ناؤں خدا دا آکھ وے حیدر،
لے وت باہرا ساک دا ای ۔18۔
9. بے-بھیناں ہیرے ہیرے کر آہو نہیں
بے-بھیناں ہیرے ہیرے کر آہو نہیں
اور اور ن رانجھن بھاوندی اے ۔
دور دور بھنیاں مینڈے کول ن آؤ
یار نوں غیرت آوندی اے ۔
بھیناں ویرا ویرا کر گاوو تسیں
ہیر بیلی دے گاوندی اے ۔
بھیناں واہنا دے وچّ ناہو تسیں
ہیر کپڑ دے وچّ نہاوندی اے ۔
بھیناں کنڈھیاں تے تسیں جھمر پاؤ
ہیر لہرے جھناوندی اے ۔
چھنے چوری دے کٹّ کھاؤ تسیں
ہیرے گھمر-گھیریر کھاوندی اے ۔
بور بور تے سوہنی کر کر
ماہی نوں مہیں ملاوندی اے ۔
ہیر اپنا ناں وچ چاہے حیدر،
عاشق یار دے ناوندی اے ۔3۔
10. بے-بھیناں ہکا کیتی نگاہ پیارے
بے-بھیناں ہکا کیتی نگاہ پیارے
وت مینڈا دل سکدا ای ۔
اوہا ہکا تیغ جو واہی ظالم
زخم مینڈا نت چکدا ای ۔
کیہی کالی تے کوجھی ڈراونیاں
تیغ بجلی وانگر نہ پھکدا ای ۔
مینڈا ٹپّ سینڑا بھاہ تھیا
دل دانہ وانگر ن ٹکدا ای ۔
ہکس حیدر ماریاں تاریاں،
ملک بھی اوسے ہکّ دا ای ۔10۔
11. بے-بھیناں کجھ نہ چوکھا یار بناں
بے-بھیناں کجھ نہ چوکھا یار بناں
کجھ تھیون دا کوئی سا نہیں ۔
اس جگ جگ جیون جوگے بناں
اس جیون دا کوئی سا نہیں ۔
بن سوزن پلکاں ترکھیاں دے
پھٹّ سیون دا کوئی سا نہیں ۔
حیدر یار پیارے بناں
مدھ پیون دا کوئی سا نہیں ۔8۔
12. بے-بھیناں ماریاں میں خودی یار دی نے
بے-بھیناں ماریاں میں خودی یار دی نے
وسے ہک ویہڑے ول ویکھے نہیں ۔
میں آرسیاں ہتھ یار دے
ویکھے آپ نوں میں ول ویکھے نہیں ۔
ویکھے اپنا باغ بہار
اساں ول ویکھدا بھلّ ول ویکھے نہیں ۔
جویں مکی اکھیں دے مارے دل وچّ
اکھیاں نوں بھلّ ول ویکھے نہیں ۔
مینڈے اندر باہر اوہو اوہو
چشم اوہی میں ول ویکھے نہیں ۔
کتھوں سنیوے کوک آرسی دی،
جیہڑا تیرا نگاہ جھلّ ویکھے نہیں ۔
متھے تے ول پائیو سو حیدر،
میں ول بھی کلھ ویکھے نہیں ۔1۔
13. بے-بھیناں ناز سجن دے ماریاں میں
بے-بھیناں ناز سجن دے ماریاں میں
کوئی گلّ کریں لاؤبالیاں دی ۔
بھیناں ناز سجن دے ماریاں میں
کی گلّ کریں بھاہیں بالیاں دی ۔
بھیناں پچھے نہ وات سیالیں دی
ایہناں سوہے سالو والیاں دی ۔
ایہناں زلفاں کالیاں کالیاں دی
ایہناں مست اکھیں متوالیاں دی ۔
ایہی زلفاں نے آہ جے سچ پچھیں
گل پوندیاں نے سودیاں والیاں دی ۔
ایہہ لہبر لمڑے اچڑے بھی
سبھ خاک کنت سمبھالیاں دی ۔
روندیاں روندیاں مر مر گئیاں دی
سندیاں تے سیالیاں دی ۔
حیدر آخر خاک جو ہونا،
ریجھ کیہی ہے نہالیاں دی ۔13۔
14. بے-بھیناں سوہنی نوں نہیں سوہنا ناز
بے-بھیناں سوہنی نوں نہیں سوہنا ناز
اساں کوجھینیاں بہت ناز نہیں ۔
متاں گالیں دے نال دلا یاد لیوے
گل دی زلف دراز نہیں ۔
اساں 'کالو بلا' بھلّ آکھیا اے
اکھیں مست الست نیاز نہیں ۔
اوہناں لال لباں نال مسیع مسواک
حقیقت نال مجاز نہیں ۔
اوہ کوجھڑا ہاسہ کیا راز نہانی
گمزے کیا گماز نہیں ۔
جے متھے دا ول شوخ کرے
اوہ نین غریب-نواز نہیں ۔
کوک وے حیدر تانا ری ری تن،
طنبورے دا ساز نہیں ۔11۔
15. بے-بھیناں طوبیٰ ہے میں یار بنا وت
بے-بھیناں طوبیٰ ہے میں یار بنا وت
پوپٹ کھنڈ نہ گاونا بھی ۔
تاڑیاں ماریاں بھیڑیاں دیون
نیور نوں چھنکاونا بھی ۔
شادی خوشی دے سیہرے گاون
نازاں دے نال بتاونا بھی ۔
حیدر والے ویہڑے آکھن
رمزاں نال بجھاونا بھی ۔
وتّ مسی مسواک دے پان چباواں
اکھیاں سرمہ پاونا بھی ۔
دھڑی گنداون مانگ بھراون
گھس گھس چندن لاونا بھی ۔
طوبیٰ ہے حیدر دور سجن تھوں،
جیونا بھی مر جاونا بھی ۔4۔
16. بے-بھیناں اوہ مکھ سوہنا سدھ کرم
بے-بھیناں اوہ مکھ سوہنا سدھ کرم
اتے غصہ عجب ہا نوں لگدا اے ۔
اوہ ہسن پھلّ تے بے کھار گل
تے خار غضب ہا نوں لگدا اے ۔
ایویں ہاسے ہاسے متھے ول
ویکھ ہسدی لب ہا نوں لگدا اے ۔
جے وتّ غصہ اساں تھوں آیا
تے ایہہ سبب ہا نوں لگدا اے ۔
حیدر اپنا کیتا لیندے ہر کوئی،
وس نہ ربّ ہا نوں لگدا اے ۔12۔
17. بے-بھیناں وجیا مارو عشقَ اولے دا
بے-بھیناں وجیا مارو عشقَ اولے دا
دم تروار دا وار تھیا ۔
کیا ساحری عشقَ اولڑا ظالم
قطرہ پانی دا نعر تھیا ۔
شپ شپ تیغاں دی ٹھا ٹھاٹھاں دی تھیں
کپر دا کرڑکار تھیا ۔
سانگ دی تانگ نوں حیدر ٹھلیا
انشا-اﷲ پار تھیا ۔5۔
18. بے-بھلا وے صاحب میں بھی تینڈیاں
بے-بھلا وے صاحب میں بھی تینڈیاں
ہک تلوار دا وار نہیں ۔
کیہی جھڑ تروار اے بجلی دی
سر کھنڈی ایڈا اندھار نہیں ۔
میاں اج بھی توں ہیں تے کلھ بھی توں ہیں
کیا بھانا وار نہیں ۔
کوچے زلف دے راتیں چانن کیا
گل بناں مار مار نہیں ۔
بن فعال دے چور تے نگ دے ڈٹھا
شور اتے مار مار نہیں ۔
اوہ پلکاں کڈھ وٹھا شاہد ہے
ہو اپٹھیاں مار نہیں ۔
حیدر ایہہ پٹھیاں سدھیاں توں،
آس سار دی سار نہیں ۔2۔
19. بے-بھر بھر رہی سپارے ایہہ
بے-بھر بھر رہی سپارے ایہہ
دل پھڑیں کیتے سیپارے ۔
ہر ہر پارا پارے وانگوں
نکل گیا اس پارے ۔
پڑھی کتاب حسن تیرے دی
رہی قرآن سی پارے ۔
نظروں الف کیتو سی ظاہر
بے تے سبھ وسارے ۔
بے تے اتے زیراں حیدر،
سبھے کوڑ پسارے ۔16۔
20. بے-بھی زہر نہیں جو کھا مرن
بے-بھی زہر نہیں جو کھا مرن
کچھ شرم ن ہندوستانیاں نوں ۔
کیا ہیا ایہناں راجیاں نوں
کجھ لجّ نہیں تورانیاں نوں ۔
بھیڑے بھر بھر کے دیون خزانے
فارسیاں کھراسانیاں نوں ۔
وچ ڈھونیاں دے پانی نکّ ڈوبن
جے لحن نہ وڈیاں پانیاں نوں ۔
ہکے تاں مار کٹاری مرو
جے سکو ن مار ایرانیاں نوں ۔
داڑھیاں چا منائیاں اکھیون
کشپھ(حیف) اے ایہناں زنانیاں نوں ۔
توپچیاں زمبورچیاں نوں
برکندازاں بانیاں نوں ۔
ایہناں بانکیاں ٹیڈھیاں ڈنگیاں نوں
ایہناں ترکیاں آکڑکھانیاں نوں ۔
نوک بنداں دکھنی جامے بانکے
تے پوش کمانیاں نوں ۔
ایہناں پلتھیبازاں نوں
ایہناں پھیلکداں اپھگانیاں نوں ۔
ایہناں تبتیاں کشتیگیراں نوں
ایہناں تیرئنداز کمانیاں نوں ۔
حیدر آکھ ایہناں ہیجڑیاں نوں،
ہیزا نہ-مردانیاں نوں۔14۔
21. بے-بلاک رنگیل سنہری
بے-بلاک رنگیل سنہری
لٹک رہی مرجان اتے ۔
یا کسے کاتب رکوء' پایا
صورتَ ال رحمن اتے ۔
یا سیاد لگائی پھاہی
میں جیہے مرگ پھنسان اتے ۔
پر حیدر رقم قتل دا سی لکھیا،
عاشق بے-فرمان اتے ۔20۔
1. ڈال-ڈٹھی گولڑی اک ایہناں صاحباں دی
ڈال-ڈٹھی گولڑی اک ایہناں صاحباں دی
مٹھے بول ایہناں دے بول دسے ۔
نال ہک تل لال لباں دے کوئی
لکھ تونگر تول دسے ۔
وچ پت شکر نت گھول دسے
کہ دار جلیبی کھولھ دسے ۔
سایہ بھی اوسے سرو رواں دا
لٹک بھی اوسے چول دسے ۔
ایہہ فوج بھی اوسے لشکر دی
ایہہ دھاڑ بھی اوسے کول دسے ۔
دھمدی سی سو صبح قیامت
جے اوہ گھنگھٹ کھولھ دسے ۔
کھلیں والی جالی دی چولی
ندیاں نین در مول دسے ۔
پئی کپر اتے کملی شاید
بیلی ماہی کول دسے ۔
شاید پاسنے وتے ڈھولن
حیدر کھائے دھرو دھول دسے ۔4۔
2. دال-دیل سپنیاں ول ڈٹھیاں پر وچّ
دال-دیل سپنیاں ول ڈٹھیاں پر وچّ
چا' زرپھ ن سماوندا ای ۔
چار طرف توں پاک پیارا
طرفاں آپ بناوندا ای ۔
وسے بھی اہلے دسے ن اکھیں
ویکھدیاں کجل پاوندا ای ۔
یار آرسی اندر ناہیں
اتے وچّ آرسی رکھ وکھاوندا ای ۔
اوہو دیوال دکھاکے رخ اتے
سما' چا ٹکاوندا ای ۔
تاہیئیں تاں وصل ہیاتی اتے
تیہوں پتنگ نوں یار جلاوندا ای ۔
ایہہ سوہنے آپ ن سوہنے
اوہو بے رنگ روپ چمکاوندا ای ۔
جے وت سوہنا نقش ایہناں دا
کیوں بے جان ہویا ڈراوندا ای ۔
جے وت سوہنی جند اکھیوے
کیوں کوہجڑا مول ن بھاوندا ای ۔
جے وت دوہیں اکھیؤں تکے
کیوں کدی دشمن ہاوندا ای ۔
اوہو بیچوں دسے تے دسے غیر نہ
اپنا نقش دکھاوندا ای ۔
علی حیدر اوہو بے رنگ
جھاتی لک لک پا وکھاوندا ای ۔3۔
3. دال-دوہڑے آکھے میں جگّ والے
دال-دوہڑے آکھے میں جگّ والے
رو رو جگّ ہساون نوں ۔
متاں یار سنے تے ہاسہ کرے
مینڈا روح تھیا کھنڈ کھاون نوں ۔
تیلی بھی یار تے رکھا بھی کھاجے
زلف دیون ہتھ لاون نوں ۔
ہن وا' دا وصال دے ماہ تھیں
پورے لگیاں پیراں جاون نوں ۔
اج دی رام امیدواری دیہہ
جاون ایہہ دن آون نوں ۔
کر مسّ لباں تے مس کرے
پر لکھیا کون مٹاون نوں ۔
کوچ کریندا حسن جناں
دیکھاں حدی کن لنگھاون نوں ۔
رہزن کھال بہت ملاہزا
چاہیئے کیوں نقد مہاون نوں ۔
توڑے متھے دا ول اولا سپاہی
ساتھ تھیاں پہنچاون نوں ۔
زوری لال تے پوندا تل توڑے
سانگا نین بھواون نوں ۔
ہن راضی کرے گلّ دھنگانے
جور-او-ستم بکھشاون نوں ۔
ہن ظالم کھال بھی حاضر
تل تل حق چکاون نوں ۔
پل پل نین کریندے کرنش
پلکاں نال وچھاون نوں ۔
ہن زلف سیاح بھی لٹک پئی
گل لگی سوز وگاون نوں ۔
ہن لڑ گیا ناگ سیاح متھے
چھکن تے پچھتاون نوں ۔
ہن پھڑیا مندر فقیر دا
شاید ایہو سو ہتھ سیاون نوں ۔
حیدر ہن زلف دا چھکا خط
آیا ای داد دواون نوں ۔2۔
4. دال-دوروں نیڑیوں دور پیارا
دال-دوروں نیڑیوں دور پیارا
اتے شاہ-رگہ تھیں بھی نیڑے ولے ۔
کوئی بجلی دی اگّ بھڑک اٹھی
مینہہ وسے دیکھاں دیس کہڑے ولے ۔
سے ویہڑیں آپ نوں ویہڑے کہیا
تاں بجلی نوں جھڑ ویہڑے ولے ۔
مینوں مار ن ویر ویہڑا ن آپ توں
گھت وہاریں پرے ولے ۔
نت ویلے چکی چاک نوں بابل
مہیں نجّ سہیڑے ولے ۔
مینوں لے چل رانجھن تخت ہزارے
ایہہ کھیڑیاں دی جڑہے ولے ۔
قاضی کہڑی کتاب اندر ڈٹھے
ہیرے دے بھائی کھیڑے ولے ۔
کھیڑے نوں مر وکھیڑے ن کر
چھوڑ وے قاضی بکھیڑے ولے ۔
رانجھن ہیر تے ہیر اے رانجھن
ہک نوں کون نکھیڑے ولے ۔
عشقَ تھوں جمیاں شرا' وے قاضی
کھاوے ناہیں انھیڑے ولے ۔
عاشقاں دی کوک ڈاہڈی کیہی
کپڑ مارے سو بیڑے ولے ۔
اوہ کھتی ترٹی اج کلھ حیدر
صندل نال گہیڑے ولے ۔1۔
1. فے-فناہ ہوئی ساری جان میری
فے-فناہ ہوئی ساری جان میری
اتے سوہنے نوں کجھ پرواہ ناہیں ۔
رات دیہاں جانی سخت بولے
کدے میہر دے نال نگاہ ناہیں ۔
رٹھے یار نوں آپ مناؤنا ایں
اوتھے ہور وکیلاں دی جا ناہیں ۔
علی حیدر میاں مولٰی خوش رکھے
ہسّ بولے دا کجھ گناہ ناہیں ۔
1. گاپھ-گھول گھتاں انہاں سوہنیاں توں
گاپھ-گھول گھتاں انہاں سوہنیاں توں
زلفاں جنہاں دیاں جھالیاں نے ۔
کرلا ہوئیاں نے رل اگاہاں نوں
راتیں لمیاں کالیاں نے ۔
حیلے کیتے جنہاں آتش تے
پر سونے دے نال کٹھالیاں نے ۔
اوس گل دی سونے دی شرم کنوں
گل پوندیاں سوبندیاں والیاں نے ۔
مینڈیاں کیوں تقصیراں سمھالیاں نے
متھے دے ول والیاں نے ۔
سبھ کجھ تینڈے ہتھ دا دھبہ
جے وت گاہلیں سمھالیاں نے ۔
ہک وال بھی ڈنگا نہ تھیوے اساتھوں
اساں تے کیہیاں ظل جلالیاں نے ۔
الیہیدر دے ہتھوں کھسّ نہیں،
اوہی زلفاں گھنگریالیاں نے ۔21۔
1. غین-غیر کولوں مینڈا یار سوہنا
غین-غیر کولوں مینڈا یار سوہنا
وچّ گھنڈ دے مکھ چھپاوندا اے ۔
ہک آپ ناظر تے منظور نظر
لکھ رنگ بنا وکھاوندا اے ۔
کئی عاشقاں دے جگر پھٹّ سٹے
لکھ نام نشان دھراوندا اے ۔
الیہیدر یار پیارے باہجوں،
ہن ملڑا ویس سداوندا اے ۔1۔
1. ہے-حالَ نہیں اتن بیٹھنے دا
ہے-حالَ نہیں اتن بیٹھنے دا
بوڑ چرخے نے کون بھوانسیا ۔
اساں وچّ بھنگوڑے دے کھواب ڈٹھی
رانجھا تخت ہزاریوں آوسیا ۔
کون پونی وٹے کون تند گھتے
ڈھلی ماہل کون بناوسیا ۔
علی حیدر سیونا یار سوہناں
لوک ایویں ہی دھماں پاوسیا ۔4۔
2. ہے-ہے ہے گھنگھٹ کڈھ ن مار وے ظالم
ہے-ہے ہے گھنگھٹ کڈھ ن مار وے ظالم
میں تروار سنجانیاں ۔
میاں ہن مناسب آکھیں
پر میں چوری کار سنجانیاں ۔
جے توں منہ پلو تائیں منہ پلو
میں روواں پکار سنجانیاں ۔
حالَ دے عقر پھڑیا ایہہ ظالم
دھار سنجانیاں ۔
ایہناں رنگ برنگیاں بھتاں کنوں
تیغ جوہردار سنجانیاں ۔
ایہہ گل گل دبدی لک نہیں
میں ڈنگری فار سنجانیاں ۔
میاں عشقَ تے مشک ن گجھا رہندا
میں گلزار سنجانیاں ۔
لٹّ وے ظالم جو من بھاوے
ول ول مار سنجانیاں ۔
حیدر آکھیں وت کردار توں ویکھاں،
میں بھی وار سنجانیاں ۔2۔
3. ہے-ہے ہے ماریا ای ایہہ لا پریم دی
ہے-ہے ہے ماریا ای ایہہ لا پریم دی
ماریا ای مار سٹیا ای ۔
ہن وت کیوں زلفاں نوں وٹیا ای
متھا اگے کیا مار وٹیا ای ۔
پیواں آبِ-ہیاتی میں اس لب تھوں
کر بے سر جے سر کٹیا ای ۔
کدی نال وصال دے مرہم لائی
جے نال فراقَ دے پھٹیا ای ۔
ایہو ناز دا کیہڑا پھٹیا ای
کدی آکھ سوہنیاں بھی پھٹیا ای ۔
اس ول ول پٹیاں والے ظالم
ول-ول مینوں پھٹیا ای ۔
حیدر جگّ جگّ جیویں سجن،
تیرے مارن نوں کھوہ کھٹیا ای ۔10۔
4. ہے-ہے ہے ماریاں بھیناں ناز سجن دے
ہے-ہے ہے ماریاں بھیناں ناز سجن دے
کجھ ہتھ مول ن آوندا ای ۔
کیہیاں سوہنیاں کھوبسورتاں مورتاں
خاک تھوں چا بناوندا ای ۔
کرکے روشن سورج چن تھوں
خاک دے نال ملاوندا ای ۔
اس سورج نوں بھی امبر چاہڑکے،
حیدر چا دباوندا ای ۔7۔
5. ہے-ہے ہے راتیں ادھی گھنڈ بھوچھن دا
ہے-ہے ہے راتیں ادھی گھنڈ بھوچھن دا
مینڈے یار کیتا دیدار کنوں ۔
پر پوے اچھاولا بھوچھن دے وچوں
زلف اتے رخسار کنوں ۔
کیہے چھن-چھن دینہ تے تارے بنے
اس بھوچھن دی ہر تار کنوں ۔
کیا چھن-چھن بنیا روشن دینہ
اس چمکن دے چمکار کنوں ۔
کیہی چھن-چھن رات انھیری بنی
انہاں زلفاں دی کالی انہار کنوں ۔
اتے ول ول پوندیاں دینہ تے راتیں
اپنی اصل کار کنوں ۔
جویں ول ول گل تے سنبل پوندا
جے گھلے واؤ بہار کنوں ۔
شالہ جم جم کھلن تھنڈری بہڑی،
حیدر علی قہار کنوں ۔8۔
6. ہے-ہے ہے ول ول زلفاں ماریا مینوں
ہے-ہے ہے ول ول زلفاں ماریا مینوں
مار سیاح ڈنگ ماریا ای ۔
ہے ہے پیو لئیا ساہ پیون ساہ نوں
ساہ اساں کوئی ہایا ای ۔
مینڈے دم تے کادریں الٹ پئیاں
اتے زلفاں نوں واؤ کھلاریا ای ۔
اس لال لباں والی واگ انہاں
نال اٹی تاں مندر وساریا ای ۔
اس ماندری دے نال مندر انہاں
مینڈا مار ناگنی ساڑیا ای ۔
نت ڈنگیوں عہد اساڈا ڈنگ
جے ڈنگ سواریا ای ۔
ول ول نہیں دل آمنا سامنا،
حیدر ور نگاریا ای ۔9۔
7. ہے-ہے ہے یار بناں ہتھیں سونے دی ونگ بھی
ہے-ہے ہے یار بناں ہتھیں سونے دی ونگ بھی
سپّ مینوں آستین دا ای ۔
بھیناں متھے مینڈے نت متھے تے ول
میہر کہیں بتّ چین دا ای ۔
پر پوجا کیتا سدھ دھیوے توڑے
الٹا نقش نگین دا ای ۔
پچھے انہاں کھوبسورتاں دی
جے سچ پچھے کم دین دا ای ۔
اوہ کھال سیاح لباں والا حیدر،
بے شک نقطہ یقین دا ای ۔6۔
8. ہے-ہر ذرہ سجن دی آرسی پر
ہے-ہر ذرہ سجن دی آرسی پر
ایہناں اوہناں وچ جلوا گھنا ۔
خودی ناز گمان کنوں اٹھ
بھونڈی بے رنگ روپ دا پھلوا گھنا ۔
پر شکر کنوں سر اپنے پر
شیریں کھنڈ دا حلوہ گھنا ۔
دینہ دیویں سنہری تاریاں ول
پر منہ ول بھجے جلوا گھنا ۔
ہر مچھی ہچھی دریا دی پر،
ہچھی حیدر پلوا گھنا ۔4۔
9. ہے-ہوالڑے اﷲ دے
ہے-ہوالڑے اﷲ دے
اساں دھم دی نوں کوچ دم دی اے ۔
مینڈے نک دا موتی ٹھنڈا لگے
شوخی دیوے دائی کم دا دھمدی اے ۔
دم تک اساں تھیں وے دم
اتاول کیہی کم دی اے ۔
مہیں پلڑھ توڑ پئیاں چھڑ
ہیرے کملے ماہی نوں تھمدی اے ۔
کرہاں دے رنگ سنیندے ناہیں
سسی حیدر غافل سمدی اے ۔3۔
10. ہے-ہیاتی جے ہے دل آونا تساہاں
ہے-ہیاتی جے ہے دل آونا تساہاں ۔
بھی روک روک گلاں سناونا تساہاں ۔
مکھ پائے جھاتی جیوانا تساہاں ۔
متاں دیہہ دیہہ گاہلیں ہنساونا تساہاں ۔
میں تاں کھولھ کھولھ تنیاں گل لاونا تساہاں ۔
حیدر آکھ زما میرا بھی چاونا تساہاں ۔3۔
11. ہے-ہوندیاں اوس جمال کمال کرم
ہے-ہوندیاں اوس جمال کمال کرم
اساں گزارے نال سوال عجب ۔
اوس رخسار کیتا جگّ روشن اتے
سیاح ہک کھال عجب ۔
اوس وسدیاں ہتھ کرم اتے
لائیں اکھیاں بھی بھس کال عجب ۔
اوہ خاص سیاح لباں والا
آکھے باغ بلند بلال عجب ۔
ایہہ دست ن زلف دراز نوں حیدر،
کھال سیاح لب نال عجب ۔1۔
12. ہے-ہن چھڈّ بھیناں کھیڈ رات کئی گھنی
ہے-ہن چھڈّ بھیناں کھیڈ رات کئی گھنی
ویلڑا کھواب خیال دا ای ۔
بھیناں لٹکی رات لٹکن تارے بھی
لٹکن پار سمھال دا ای ۔
چھوٹے گھاہ گھتن گلوکڑی پلکاں بھی
شوخ اس لال دا ای ۔
چھوڑ چھوڑ بھیناں متاں رس ونجے
خوف اوس انوکھڑے بال دا ای ۔
آکھے متاں تینوں کھیڈ پیاری
شوق ن مینڈے وصال دا ای ۔
متاں گاہلیاں دیوے مارے صاحب
عزت بہت کمال دا ای ۔
جے وت رانجھن ایویں بھاویں تاں
عذر کیا ہیر سیال دا ای ۔
کیا ڈر وچ انھییر کوٹھے
جے اوہ مکھ دا دیوا بالدا ای ۔
پر حیدر انشا اﷲ اوتھے
کھواب اروس مثال دا ای ۔5۔
13. ہے-حسن ایہناں کھوبسورتاں دا
ہے-حسن ایہناں کھوبسورتاں دا
اوسے بے رنگ دی چمکار دا اے۔
دسے اکھیں گل پوسی تاہیں
'لاتدرک ال ابصار' دا اے ۔
تینوں سار نہیں کیا پوے سن
'انی عنا اﷲ' سار دا اے ۔
اس ٹھاٹھ تاک دا روپ تاہیں
اوسے سورج دے انوار دا اے ۔
کوہ-طور دی آتش بھلّ گئی
موسیٰ 'ربّ ارنی' پکار دا اے ۔
نال 'لنترانی' دی 'سوپھ ترانی'
ماردا اے دل تاردا اے ۔
"کھرا مسا س' اکا حیدر
مست اوسے گفتار دا اے ۔2۔
14. ہے-حسن اس رنگ دا ویکھ نہ پھلّ
ہے-حسن اس رنگ دا ویکھ نہ پھلّ
اس بے رنگ یار جمیل دا ای ۔
اس رنگ کیتا کیا رنگ کیتا
اوہ گل چمبے راویل دا ای ۔
ایہہ 'دہیا قلبی' ویکھ ن بھلّ
ایہہ وحی ایس جبریل دا ای ۔
کھبسورتاں رنگا رنگین ہوون
حسن اوسے جبریل دا ای ۔
کیا اک قطرہ مٹھا لگے
اوتھے چشمہ سلسبیل دا ای ۔
ایہہ نیلی فلک بھی قطرہ ہک،
ایس دریا بے رنگ نیل دا ای ۔
اوس بت کنوں سے باہیں تھیون
شوک بھی ہک مندیل دا ای ۔
ایہہ موتی دانہ گلھ تے حیدر
قطرہ بے رنگ تریل دا ای ۔1۔
1. جیم-جگّ منگے تینوں سورج دی
جیم-جگّ منگے تینوں سورج دی
ایہہ ذرہ بھی ہکّ ذرہ منگے ۔
سورج نال کی ذرہ لگے
پر کرے جے میہر کیا ذرہ لگے ۔
جے ذرہ نوں بھی سورج ساجے
کیا کجھ دلبر تینڈے اگے ۔
سورج حیدر ذرہ بھی ناہیں
ہن وت ویکھیں چمک لگے ۔2۔
2. جیم-جلوا بے رنگ یار دا سوہنا
جیم-جلوا بے رنگ یار دا سوہنا
وچّ دسدا ای پر کلھ ن پوے ۔
اوہ بیچوں چگوں ن دسدا ای
اتے بتاں وانگ گل ن پوے ۔
جویں مٹھی لال لباں دی بھاوے
بے رنگ شکر گل ن پوے ۔
دسے صیقل کیتے بیزنگ تیغ
اندر جوہر گل ن پوے ۔
وسے بے بہا کی بیش بہادر
حیدر گل ن پوے ۔1۔
3. جیم-جماں' آیا سرپر کتنا میں
جیم-جماں' آیا سرپر کتنا میں ۔
اج رکھ دے کتاباں کیہا کتنا میں ۔
اج سمجھدا ن کجھ میں اج دیہہ متّ ن میں ۔
میاں دیہہ چٹھی مینوں آوے کائی بھتّ ن میں ۔
کدی چھوڑ بیلے ماہی نال وطنا میں ۔
کیہی ابت تے کوات دے سہاں ایڈی اتّ ن میں ۔
علی حیدر ان بن میتھیں رہاں بھت ن میں ۔9۔
4. جیم-جیم بات نبات کہی مٹھی شیریں
جیم-جیم بات نبات کہی مٹھی شیریں
کہ ہاسہ سکر بھی تونہی تونہی ۔
جے ابرو کمان کہ پلکاں تیر
کہ تیغ نظر بھی تونہی تونہی ۔
جے سرو دے قد کہ گل دا رنگ
کہ بوئے عطر بھی تونہی تونہی ۔
جے مسیع مسواک کہ پان دا بیڑا
کہ مشک اگر بھی تونہی تونہی ۔
جے رخ باغ کہ بوئے گلاں دی
کہ کھال بھنڑا بھی تونہی تونہی ۔
جے لب کند کہ سونے دی نتھّ
کہ لال گوہر بھی تونہی تونہی ۔
جے چیر سنہری کہ دکھنی جامہ
زریں قمر بھی تونہی تونہی ۔
جے لٹّ لئیا دل حیدر دا
اس شوخ پسر بھی تونہی تونہی ۔14۔
5. جیم-جیم درد اساڈے دا واقف نہیں
جیم-جیم درد اساڈے دا واقف نہیں
تاں ویکھ وے نینگرا آرسی نوں ۔
ویکھاں کیا کجھ تھیا دل نوں
کیا کجھ آوسیں برسر آرسی نوں ۔
جے چڑھیں جہازے مکے نوں مکھ کریں
صورتَ بندر آرسی نوں ۔
پوے واؤ مخالف تھکن ٹھاٹھیں
کڑکن کپڑ آرسی نوں ۔
تاں وتّ حالَ اساڈڑا جانی
گھتیں لنگر آرسی نوں ۔
پر بھڑک لگے متاں ترکھڑی آتش
ویکھ ن دلبر آرسی نوں ۔
کر ن سمندر جوہر تائیں
کر ن اوہ سندر آرسی نوں ۔
اس سنگیں دل دے کارن دلبر
جگمگ ن کر آرسی نوں ۔
جے آپ نوں ویکھیں تاں وت آکھیں
سچ او حیدر آرسی نوں ۔13۔
6. جیم-جیم درسن باہجھ ن ہووے یاری
جیم-جیم درسن باہجھ ن ہووے یاری
تاں جند دے نال پیار کیا ۔
جے دوست نہیں جس جند سواری
تاں جند دے نال پیار کیا ۔
جے جند دی جند ن ہووے پیاری
تاں جند دے نال پیار کیا ۔
جے حیدر یار تھوں جند ن واری
تاں جند دے نال پیار کیا ۔7۔
7. جیم-جیم دل مینڈا چاول منگے
جیم-جیم دل مینڈا چاول منگے
تاں سر مٹھے پیر چاولے نوں ۔
جو تک آوے پاوے پھل اوہ
گھتے خیر اتاولے نوں ۔
جے توں چاہیں تاں چا نوازیں
صندل موجی باولے نوں ۔
علی حیدر اتے جے کرم کریں
تاں تھیوے سار سماولے نوں ۔12۔
8. جیم-جیم موج کرم تھیوے
جیم-جیم موج کرم تھیوے
متھے ول نہیں کسے ولنا نہیں ۔
جے اچھل دریا پلہ بھوائے
بیلی وے کسے تھلنا نہیں ۔
جے اگے بھاہ سمندر بکل
جل وچ پوساں میں ہلنا نہیں ۔
جے پڑھ تکبیر وہائے خنجر
پلک ن جھمکے ہلنا نہیں ۔
علی حیدر جے پروانڑا پچھے
شماں' تے جلنا ٹلنا نہیں ۔10۔
9. جیم-جیم رنگ دے کھنڈ تے نین ن اٹکن
جیم-جیم رنگ دے کھنڈ تے نین ن اٹکن
بے رنگ اندروں دسدا ای ۔
جے چنی ن کراں انیر تاں اوہ
رکھسارا وچوں دسدا ای ۔
کھولھ اکھیں ویکھ آتش روشن نوں
وت ن جے دھوآں دسدا ای ۔
ایہا حرفاں دی صورتَ ول ول ویری
ناہیں تاں مضمون دسدا ای ۔
وچّ صورتَ وے تن ویکھن مشکل
تاہیں تاں زیتون دسدا ای ۔
حیدر ماں نی میں توں آہیں
سو مینوں تینوں دسدا ای ۔8۔
10. جیم-جیم سر چاہے ڈھولن مینڈا
جیم-جیم سر چاہے ڈھولن مینڈا
سر اتے سر دیونا ایں ۔
بھنیا زہر پیالہ رانجھن والا
انبرس کر کر پیونا ایں ۔
اس چاک کیتا سینہ چاک مینڈا
بھیناں چاک نہ سیونا سیونا ایں ۔
ایہہ ہار سنگار تے خاصے دا بھوچھن
اوہو دے نال بھیونا ایں ۔
جے ولول جیواں میں یار تھوں حیدر
ول ول گھول گھتیونا ایں ۔3۔
11. جیم-جیم وچ گھنگھٹ مارے پیارا
جیم-جیم وچ گھنگھٹ مارے پیارا
تاں کرسی گھنڈ اتاریاں کیا ۔
تیغ وچّ میان دے کردے دو ٹک
تاں کرسی گھولیاں واریاں کیا ۔
لیٹے وچ نہالیاں بسمل ایویں
تاں کرسی باہجھ الاریاں کیا ۔
جے چولی سہج ن ماوے گھت
تاں کرسی گھولیاں واریاں کیا ۔
جے وٹیاں زلفاں کیتا انھیر
تاں واؤ نال کھلاریاں کیا ۔
جے چھن چھن ویندا اینوے دل
تاں نیور نوں چھنکاریاں کیا ۔
جے بھی ایویں دھر رانے دے
تاں نال نشانیاں نقاریاں کیا ۔
رل سوہنیاں وچ مارے پیارا
تاں کرسی آپ نیاریاں کیا ۔
حیدر پچھ پیارے تائیں
دے دے مارن لاریاں کیا ۔6۔
12. جیم-جھبدے قاتل مار نہیں
جیم-جھبدے قاتل مار نہیں
تک ویکھن دیہہ رخ انور نوں ۔
تینوں پلکاں کڈھیاں ترکھیاں دی سہں
موڑ ذرہ ہک خنجر نوں ۔
'اقرب حبل الورید' کر پڑھنا
منہ رکھ ول جمدھر نوں ۔
پگڑ نہیں وے لوٹن دیویں
ہک پل ایس کبوتر نوں ۔
مینوں چھوڑ ن جاہ ہکلیاں
جندڑی پھڑکن دیویں شہپر نوں ۔
بن تکبیر ن واہ وے کانی
کر یاد اﷲ ہو اکبر نوں ۔
ہوندیاں وس ن رہساں ساتھوں
لے اڈنا نالے حیدر نوں ۔4۔
13. جیم-جھڑم مریاں جھوکاں جھڑ مریاں
جیم-جھڑم مریاں جھوکاں جھڑ مریاں
جھڑ مریاں جھوکاں جھڑ مریاں ۔
دند بھنے ہڈّ کھورے ہوئے پئی
پٹّ پڑیاں جھوکاں جھڑ مریاں ۔
کھیرو آن لباس وٹائے رنگ وٹائے
کڑیاں جھوکاں جھڑ مریاں ۔
سہج موئے سر لیرے ہوئے جٹی
نوکاں اڑیاں جھوکاں جھڑ مریاں ۔
ن اوہ کجل مسواک ن مہندی
لونگاں دیاں پڑیاں جھوکاں جھڑ مریاں ۔
سکی نعر ن ہووے ساوی گھتّ گھتّ پانی
پڑیاں جھوکاں جھڑ مریاں ۔
جے رجّ کھاؤں تاں بھار گھنیرا پیٹ وکیندا
نڑیاں جھوکاں جھڑ مریاں ۔
کھنگھ کھرک اتے تڑک تھڑک ہن نال مہیں دے
جڑیاں جھوکاں جھڑ مریاں ۔
تارے گندیاں رین وہانی
اکھیں مول ن جڑیاں جھوکاں جھڑ مریاں ۔
ایہہ دل چاہے مجلس کیجے ہن
ن دیون کڑیاں جھوکاں جھڑ مریاں ۔
حیدر بولیا کسے نہ بھاوے
ن کر گلاں لڑیاں جھوکاں جھڑ مریاں ۔11۔
14. جیم-جس کیتا سینہ چاک مینڈا
جیم-جس کیتا سینہ چاک مینڈا
وچ چاک دے پایا چاکویا میں ۔
ساہ لیائی پئی زلف سیاح
دم ماردا سی سارکویا میں ۔
ساہ مینڈا ساہ یار دا ای
میں جل جل پئی تماکویا میں ۔
اوہ سورج میں وچّ ٹھاٹھ مریندا
حیدر توڑے رتاکویا میں ۔5۔
15. جیم-جویں سوہنیاں ہتھ سونہدا کرم
جیم-جویں سوہنیاں ہتھ سونہدا کرم
ایویں کھویندی تیغ بھی ہتھ سوہے ۔
چڑھدا بادل وسدا موتی نالے
بجلی کھویندی بھی وتّ سوہے ۔
اس لب تے پان دا رنگ سوہے
منہ تیغ تے مینڈڑی رتّ سوہے ۔
جے گجھڑا ہاسہ نقطے متھے
ول جلیبی متّ سوہے ۔
جے کھلک سجن دا بہت اجائب
شوخی بھی اچرج دست سوہے ۔
جے زلف کریندی قید دلیں
وت شاہاں نوں بندوبست سوہے ۔
اوہ کھال سیاح حلال تھیا
جے کوسر وانگر نتھّ سوہے ۔
نبی موسیٰ دے ہتھ ناگ اساں بھی
جے وت بیضہ دست سوہے ۔
اوتھے باغ بہشت جے سونہدا حیدر
بھڑکدی بھاہ بھی ات سوہے ۔15۔
1. خے-خوبی بے رنگ یار لطیفَ دی
خے-خوبی بے رنگ یار لطیفَ دی
ایہناں سوہنیاں دے وچّ رنگ کرے ۔
شاہد متعلق بے حدّ توں
ایہہ جامہ رنگ دا تنگ کرے ۔
میں فٹّ پئی اوہ بہ بہ بھاہ
کیوں دید مینڈی کنوں سنگ کرے ۔
سو سڑ ن پوے پراواہ گھولیا
شمع جے ایس تھوں سنگ کرے ۔
کیوں فانوس دا برکا پھیرے
سکدا چا پتنگ کرے ۔
ہووے تیغ دی بے رنگ آب رتی
مینڈے زخم کنوں رنگ رنگ کرے ۔
حالَ وے حیدر باہڑیں آ پچھ
واسطہ کیا کوئی جنگ کرے ۔3۔
2. خے-خوبی گال لطیفَ گھنگھٹ تھوں وے
خے-خوبی گال لطیفَ گھنگھٹ تھوں وے
چھم چھمکارے بھی تونہیں تونہیں ۔
کدی چھک چھک دریا گھنگھٹ ڈھاندا
ٹھاٹھیں مارے بھی تونہیں تونہیں ۔
جے کر بہار بھی گھنگھٹ ہوکدا
گھنڈ اتارے بھی تونہیں تونہیں ۔
جے سے ٹھاٹھیں بھی گھنڈ کرے
بھمب نظارے بھی تونہیں تونہیں ۔
جے کرے خراب حباب نوں دریا
پھیر سنوارے بھی تونہیں تونہیں ۔
کئی یگ وہانیاں مرزے یاریاں
عشقَ دے نہ'رے بھی تونہیں تونہیں ۔
مرزا یار ربّ نہ ماریں
صاحباں کھڑی پکارے بھی تونہیں تونہیں ۔
حیدر بادل دے وچّ
بجلی دے لشکارے بھی تونہیں تونہیں ۔2۔
3. خے-خوبی ایہناں خوبسورتاں دی
خے-خوبی ایہناں خوبسورتاں دی
چمکارڑا بے رنگ والڑا ای ۔
ایہہ حسن جمال بھی بے رنگ دا
ایہہ رنگ دا ایویں وکھالڑا ای ۔
رنگ نہیں اس آب صفعہ دا
رنگ ایویں پیالڑا ای ۔
نقش نہیں اتے نور چراگ دے
چڑھیا ایہو جالڑا ای ۔
تار دی تیغاں دی بے رنگ آب ایہہ
رنگ دا پانی ہتھالڑا ای ۔
علی حیدر پیندا ای صاف شراب
ایہناں اکھیاں دا متوالڑا ای ۔5۔
4. خے-خوبی ایہناں خوبسورتاں دی بھی
خے-خوبی ایہناں خوبسورتاں دی بھی
خوبی اوسے دلدار دی اے ۔
بیچوں-چگونں زلفاں دی ایہہ
خوبی جہان اک تار دی اے ۔
اس آب ن رنگ تے خوبیاں رنگین
ایہہ بھی خوبی یار دی اے ۔
اوہو بے رنگ ٹھاٹھ تے رنگین ٹھاٹھ بھی
بے رنگ دے کار دی اے ۔
جویں بو گلاں دی تے رنگ گلاں دا بھی
خوبی جوش بہار دی اے ۔
یا بیچوں ہار سنگار دی اے
یا بیچوں لعلاں دے ہار دی اے ۔
یا تیغ دی بے رنگ آپ آکھیندا
خون دیاں موجاں مار دی اے ۔
یا وت بیچونوں چوں چگونگی
نرخ اتے خریدار دی اے ۔
یا بے رنگ حیدر رنگ کرے
کیا گرمی ایس بازار دی اے ۔6۔
5. خے-خوبی یار دی رنگا رنگ
خے-خوبی یار دی رنگا رنگ
ایہناں کھوباں دے تن رنگ نہیں ۔
اوسے چھن چھن چوڑے سنہری دی
ہتھ اوہناں دے ہک ونگ نہیں ۔
بازو بازوبند کیتے بانہہ دتی
نکّ ہتھیں بن تنگ نہیں ۔
مینوں تخت ہزارے گارے تختی
رنگ پور دا ہک انگ نہیں ۔
ایہہ مالا کی مالا کھوہ گھتاں
مینوں کھیڑیاں دا وت سنگ نہیں ۔
میں ویساں جمعے دے میلے
ملساں یار نوں اوتھے سنگ نہیں ۔
جے وت سنگاں کھلوت منگاں
کیوں میاں نظام دا جھنگ نہیں ۔
اوتھے گورو چبوترا حاکم دی جاؤ
رہ وے نینگرا جھنگ نہیں ۔
رہ وے حیدر چھڈّ ایہہ گلیں
جے توں پیتی بھنگ نہیں ۔1۔
6. خے-خون تھیا فرہاد نی بھیناں
خے-خون تھیا فرہاد نی بھیناں
ایہہ بھی شیریں دنگ کیتا ۔
پکھتے میوے رنگ وٹایا
ایہہ بھی شیریں رنگ کیتا ۔
سوہا بائیاں مرچے تائیں
کپ لویراں رنگ کیتا ۔
چڑھکے کپڑے نوشہ والے
مار کے تیریں رنگ کیتا ۔
حیدر یار دی بات نباتی
جس ایہہ سبھ رنگ کیتا ۔7۔
7. خے-خوشی جمعے دی چھٹی
خے-خوشی جمعے دی چھٹی
کم اخیر اساں کرنا ۔
اوس بیلی نال بیلے اندر
اج سیر اساں کرنا ۔
سر پیر اساں کرنا
سر پر اساں کرنا ۔
کر اس دا بہانہ حیدر
ناہیں غیر اساں کرنا ۔4۔
8. خے-خوشی وسے اوہ دیس راوی
خے-خوشی وسے اوہ دیس راوی
جتھے وسدیاں کل کواریاں نے ۔
گھڑا گھنّ کے ڈھاکاں تے چاڑھن
اوہ تاں دو نیناں دیاں ماریاں نے ۔
ونج ونج وے نینگرا چھیڑ ناہیں
متاں آون اساڈیاں واریاں نے ۔
اوڑک عشقَ کنوں علی حیدر کی حاصل
جیں جتیاں بعضیاں ہاریاں نے ۔8۔
1. لام-لگیاں اکھیاں رہن ناہیں
لام-لگیاں اکھیاں رہن ناہیں
کسے شہر مہبوب دے وسیئے جی ۔
اوہ جگہ کہڑی جتھے عشقَ ناہیں
دنیاں چھوڑ کتے ول نسیئے جی ۔
کچی نعر دے نال ن نیہں لائیے،
ہوچھے یار دے نال ن ہسیئے جی ۔
دل وچّ کھوٹ رہے مونہوں ہسّ بولے
کچے یار نوں بھیت ن دسیئے جی ۔
علی حیدر میاں دل ہکّ ہووے،
بھاویں سو کوہاں اتے وسیئے جی ۔1۔
2. لام-لاہ دوپٹا مزاج والا
لام-لاہ دوپٹا مزاج والا
ہک وار دیدار وکھا گیا ۔
'پھلما تجلا' دا جلوا دے کے
طور پہاڑ جلا گیا ۔
پہلے لنترانی پھر سوپھ ترانی
'انی عنا اﷲ ہو' کہا گیا ۔
'کھرا موسیٰ سئکا' وے حیدر،
نی اوہ مست بے ہوش بھلا گیا ۔3۔
3. لام-لکھ قلم کائی گلّ پریم دی
لام-لکھ قلم کائی گلّ پریم دی
جے اس دربار قبول پوے ۔
وچّ ایسے راہ دے سر دے پرنے
کر رفتار قبول پوے ۔
سر دا لکھیا مٹدا ناہیں
سر نال چترار قبول پوے ۔
منہ موڑ نہیں اس راہ کنوں
سر تے جھلّ تلوار قبول پوے ۔
دہی سرمہ چکی پلک دی نوکوں
روپکار قبول پوے ۔
پر درد اساڈا لکھ چپاتیاں
تھم چرکار قبول پوے ۔
مت کلھ مانی تھیون اکھر
کر ن اندھار قبول پوے ۔
گال ن اکھر مانی دانا
گھنڈ اتار قبول پوے ۔
لکھ کتا' مکتا' ن کر وے ظالم
کت ن مار قبول پوے ۔
تینڈے نام بنا کیا لایق مینتھے
اس دربار قبول پوے ۔
ایہہ جندڑی بے کار جہی میری
جے اس دربار قبول پوے ۔
سر سدکڑے تے قربان وے حیدر،
گھتاں وار قبول پوے ۔2۔
1. میم-مار وے ڈھولی ڈھول ویکھاں
میم-مار وے ڈھولی ڈھول ویکھاں
کوئی عشقَ دا ترکھڑا تال ولے ۔
کر دھوں دھوں دھانا عشقَ اولاّ
دھوں دھوں کیتس بال ولے ۔
میں تاں سوہنی کھیڈاں کھیڈیاں نی ہن
وت کھیڈاں عشقَ دھمال ولے ۔
کر ہو ہو نارا میں چانگ مریساں
لیساں ملنگاں دا حالَ ولے ۔
میں یار دے ویہڑے جھات پئیساں
ٹپّ ٹپّ اچی چھال ولے ۔
ہتھ سونے دی ونگ کرندی دا
گل وچ بیشر وال ولے ۔
پر جھمر ماریں پوپٹ کھیڈاں
جے آوے مینڈڑا لال ولے ۔
ہے ہے میں وت ڈنگیاں ناگ ایانے
حالَ وے کوُ کوُ حالَ ولے ۔
میں تاڑیاں ماریاں ہیبت کھیڈاں
ہوواں بہت نہال ولے ۔
میں ول ول آواں کلاوے کردی
توں لگّ سینے دے نال ولے ۔
ویکھو چھن چھن چوڑا تے چھن چھن نیور
تال اتے تینتال ولے ۔
میں ڈومنی آکھاں دوہڑے آکھاں،
حیدر والے خیال ولے ۔
2. میم-مینڈا دین یقین ایمان بھی توہیں
میم-مینڈا دین یقین ایمان بھی توہیں
دین دی رکھ امان بھی توں ۔
مینڈی واہر بھی توہیں سکھ بھی توہیں
مان بھی توہیں تران بھی توں ۔
مینڈا سقا سوہرا کھیش بھی توہیں
ماں بھی توہیں تے جان بھی توں ۔
مینڈا لشکر فوجاں گٹّ کٹک تے
نیزہ بھی توہیں نشان بھی توں ۔
اوہ گھن گھن گھن گھن دھاواں دھاواں
نوبت بھی توہیں شان بھی توں ۔
مینڈا خنجر توں تلوار بھی توہیں
نیزہ بھی توہیں بان بھی توں ۔
مینڈا صاحب بھی توہیں سردار بھی توہیں
راجا تے سلطان بھی توں ۔
توہیں لال شکر لب مٹھڑا ہاسہ
توہیں مان بھی توں ۔
توہیں ناز نگاہ توں سرمہ بھی
چشم سیاح مستان بھی توں ۔
مینڈے دلدار دلبر یار پیارا توہیں
دین بھی توں ایمان بھی توں ۔
علی حیدر ساز وجان والا،
تار بھی توہیں تے تان بھی توں ۔
3. میم-میں گھول گھتی اوس صاحب توں
میم-میں گھول گھتی اوس صاحب توں
اساں گولیاں دی بھی سنبھال کرے ۔
اساں کون کمینیاں نال کرم دے
پچھے سوہنی نہال کرے ۔
جے زہر دے نبات مٹھی منہ دیہہ
دیہہ کسے نوں ناکال کرے ۔
ایہہ اکھیں انہاں نوں آہی اکھیں
قاصد نال مکال کرے ۔
کدے نال فراقَ وئید ڈرائے
دید پاک دے وعدہ وصال کرے ۔
سو قاصد کہیا جے یوسف ویکھے
ہتھ کپے رت نال کرے ۔
ناگ تھیوے ہتھ موسیٰ آسا
جے مہجن اس دا خیال کرے ۔
یعنی گالیں حالَ اساڈے دیاں
حیدر بن محمد نال کرے ۔
'سلے اﷲ الے سو و سلم'،
ایویں بھی اتے آل کرے ۔23۔
4. میم-میں جاناں نہیں کون لٹے دلیں
میم-میں جاناں نہیں کون لٹے دلیں
ایہہ سوہنے ایویں وکھالڑا ای ۔
ویکھاں ناز دی بستی سکھر گیند
نیاں دی چھوک ن مالڑا ای ۔
کتے تاں کتے دھاریں مہرا
جے کجل دے سر دمبالڑا ای ۔
کوئی ایڈا ہیز نہ چونیاں
چایا چانن بیچوں والڑا ای ۔
ویکھاں لشکر خط دے دھوڑ دھمائی
کہ حسن دی چھوک اچالڑا ای ۔
ایس کیوں وٹیاں زلفاں حیدر،
لٹن ملک سکھالڑا ای ۔22۔
5. میم-میں جانا نہیں لاؤبالی ویکھاں
میم-میں جانا نہیں لاؤبالی ویکھاں
کس بھت لگیاں بھاہ مینڈی ۔
پر وت جانا جو کجھ لکھیا
کاتب خوش خط بھاہ مینڈی ۔
کجھ مس ن وچ ہیرے لگے
موجاں دے ہتھ بھاہ مینڈی ۔
اوہ سمندر کرم دا حیدر
لگیں رحمت بھاہ مینڈی ۔24۔
6. میم-میں کون جٹی لئیں ناؤں کینہدا
میم-میں کون جٹی لئیں ناؤں کینہدا
میں عاشق ہاں کھوبسورتاں دی ۔
میں کون کمینڑی کعبے دے لایق
پوجا کریساں مورتاں دی ۔
الپھ بے تے ان بن آوے ناہیں
اتے کاری سدینیاں صورتاں دی ۔
شوق ن حج دا روضے اڈیکے ن
سئت پچھ ضرورتاں دی ۔
ویساں اج بیلی دے بیلے،
حیدر کیہی پچھ مہورتاں دی ۔5۔
7. میم-میں کون جٹی لئیں ناؤں رانجھن
میم-میں کون جٹی لئیں ناؤں رانجھن
میں صدقے مہیں کالیاں تھوں ۔
ایہہ کدی ن سار سمبھالی گولی
پل پل ماہی سمبھالیاں تھوں ۔
ایہہ غرب گہیلیاں مانے متیاں
ٹھم ٹھم یار دیاں چالیاں تھوں ۔
کی سورج دی گھٹ کالی تھوں
گل ہکی سنبل پالیاں تھوں ۔
ناہیں لگے وت فائدہ کیا وت
مہیں دیاں ایویں وکھالیاں تھوں ۔
بھلا مہیں دے قان سنگار کچیوں
حیدر پچھ سیالیاں تھوں ۔4۔
8. میم-میں تاں گھول گھتاں تیتھوں جندڑی بھی
میم-میں تاں گھول گھتاں تیتھوں جندڑی بھی
پر کیتا بھی کدی گھولیاں نے ۔
خاصہ یوسف پاک توں چندیاں بھی
بیساں بیسی گھولیاں نے ۔
جنہاں نازاں دے نال دھمائیاں نے راتی
چولی دیاں تنیاں کھولھیاں نے ۔
جنہاں سونے دی نکّ نیولیاں نے
اتھے ہوندیاں زبھا ن بولیاں نے ۔
اوتھے حوراں بھی زبھا دی واری نہ پائی
آخر جیندیاں جولیاں نے ۔
اوتھے سدیندیاں سبھے سوہنیاں
رانجھن بھانے بھولیاں نے ۔
آ رانجھا چھوڑ بھوٹے لائیاں
جھنگ اکے سے لولیاں نے ۔
کائی مٹھڑی تکھڑی بھاہ پریم دی
بھینوں سیالیں لولیاں نے ۔
اوس انوکھڑے نینگر نوں بھلا
کوک سنا ہن بولیاں نے ۔
وت تنور دے نہریں لائیاں
ہنجھو ندیاں لو لولیاں نے ۔
صبر کرے رجّ یار نوں ویکھے،
حیدر ناہیں تاں بولیاں نے ۔15۔
9. میم-میں تاں نینگر دی متوالیاں وے
میم-میں تاں نینگر دی متوالیاں وے
ہک اساں ول نظارہ نہیں ۔
انہاں مست اکھیں متوالیاں دا میتا
ہک واری بھی وارا نہیں ۔
میں تاں ہک پیالہ بھی دھوسا
جے وت واہ دوبارا نہیں ۔
اوہو گمزے والی دا ذرہ دیویں
جے ہک پیالہ سارا نہیں ۔
کیوں وت کیتے مست الست،
جے حیدر دے نال کارا نہیں ۔17۔
10. میم-ماریاں تے مار سٹیاں میں
میم-ماریاں تے مار سٹیاں میں
وتّ ناز انہاں کھوبسورتاں دے ۔
نال پلکاں کنڈھیاں رٹھیاں مارن
باز انہاں کھوبسورتاں دے ۔
دور دور اندر آ واری
آواز انہاں کھوبسورتاں دے ۔
ونج ونج وے وچّ گجھڑی
آواز انہاں کھوبسورتاں دے ۔
سچی یار دے تار دے طرحاں
دسیندی انہاں کھوبسورتاں دے ۔
ہکے حیدر جانے ہک وت گمزا،
راز انہاں کھوبسورتاں دے ۔2۔
11. میم-ماریا تینڈیاں خوبیاں سبھناں
میم-ماریا تینڈیاں خوبیاں سبھناں
ہکے ن کھوباں والی ولے ۔
مینوں خون کیتا اوہناں لال لباں بھی
ہکے ن پاناں دی لالی ولے ۔
مینوں پھاہی زلف دے چھلے بھی وتّ
ہکے ن سونے دی والی ولے ۔
کیا انھیر اس کھال سیاح بھی
ہکے ن مسیع کالی ولے ۔
اوسے ناز گمان ن ساڑیاں میں
ایہناں گاہلیں بھی میں باولی ولے ۔
مینوں زلفاں دی زنجیر وے حیدر،
ہک ن چولے دی جالی ولے ۔14۔
12. میم-متاں چھوڑ گھنی رات گئی
میم-متاں چھوڑ گھنی رات گئی
کدی کھولھ تنی گل لگ سویں ۔
کدی سینے دے نال سینہ لگے
ہے ہے اگّ لگی سینے لگّ سویں ۔
پر صاحباں کھڑی کوکیندی مرزا
ساندربار توں لنگھ سویں ۔
ایہہ ملیاں واہراں وسّ ن کوئی
کتھوں لکھیا اگّ سویں ۔
لے کھارے توں صاحباں نسیں
کہڑی ڈاڑھی تے تگّ سویں ۔
ہن سسی جویں پنوں ویکھیں
متاں نال نہنگ سویں ۔
حیدر جاگیں تاں تھیویں مکرب،
ویکھ کدی سہرگ سویں ۔13۔
13. میم-متاں تجھ بن کون جو دیوے دل نوں
میم-متاں تجھ بن کون جو دیوے دل نوں
دھر وحی حد پیغمبر دی ۔
'صلے اﷲ الے ہو سلم'
سوہنے اوسے سرور دی ۔
قطب دیوان جے ہور کسے نوں
باہج تینڈے ہیر گھر گھر دی ۔
ایہہ کھوبسورتاں گھنگھٹ تینڈا
شور سیاح رخ انور دی ۔
ایہہ خاک رتاک ن سورج باہجھوں
ٹھاٹھ مریندی کپر دی ۔
ناہیں تاں وت ناز دی جانے
صورتَ مورت پتھر دی ۔
کیا انکار خیال دسیندا
جنس جے ایس لب گوہر دی ۔
توہی شکر کھنڈ نبات کریں
اتے مٹھا مٹھی لب شکر دی ۔
توہی زلف شریف دی پھاہی،
توہیں قید کریں دل حیدر دی ۔6۔
14. میم-مذہب کی پچھنا ایں قاضیہ وے
میم-مذہب کی پچھنا ایں قاضیہ وے
مینڈا رانجھن رکن ایمان دا ای ۔
عشقَ امام نماز محبت
مرلی حرف قرآن دا ای ۔
سبھ وقت رکوآ سجود وچ رہندے
ایہہ سجدہ تے رب رحمن دا ای ۔
علی حیدر ہیر رنجھیٹے دی آہی،
ایویں کوڑا وہم جہان دا ای ۔26۔
15. میم-میتا دلبرا وے نور اکھیاں دا
میم-میتا دلبرا وے نور اکھیاں دا
ہے ہے دلی نوں پارا پارا ن کر ۔
ہے ہے ترکھڑی بھاہ پریم دی لا کے
پاریاں نوں دل پارا ن کر ۔
دیہہ ن جوش خیال لباں دے نوں
تے اکھیاں نوں پھوارا ن کر ۔
نیتاں خیال تے بجھّ دلیں نوں
ہنجریاں لال پارا ن کر ۔
ایہہ سونے دی بینسر نال لب دے،
دا وا دا کوڑ پسارا ن کر ۔
ساہ پیو نائی ویکھے چپ چپاتیاں
زلف دا ناگ کرارا ن کر ۔
ذرہ لگیاں داؤ اڈ پوندی ظالم
پکھیاں وانگر آرا ن کر ۔
کر کے کی میا حیدر نوں میاں،
پارا مار کے سارا ن کر ۔16۔
16. میم-میتا کجھ نہیں منگاں کیوں کر وے
میم-میتا کجھ نہیں منگاں کیوں کر وے
ایہو منگ بھی تیتھوں منگنیاں ۔
اولھے منگدی منگاں منگناں میں
آہاں مانگنا تیتھوں سنگنیاں ۔
میں جیہیاں تیہیاں تینڈیاں
منگتی بودلی بھاویں ملنگنیاں ۔
حیدر میں ہن جوگن ہوساں
گیری جامے تیتھوں رنگنیاں ۔12۔
17. میم-میتا نینگر دے مس کر وے والیاں
میم-میتا نینگر دے مس کر وے والیاں
نت بہانڑا ناز دا ای ۔
میتا ہک تاں عہد آغاز دا شکشت وے ظالم
ول ول زلف دراز دا ای ۔
میتا ہک تاں عہد آغاز دا آہا
ہک تاں شرم آغاز دا ای ۔
نت ول ول عہد شکشت وے ظالم
ول ول زلف دراز دا ای ۔
میتا بول بھی پالنا شرم آغاز دا
کار نہ حیلہ باز دا ای ۔
ہک خط نیاز دا پڑھدا ناہں
لے واچ ایہہ خط نیاز دا ای ۔
ایہہ وت حرف اٹھیندے نہیں
کیا اچا لکھیا راز دا ای ۔
اے خالی ساڈی بھیجیا سو خط
فضل ایہہ چارے ساز دا ای ۔
حیدر آکھ شریف نوں ویکھاں،
ایہہ کم غریب-مہمان نواز دا ای ۔9۔
18. میم-میتا نینگر کھتری شوخ اکھتری
میم-میتا نینگر کھتری شوخ اکھتری
ناز بناں تینڈی ہٹّ گئی ۔
پیوے نہیں خون تسیاں دا توں
ن تیغ اساں تھوں کیوں ہٹّ گئی ۔
کیوں ہکڑے کیتے اتول دے
سانگ نوں بہوکاں ہکّ پھٹ گئی ۔
مار سٹ نہیں دار سٹیاں نوں
ہک تیر نگاہ دے سٹ گئی ۔
میں پٹیاں گل دے پیلڑے پٹّ،
ویکھاں حیدر اوہ وت پٹّ گئی ۔10۔
19. میم-میتا نینگرا شوخ انوکھیا وے
میم-میتا نینگرا شوخ انوکھیا وے
کوئی اوڑک پتہ بھی ناز دا ای ۔
گل بھی ناز نگاہ بھی ناز
اتے گہنا بھی ناز دا ای ۔
توڑے دھوڑ دھمائی خط کٹک دے
تیں تھینا بھی ناز دا ای ۔
پر خط لباں دا آکھ امنا
اجے مزنی بھی ناز دا ای ۔
چھوڑ شریف توں ہند دے اکھڑ
اجے سوہنا بھی ناز دا ای ۔
ہن پچھیا خط آغاز نیاز دا
ملک آمنا بھی ناز دا ای ۔
اجے سرخ حیدر لال لباں تے،
ہیرا پنا بھی ناز دا ای ۔8۔
20. میم-میتا نینگرا وے چھلیالیا
میم-میتا نینگرا وے چھلیالیا
راتیں گلیاں ن روک اکلیاں نوں ۔
اسیں کوچ کدہا چھوڑ دیسانہیں گھلیاں
کوچا بند مہلیاں نوں ۔
اوہناں زلفاں کیا اندھیر مچایا
رکھو وے دل دا ولیاں نوں ۔
سمبھل دسد دراز کریں پچھ
ویکھ ابا دیاں جھلیاں نوں ۔
آرسی اندر ویکھ نہیں
ویکھ چھلیاں ویکھدیاں چھلیاں نوں ۔
میں تاں دھروہی عشقَ شرا دے وے
دل پھاہیا مارن ولیاں نوں ۔
ساہ پیونے نی ویکھ نین کھولھ کے
لیندی داؤدیا جھلیاں نوں ۔
ایہی نے چور دیس وے حیدر،
ہتھ گھتّ چھوڑ مللیاں نوں ۔18۔
21. میم-میتا نینگرا وے ونجاریا وے
میم-میتا نینگرا وے ونجاریا وے
کدی گلی اساڈی بھی آونا ای ۔
ایہناں زلفاں چھلیاں والیاں دا
ہکّ چھلّ مینڈے ہتھ پاونا ای ۔
ہک رتی مساک ہو صحیح جے
نتھّ دے نال تلاونا ای ۔
جند بوسے دے نال برابر ناہ
ہس ہس ایویں چکھاونا ای ۔
مال تینڈا سب سوہنا کھرا
پر نتھّ دا سونا ٹکاونا ای ۔
مسیع دے گھسوٹی کرکے
بینسر نوں چمکاونا ای ۔
حیدر آکھ ہنیر ن کرنا،
مسیع ن کند ملاونا ای ۔20۔
22. میم-میتا صدقہ اکھیں متوالیاں دا
میم-میتا صدقہ اکھیں متوالیاں دا
مڑ بھال وے دلبرا واسطہ ای ۔
صدقہ زلفاں پریشان کالیاں دا
ویکھ حالَ وے دلبرا واسطہ ای ۔
بھلا صدقہ سونے دیاں والیاں دا
سن گالھ وے دلبرا واسطہ ای ۔
میں صدقہ گلاں آپ والیاں دا
غم ٹال وے دلبرا واسطہ ای ۔
تقصیراں حیدر والیاں دا،
نامہ ٹال وے دلبرا واسطہ ای ۔11۔
23. میم-میتا یاریاں لائے ن مار اساں نوں
میم-میتا یاریاں لائے ن مار اساں نوں
لائیاں وے متاں لاریاں وے ۔
کی تاڑیاں مار اڈایا ای
مار تاڑیاں کٹاریاں وے ۔
اساں روندیاں راتیں گزاریاں
تسیں ہسدے نال پیاریاں وے ۔
واریاں وے میں تاں واریاں وے
ہے ہے زاریاں میں تاں زاریاں وے ۔
کوہ کاف دی پری تے اکھیں تے
دھاریں کجل دیاں دھاریاں وے ۔
واہر وے نیناں تے واہر وے
اناں زالماں دستیاں ماریاں وے ۔
انہاں کمانیاں ترکش والیاں
وگیاں تیز ترواریاں وے ۔
میں چوپڑ ماریاں نیوں تساڈے
ہاریاں وے میں تاں ہاریاں وے ۔
ہک پل پاسہ ن ڈھالیں اساں نوں
ہک نہ راتیں ساریاں وے ۔
ساریاں وے میں تاں ساریاں وے
ہے ہے واریاں وے میں تاں واریاں وے ۔
نیو نیواں دتیاں سینے مینڈے
بیماریاں وے بیماریاں وے ۔
نونہہ پھیر پا وچّ سینے مینڈے
ویکھ چولی دیاں گل کاریاں وے ۔
عشقَ سمندر تے میں ہن تاری
والھاں مینڈے سر بھاریاں وے ۔
نونہہ کپڑ دوتی کہیا نیناں
تاریاں وے نیناں تاریاں وے ۔
لے ہتھ حیدر زلفاں سیاح،
لکھ تاریاں وے لکھ تاریاں وے ۔19۔
24. میم-میاں چھوڑ نہیں لڑ لگیاں نوں
میم-میاں چھوڑ نہیں لڑ لگیاں نوں
مینڈے ہتھوں کیوں لڑ چھکّ لئیں ۔
مینوں بھڑک لگی وے بادل بجلی
بکل اندر چھکّ لئیں ۔
گھتّ گلوکر چمبر ونجاں
چھاتی وچ دی چھکّ لئیں ۔
میرے رہے کنارے پاسے جویں
بگھ پالی چھر چھکّ لئیں ۔
پھل رہی نشانی دل مینڈے وچ
لڑی جے دلبر چھکّ لئیں ۔
لگی بھاہ چلم نوں کپڑ تے
بڑ بڑ کر کر چھکّ لئیں ۔
ہن دکھ لگے مٹھے دل دے نوں
آکھ حیدر ککر چھکّ لئیں ۔1۔
25. میم-منہ چوری گھتّ کے بھانڈا بھناں
میم-منہ چوری گھتّ کے بھانڈا بھناں
سو پناں گھاگا گل پیا ۔
قوت دے کارن ترلا کیتو سو
آن کامنگا گل پیا ۔
اس دیگ وچوں ہک کاکل ہووے
اس دا بھانگا گل پیا ۔
حیدر نال فضول کیا ہؤمیں
صرفہ ساہنگا گل پیا ۔21۔
26. میم-محبت یار دی شالہ
میم-محبت یار دی شالہ،
ودھم پل پل جیوندیاں نوں ۔
زکریا یار دا ورد کماوے
آرے ہیٹھ چیریندیاں نوں ۔
منصور بھی مارے سو سو نعرے
سولی پکڑ چڑھیندیاں نوں ۔
علی حیدر تینوں شرم ن آوے،
عاشقاں وچ گنیندیاں نوں ۔25۔
27. میم-مشکل ہو گیا ملنا تیرا
میم-مشکل ہو گیا ملنا تیرا
تے مشکل ہو گیا کجنا بھی ۔
مشکل ہو گیا سبھ کجھ رکھنا
تے مشکل ہو گیا تجنا بھی ۔
مشکل ہو گیا ظاہر کرنا
تے مشکل ہو گیا کجنا بھی ۔
مشکل ہور ن کائی او حیدر
تے مشکل تیں کولوں رجنا بھی ۔27۔
1. نون-نین ہیر دے کیوں وت روون
نون-نین ہیر دے کیوں وت روون
جے سینڑے اندر چاک نہیں ۔
کون چکی چاک جے چکدا چاک
کی نال اساڈڑے چاک نہیں ۔
رانجھا بھتا مہیں کیوں نال وتے
ہوویں شالہ ناک نہیں ۔
نت وچھوڑے دا سہنا حیدر
نت نت دھاواں ٹاک نہیں ۔1۔
2. نون-نین ماہی دے گھاہ کریندے
نون-نین ماہی دے گھاہ کریندے
ظالم ن رہندے چالیاں توں ۔
جتھے ویکھن باغ حسن دا کھڑیا
خوف ن کھاندڑے مالیاں توں ۔
مارن جھات تے منگن تاما
باز ن رہن دیوالیاں توں ۔
علی حیدر پیتیاں باہج نے کھیوے
کیف ن لین کلالیاں توں ۔3۔
3. نون-نون شیخ مشائکھ قاضی ن ملاں
نون-نون شیخ مشائکھ قاضی ن ملاں
بھی تینڈے دے سائیں منگتیؤں ۔
پیریں پاؤنٹے نیور گھونگرو
چھن چھن چھنکائیں منگتیؤں ۔
تانا رے رے کویں الاپاں
میں سراں سنائی منگتیؤں ۔
تال تال تے تھئیا تھئیا
میں گھریں بتائیں منگتیؤں ۔
سائیں وڈا بخش کریسیں
توڑے بھر گناہیں منگتیؤں ۔
حیدر نہ امید نہ تھیویں،
در اوسے دی منگتیؤں ۔2۔
1. قاف-کدی ویکھ وے نینگرا آرسیاں بن
قاف-کدی ویکھ وے نینگرا آرسیاں بن
باہر اندر توں ہی توں ہی ۔
غیر تینڈا میل سٹیا میں توڑے
اپنے جوہر توں ہی توں ہی ۔
غیر تینڈے نال ویر اساں اوہ تونہی
جو گھر گھر توں ہی توں ہی ۔
بھاویں کافر آکھ تے بھاویں مسلم
پر وت ہر ہر توں ہی توں ہی ۔
رام لچھمن کوُ موہن بھی ماریا
توں ہی دہنسر توں ہی توں ہی ۔
تدھ ہی صاف کیتا مینوں غیر کنوں
میاں کون سکندر توں ہی توں ہی ۔
کدی پھیر پیالہ اساں ولّ ساقی
پیؤُ ن بھر بھر توں ہی توں ہی ۔
میں کس در ونجاں تے کس در کوکاں
باہج تینڈے در توں ہی توں ہی ۔
جے یار کہے کلھ کس نے لئیا دل،
لوک وے حیدر توں ہی توں ہی ۔7۔
2. قاف-کدی یار وے یار جے مارنا ای
قاف-کدی یار وے یار جے مارنا ای
ایویں لوریاں دے نال سہما نہیں ۔
کدی مارنا ای تے تار وے ظالم
ناہیں تے مار جوا نہیں ۔
دھروہ عراقی تے لا مینڈے تن
بجلی وانگ تکا نہیں ۔
تارنا ای تے تار وے صاحب
ٹھاٹھیں وچّ لڑھا نہیں ۔
کدی کھولھ تنی مٹھا بول مونہوں
ایویں نازاں نال دھما نہیں ۔
سائیں سچا پاک خدا ہیں توں ہیں
تینڈے باہج کوئی ہور خدا نہیں ۔
توں اپر سورج دیوے تاہیں
چا ودھا ودھا نہیں ۔
بسّ وے حیدر رو نہیں،
توں بلدی تے تیل پا نہیں ۔3۔
3. قاف-قد منہ تکّ عالم، کہ پھلیاں
قاف-قد منہ تکّ عالم، کہ پھلیاں
زالک الکتاب، نہیں ۔
حسن جمال اس یار دا کی
میں پھلیاں ایہو آب نہیں ۔
ایہہ خاک رتاک تے دن دی شوکت
پھلیاں آپ آب نہیں ۔
اوہ لب لال شراب دے رنگ
کی پھلیاں آپ شراب نہیں ۔
مینوں حیدر عشقَ دا سوکھڑا تاپ
کی پھلیاں آپ تاب نہیں ۔1۔
4. قاف-کاپھر ہوئی سوہنے یار پچھے
قاف-کاپھر ہوئی سوہنے یار پچھے
ملاں ڈنگی نماز پڑھاوندے نے ۔
عاشق سجدہ کردے مکھ یار دے نوں
لوک کعبے نوں سیس نواوندے نے ۔
دین مذہب نہیں او انہاں عاشقاں دا
تسبیح توڑ جنجو گل پاوندے نے ۔
حیدر وارے جائیے ایہناں عاشقاں دے،
جہڑے کپھروں راہ نوں پاوندے نے ۔16۔
5. قاف-کئیف خوبیاں نے بے رنگ دیاں
قاف-کئیف خوبیاں نے بے رنگ دیاں
انہاں لکھاں کنوں ہک رنگ بھی اے ۔
میں ہار سنگاریاں چندنہاریاں نے
ہتھ سونے دی ونگ بھی اے ۔
جنگ سنگ دے وچّ آتش
انہاں سنگیں دلاں دی سنگ بھی اے ۔
سی اوجر جھنگ بلائندے بیلے
تے ہک سیالیں دا جھنگ بھی اے ۔
جو گل گیا دل جل پیاں
کیہی ترکھڑی بھاہ اس مکھ دی اے ۔
کسے نگاہ تے بھاہ پھڑکدی
ایس سینے دے وچّ پھڑکدی اے ۔
اوتھے زہر بھی حیدر شکر ایہی
کھنڈ توں مٹھی جنگ بھی اے ۔8۔
6. قاف-کجل بن بن نین سیاح
قاف-کجل بن بن نین سیاح
تیرا کجلا ہاتھی مست ولے ۔
منے نہیں کہے پپنیاں دے
آرے آکھن تہت ولے ۔
شاہ نگاہ اماریاں اکھیاں
مورچھڑ پلکاں دے دست ولے ۔
توڑے ایس دمبالے دے سنگل
رہے مہاوت گھتّ ولے ۔
پل پل بھؤندا خونی ہاتھی پیا
اساں نال قسمت ولے ۔
ایسے ہاتھی منہ ہتھ مینڈے
دند کھنڈ چوڑا مست ولے ۔
آکھیں حیدر ہاتھی والڑے نے،
آوے گلی اساڈی وت ولے ۔12۔
7. قاف-کانولیؤں گولیاں مینڈا سائیں
قاف-کانولیؤں گولیاں مینڈا سائیں
لیندا اے پالن نوں ۔
اساں گولیاں قان پکایا ای
پوے سورج جھوکے بالن نوں ۔
لکھے قان کیتے نے دفتر اپنے
لنگھدے نے اے والن نوں ۔
چانن پوندا اے باریاں اتے
یا اپر واریوں اے بھالن نوں ۔
چن سورج حیدر باریاں ہوئیاں
شاید مکھ اے وکھالن نوں ۔9۔
8. قاف-کپڑ بھیناں رنگ رنگلیاں
قاف-کپڑ بھیناں رنگ رنگلیاں،
سئیاں ہار سنگاریاں نے ۔
بن بن روپ وکھاون سوہنا
بھردیاں حسن خماریاں نے ۔
اک سیج سجن دی مانن کارن
کردیاں نت تیاریاں نے ۔
ہک کوجھیاں کملیاں سدھیاں سادیاں
شوہدیاں وچّ وچاریاں نے ۔
علی حیدر میاں پھیر کون پچھانے،
کہڑیاں یار پیاریاں نے ۔19۔
9. قاف-کرف کر زاریاں تھکیاں میں
قاف-کرف کر زاریاں تھکیاں میں
اس رٹھڑے یار مناون نوں ۔
اس دل دی بستی نور نظر دی
گلیاں واٹ سہاون نوں ۔
اس گلیاں رنگ سٹاون نوں
اس دھڑ دھڑ جی بناون نوں ۔
اس گل وچّ بانہہ ولاون نوں
دل بجلی وانگ ولاون نوں ۔
اس ہسن وین الاون نوں
وچّ آبِ-ہیات لڑاون نوں ۔
اس ہسّ ہسّ رتّ رڑھاون نوں
وت گاہلیں نال ہساون نوں ۔
اس تیغ دی آب چھکاون نوں
کوئی آبِ-ہیات پواون نوں ۔
اس گل تے تیغ وہاون نوں
کی کہنا کوک وہاون نوں ۔
اس نت-نت عاشق مارن نوں
اس ول ول پھیر جواون نوں ۔
اتے میں ہار شنگار بناون نوں
نت-نت کر کر بھیس وکھاون نوں ۔
نینیں میں کجل پائے رہی
لا مسی مساک ٹھکاون نوں ۔
ہن بھڑک لگی وانگ بجلی دے
آ وسّ وے مینہہ بجھاون نوں ۔
بجلی ہتھاں نال بجھاون نوں
کجھ ہتھاں نال بجھاون نوں ۔
یعنی ڈھولن چھاتی لاون نوں
کہ کھولھ تنی گل لاون نوں ۔
ہن اکھیاں لائیاں ساون نوں
میں کوئل وانگ کرلاون نوں ۔
بھی حیدر لاہ ساون نوں،
کویں آویں پھیر وساون نوں ۔10۔
10. قاف-کرکے مورت پتھر دی
قاف-کرکے مورت پتھر دی
ایس نال نگاہ جوائیاں میں ۔
جو کجھ آکھو سوئی آکھاں
پربت وانگ بلائیاں میں ۔
میں کی جانا حرف حکایت
طوطے وانگ پڑھائیاں میں ۔
بلبل راگ سرود کی جانا
گاون گلّ سکھائیاں میں ۔
میں کجھ ناہیں کجھ جاندی ن
ویکھیا کئی کاں بنائیاں میں ۔
خاک اتے کجھ پانی آہا
آتش نال ملائیاں میں ۔
ڈھولن دے ہتھ ڈور مینڈی
چھکّ پتلی وانگ نچائیاں میں ۔
جے سچ پچھیں اوہا پٹّ ڈوراں
تند-تند تنائیاں میں ۔
ویکھاں کن وگائے تے سٹے کن
کھپاں نین گھت پوائیاں میں ۔
جے توں سے تن بر-سر حیدر،
سر توں گھول گھمائیاں میں ۔
11. قاف-کون جٹی شہزادیاں سی
قاف-کون جٹی شہزادیاں سی
تیری اکس نگاہ مار سٹیاں نے ۔
نیہں پھٹیاں تے متھے مٹیاں نے
اوہناں ہتھ پریم دیاں پٹیاں نے ۔
توڑے یوسف وہٹیاں سبھ شہزادیاں
انگلیاں چا کٹیاں نے ۔
میں بھی تاں گاہک تیری حیدر،
ہتھ میرے دوویں اٹیاں نے ۔20۔
12. قاف-قایم رہے سوہنا یار مینڈا
قاف-قایم رہے سوہنا یار مینڈا
اوسے یار دے ملن دی تانہگ مینوں ۔
پچھا یار دا مول ن چھوڑساں میں
توڑے میہنا دیوے سارا جگّ مینوں ۔
سوہنے یار دے باہج آرام ناہیں
عشقَ دھس گیا رگ رگ مینوں ۔
ونڈاں لوکاں نوں لکھ شرینیاں وے،
حیدر ملے یار جے گل لگّ مینوں ۔
13. قاف-کیہی کپڑ اتے چڑھی
قاف-کیہی کپڑ اتے چڑھی
ونجلی چھوڑ دے رانجھن یار نہیں ۔
ہیر نمانی دا نرگھٹ بلے
ونجلی دی ایہہ کار نہیں ۔
اس کرنا' قیامت کیتی
آکھن دی گفتار نہیں ۔
مینڈے دل وچّ ونجلی وجدی اے
اوہ ماہی جھناؤں پار نہیں ۔
سن مہیں بھی کہیاں کٹیاں تھوں
دل کٹیاں نال پیار نہیں ۔
اج مہیں دے رنگ وے ہور طرحاں
اوہ بوٹیاں والا چکار نہیں ۔
ایہہ لگار دلیں دے وے حیدر،
مہیں والا رنگار نہیں ۔14۔
14. قاف-کیہی کپڑ اتے گھتیاں
قاف-کیہی کپڑ اتے گھتیاں
من میرا ماہی کوکدا ای ۔
اوہ سرو صحیح تے باغ چمن وچّ
سرے وانگر گھوکدا ای ۔
ویکھاں کیسا گھاڑ گھڑیندے اوتھے
بھاہ سنارا پھوکدا ای ۔
ہیرے نوں زبانی شاید
اج لدانا جھوکدا ای ۔
اج پار جھناویں ماہی شاید
مہیں منگو ہوکدا ای ۔
ہے ہے الٹ پیا گل ہیر دے
نر شیر وانگر شوکدا ای ۔
آپے پیوے جاوے کرے وہانے
کیہیاں وساہ اس لوک دا ای ۔
آپ چور دلیں دا حیدر،
اساں تے ناواں بھوکدا ای ۔15۔
15. قاف-کیا عجب مورت خاک دی اے
قاف-کیا عجب مورت خاک دی اے
جے وت آئینہ پاک جمال دا ای ۔
بے-عیب دے پر عیب کنوں
ایہہ بھی جلوا کدس کمال دا ای ۔
گرد ن لگے دامن پاک نوں
حسن اس ٹھم ٹھم چال دا ای ۔
اوہو آپ دسے انہاں آرسیاں تھوں
پھیر نگاہ نوں ٹالدا ای ۔
بیرمب رنگ ن تھیوے یکجا
ایہہ وت قول مہال دا ای ۔
ہووے ضد متیں ضد کنوں شاید
ایہو بیان اس گاہل دا ای ۔
گل ن پوے ایس دید وے حیدر،
بیچوں طرحاں وکھالدا ای ۔17۔
16. قاف-کیا عجب شاہ نوازے جے گولاں تائیں
قاف-کیا عجب شاہ نوازے جے گولاں تائیں
تاں کوئی سبب نہیں ۔
کائی خوبی نہیں کوئی نیک عمل بھی ن
حسن ادائی ادب نہیں ۔
ہور کہڑا وسیلہ جے ازن بناوٹ
شاہ عجم عرب نہیں ۔
پر اوسے ناؤں جے چا نوازے،
حیدر ایہہ بھی عجب نہیں ۔18۔
17. قاف-قیف گلّ کریں اس زلف سیاح دی
قاف-قیف گلّ کریں اس زلف سیاح دی
دور دراز کہانیاں نے ۔
کئی راتیاں لمیاں کالیاں نے
ہکے تار دے وچّ سمانیاں نے ۔
کئی عمراں خضر پیغمبر والیاں
ہک دن دے وچّ وہانیاں نے ۔
تل کالا صفعہ دا تاں ڈاہڈا بھی ایہہ،
چھلے حیدر کالیاں کہانیاں نے ۔4۔
18. قاف-کسے کپر اتے گھتیاں میں
قاف-کسے کپر اتے گھتیاں میں
اس خوبی دے دریاؤ ولے ۔
ول ول مارے وچّ وہیرے
ٹھاہ ٹھینڈا بھار ولے ۔
نت سائل ہوواں آؤ ولے
آکھدا ای دل آؤ ولے ۔
جے موج کرم تھیوے متھے دا
ول ونجے کن کداؤ ولے ۔
بیڑا صورتَ بندر دے وچّ
توں آ موافک واؤ ولے ۔
میں مکہ ویکھاں مروہ ویکھاں
ویکھاں کوہ قاف ولے ۔
پر بے رنگ آبدار رنگی کا
پئیو ہیرے گھاؤ ولے ۔
وچّ گھمر-گھیراں ناؤ وے حیدر،
کروٹ ایہا ناؤ ولے ۔11۔
19. قاف-کویں زلف تھیواں اکھیاں
قاف-کویں زلف تھیواں اکھیاں
اکھیں سراپا نظارہ کریں ۔
وانگوں زلفاں لمیاں کالیاں دے
میں خضر دی عمر دوبارا کریں ۔
انہاں پیراں دی خاک میں سرمہ کریں
انہاں اکھاں کویں چارہ کریں ۔
حیدر دینہ تھوں روشن تھیواں،
دید جے اوہ رکھسارا کریں ۔6۔
20. قاف- کوڑا گھوڑا کوڑا جوڑا کوڑا شہ-اسوار
قاف- کوڑا گھوڑا کوڑا جوڑا کوڑا شہ-اسوار ۔
کوڑے باشے کوڑے شکرے کوڑے میر-شکار ۔
کوڑے ہاتھی کوڑے لشکر کوڑے فوج کٹار ۔
کوڑے سوہے کوڑے سالو کوڑے سوہنے یار ۔
کوڑے جوڑے کوڑے بیڑے کوڑے ہار شنگار ۔
کوڑے کوٹھے کوڑے ممٹ کوڑا ایہہ سنسار ۔
حیدر آکھے سبھ کجھ کوڑا سچا ہک کرتار ۔
دوجا نبی محمد سچا سچے اس دے یار ۔
1. رے-راتیں جاگے جاگ پوے
رے-راتیں جاگے جاگ پوے
تیرا جاوناں ہوسی وہیں وہیں ۔
جم جم پیڑاں کھاوے تاں
منگن جاوناں ہوسی وہیں وہیں ۔
توں ن بندرابن وچّ موہن وے
ول جاوناں ہوسی وہیں وہیں ۔
جتھے مرلی کاہن وجاونی
اوتھے آوناں ہوسی وہیں وہیں ۔
دہیں مکھن کھیر تے کٹھے کارن
چاوناں ہوسی وہیں وہیں ۔
تائیں تاں وت موہن لال
سناوناں ہوسی وہیں وہیں ۔
ایس سنہری چوڑے نوں
کھڑکاوناں ہوسی وہیں وہیں ۔
دانہ دانہ چندنہار
کھنڈاوناں ہوسی وہیں وہیں ۔
ایہہ ہار سنگار گھتے خاک
ملاونا ہوسی وہیں وہیں ۔
پکڑ سنہری بینسر گانا
جھوکاونا ہوسی وہیں وہیں ۔
پر آخر حیدر کسے ن آ،
چھڑاونا ہوسی وہیں وہیں ۔3۔
2. رے-رات وصال دی نام خدا دے
رے-رات وصال دی نام خدا دے
جال ہوینیاں دھم نہیں ۔
اج پنن سیجے توں جاونا ای
جاگ جاگ سسی بھیڑی سمع نہیں ۔
سر آ منتاری دے چوٹ لگی
اتے لیلاں نوں کجھ غم نہیں ۔
ایسے سوہنے یوسف دے ویکھن کارن
کوئی کھواب زلیکھا دا کم نہیں ۔
مرزے دے سر جوگیؤں صاحباں
ماہنیاں دے گھر جم نہیں ۔
ہیر رانجھن دی ہوئی وے حیدر،
کھیڑیاں دا کجھ غم نہیں ۔4۔
3. رے-رگ رگ میری تے لوں لوں میرا
رے-رگ رگ میری تے لوں لوں میرا
دھڑ دھڑ دھاڑ کریندی رگ ۔
انحد ذکر مہبوب میرے دا
افضل ذکر کریندی رگ ۔
ایس آتش بھاہ المبے دی کولوں
گرمی نال جلیندڑی رگ ۔
جہڑا طبیب شفا دا حیدر،
اوہا طبیب ملیندڑی رگ ۔8۔
4. رے-رہو وے رانجھا ونجھ ن بیلے
رے-رہو وے رانجھا ونجھ ن بیلے
تے ہوک ن مجھڑی کالیاں نوں ۔
چر ن لاویں تے آویں اس ویلے
تے چھوڑ دے ٹھم ٹھم چالیاں نوں ۔
لوکاں دی وے بھاہ سیالاں تے
لگی ہے بھاہ سیالیاں نوں ۔
نت کیلیاں کالیاں سوہنیاں نوں
کدے بھی کوہجیاں کالیاں نوں ۔7۔
5. رے-رہ وے رانجھن مار نہیں
رے-رہ وے رانجھن مار نہیں
کسے ہوریں نوں بھی ماریا ای ۔
اس حسن دی ٹھاٹھ مریندی تیغاں
ماریا ای کہ تاریا ای ۔
میتا سب سیالیں سوہے بانے
میں وت سوہا واریا ای ۔
ہن سنج پئی ول بیلے وے
جے بیلی منگو چاریا ای ۔
وت چندنہار تینڈے گل اساں
ایسے ریس تھوں ہاریا ای ۔
کدی پھٹیاں اتے مرہم لا کے
پھٹ لا کے چا وساریا ای ۔
میں تاں دل بھی تینڈا جان بھی تینڈی
کے تے لشکر چاہڑیا ای ۔
بس وے حیدر اوہو جانے،
سائیں توں ن ساریا ای ۔2۔
6. رے-رنگ اوس نعر دا طور دی نعر دا
رے-رنگ اوس نعر دا طور دی نعر دا
سو کوہ توں بہ بہ بھجدا ای ۔
اوہ قامت بھی رخ طور دے جتھے
نور دا شوالا بھڑکدا ای ۔
کھچّ اس نعر دا میوہ اناروں
چولی دا رنگ سکدا ای ۔
ویکھو شاید ہوندیاں گل انار دا
گوٹا چھپا مینوں رکھدا ای ۔
توڑے بھوچھن بکل وچّ چھپائے،
حیدر عاشق لکھدا ای ۔5۔
7. رے-رانجھا لا ن جھوک ن ہوک مہیں نوں
رے-رانجھا لا ن جھوک ن ہوک مہیں نوں
لا ن ایہناں بھانیاں نوں ۔
اوتھے آپ جھوکیا جھوک ن کر
انبھانے اتے بھانیاں نوں ۔
رانجھا لا ن بھاہ ن گیری کر
مینڈے ساویاں سوہیاں بانیاں نوں ۔
دیہہ سینے تے دھویا کھیڑیاں تائیں
ساری ڈگ لگانیاں نوں ۔
حیدر جھوک رانجھن دی وسے،
میں رڑکاں مٹّ مدھانیاں نوں ۔9۔
8. رے-رانجھن بناں لاہور وے ٹرنا
رے-رانجھن بناں لاہور وے ٹرنا
ناہی تے شالامار اساں ۔
کیہا سیر کیتا لاہور دا جے وت
ڈٹھا نہ شالامار اساں ۔
لگے ہار سنگار بھی خار اسانوں
نرم دوشالا مار اساں ۔
آئے رانجھا گل لگّ کداہیں
سبھ کشالا مار اساں ۔
میں کملی نوں جے ہسّ ملیں
وچّ باغ بہشت بہار اساں ۔
سانوں بھادوں لائیاں اکھیاں
'تجریت ال انہار' اساں ۔
سینسار پوے سار حیدر آ،
سینسار تھیا سینسار اساں ۔1۔
9. رے-رانجھا سنج صباح سمالیں مہیں نوں
رے-رانجھا سنج صباح سمالیں مہیں نوں
کدے بھی اساں سالیاں نوں ۔
نت کیلیاں کالیاں سوہنیاں نوں
کدے بھی کوہجیاں کالیاں نوں ۔
ہتھ گھتے اٹھا اٹھا گیاں نوں
چھیڑیں جے ٹھم ٹھم چالیاں نوں ۔
لایق تے نا لایق ویکھنا
کہے پے لاؤبالیاں نوں ۔
حیدر ناؤمید ن تھیؤ،
اوہ ردّ ن کرے سوالیاں نوں ۔6۔
1. سے-صواب پانہدی میرا دیؤ سنیہا
سے-صواب پانہدی میرا دیؤ سنیہا ۔
مینڈا پٹ پابڑی پئیاں گھاٹی کھا لیہا ۔
جند آ لباں تے اٹکی میں تاں وت علاج کیہا ۔
اوتھے حالَ حالَ کرنا ایہو ویکھ حالَ اویہا ۔
جیہا آپ وے سنیا کر فضل اوہو جیہا ۔
علی حیدر ایویں چوکھی جے یار بھاوے ایہا ۔1۔
1. سین-سبھن کجھ آرسی یار دی پر
سین-سبھن کجھ آرسی یار دی پر
خوبصورت دل بہوں بھاوندا ای ۔
اوہو ہر ہر برگ بھی مظہر یار دی
ہریا بھاویں بھاوندا ای ۔
پر جوش بہار جو وچّ گلاں
وچّ برگاں کم نظر آوندا ای ۔
سبھ جگّ تے چانن چن دا پر
وچّ آب صفعہ جھات پاوندا ای ۔
جویں نام عہد وچّ احمد
ایویں آپ بھی مکھ وکھاوندا ای ۔
جے سبھ کجھ روشن دیہہ تھوں حیدر،
فرق اوتھے دھپّ چھاوندا ای ۔3۔
2. سین-سبھن سیالیں آ'لا تھیں آ'لا
سین-سبھن سیالیں آ'لا تھیں آ'لا
تے رانجھن راٹھ جھناؤندا اے ۔
سبھ پیغمبر مولٰی نے بھیجے
احمد کون کہاؤندا اے ۔
توڑے موسیٰ نال کلام جو کردا
'لو لاک' ن آکھ سناؤندا اے ۔
ربّ کرے گروہ مہند دے تھوں
موسیٰ بھی ترساؤندا اے ۔
ہتھ کھڑا کر منگدا شاید
تاں یدے بیضہ پاؤندا اے ۔
اسماناں نوں چھڈّ کے عیسیٰ
روضے پاک تے آؤندا اے ۔
کویں احمد کول رکھیوے عیسیٰ
طالب روضے دی چھاؤں دا اے ۔
جہڑا مویاں نوں پھیر جوالے
اوتھے گور دی قان وساؤندا اے ۔
گولی ہوسی آخر اوتھے
جو منگے سو پاؤندا اے ۔
آکھ سلے اﷲ حیدر،
ربّ صلوات پہنچاؤندا اے ۔1۔
3. سین-سائیں برسر چشم قبول کیتی
سین-سائیں برسر چشم قبول کیتی
دل منے سبھ پھرمان تینڈے ۔
ایہہ اکھیاں تک لگن وچّ دل دے
کئی ڈنگیاں پلکاں بان تینڈے ۔
راجا گولیاں دے پڑگولے نے ایہہ
راجا تے سلطان تینڈے ۔
ایہہ کھوبسورتاں مورتاں بھی
جویں آرسیاں حیران تینڈے ۔
ایہہ چن سورج اتے دورِ-زماں بھی
سدکڑے تے قربان تینڈے ۔
ایہہ دیہہ رات نشانی تینڈی
ہر دینہ نوں نوں شان تینڈے ۔
باجھ تینڈے اوہ بھا دوزخ دی
اوہ باغ اتے بستان تینڈے ۔
'پھل حقیقت کلّ حقائق'
دان تینڈے احسان تینڈے ۔
ایہہ حیدر آجز بندہ تینڈا،
کیا کجھ کرے بیان تینڈے ۔5۔
4. سین-سینہ تیرا ہے دراز میاں
سین-سینہ تیرا ہے دراز میاں
معشوق تاں پاندڑے جھاتیاں نے ۔
دوویں نین تیرے عجب سنہری
تے جویں سان چڑھانئیاں کاتیاں نے ۔
عشقَ لگّ رہیا نال چھتیاں دے
بیٹھی پڑھاں پریم دیاں پاتیاں نے ۔
الیہیدر عشقَ لگا مینوں ایویں،
نیناں والیاں لگیاں چاٹیاں نے ۔4۔
5. سین-سن وے رانجھن آپ کوک مینڈی
سین-سن وے رانجھن آپ کوک مینڈی
پر پیر ٹریندی تھکیاں میں ۔
کن کہیاں مہیں میں لئیاں لئیاں
جھلے چڑھیندی تھکیاں میں ۔
کھنڈ پئیاں چھڑ ویلے مہیں
بھجّ پھریندی تھکیاں میں ۔
وچھلی(ونجھلی) رانجھن وچھلی وے ہن
مہیں مڑیندی تھکیاں میں ۔
پوے نیاز قبول مینڈی
اتی جیؤ ڈریندی تھکیاں میں ۔
مہیں جھوک کداہیں جھوکیاں وے
سارا دینہ چریندی تھکیاں میں ۔
سدّ حیدر ماہی ماہی وے،
بور بور کریندی تھکیاں میں ۔2۔
1. شین-شاہ عاشق معشوق بھی توں تے ناز
شین-شاہ عاشق معشوق بھی توں تے ناز
اساں نال واسطہ کیا ۔
نین ایہہ کرن شکار تے چنگلباز
اساں نال واسطہ کیا ۔
ایہہ مشکیں زلف ملائم ظالم دراز
اساں نال واسطہ کیا ۔
خط آخر کیتے زلف کنوں آغاز
اساں نال واسطہ کیا ۔
نال کہناں دے ساقی تینڈا انداز
اساں نال واسطہ کیا ۔
ایس گمزے رمزاں نال بھناں دغا باز
اساں نال واسطہ کیا ۔
حیدر عالم دے نال ساز انہاں،
ناساز اساں نال واسطہ کیا ۔6۔
2. شین-شالہ جیویں ہوویں بھورا آکھنا پانہدی
شین-شالہ جیویں ہوویں بھورا آکھنا پانہدی
اوس انوکھڑے نینگر نوں ۔
میں تاں مانیا کیا ترساؤ نہیں کدی
لائے مینڈے تن خنجر نوں ۔
نیناں واہ ملاں اوہ خنجر لگدی
گلشن کر اس بنجر نوں ۔
نہیں جیؤ وس اندر آ وسّ
کر ن وسندر اندر نوں ۔
رکھ بابل اپنے بیور تریور
گھول گھتاں تیرے تریور نوں ۔
رانجھن کھسیں بیور دیویں
بھٹھ گھتاں میں بیور نوں ۔
مٹھا بول کویں توڑے گاہلیاں دیویں
زہر ملائیں توں شکر نوں ۔
کرکے بے سر کھولھ لباں توں
سو گھول شکر وچّ بینسر نوں ۔
جیہا مٹھڑا ساؤس سونے دے بینسر
سونا ہوندا ای کھیور نوں ۔
باہجوں تینڈے در حیدر کیہڑا،
چکّ ن در توں حیدر نوں ۔8۔
3. شین-شوق جنہاں تن یار دا ای
شین-شوق جنہاں تن یار دا ای
سوئی جاندے راہ حبیب دے نوں ۔
جنہاں وچّ تاں درد ن ہک رتی
کی جانن قدر طبیب دے نوں ۔
جنہاں عشقَ دی لذت نہ چکھی
سوئی رووندے (غم) نصیب دے نوں ۔
اوتھے میں جیہیاں کئی لکھ وے حیدر،
کون پچھدا نام غریب دے نوں ۔9۔
4. شین-شوالا بے رنگ نور دا سوہنا
شین-شوالا بے رنگ نور دا سوہنا
دل وسے پر کلھ ن پوے ۔
تاہیں تے انہاں نال لباں تے
عاشق دے دل تل ن پوے ۔
جے شمع دے اندر آبِ-ہیاتی ناہیں
پروانڑا ایویں جل ن پوے ۔
جے بے رنگ چاک نہیں وچّ سینے
ہیر نمانڑی جھل ن پوے ۔
جے بے رنگ رنگ رس ن وچّ شگوپھے
باغ بہار نوں پھل ن پوے ۔
اس منہ مہتاب تھوں چندنہار
جے ہاریا نہیں گل ن پوے ۔
جے بے رنگ بھاہ بھڑکے حیدر،
زلف دی تار نوں ول ن پوے ۔7۔
1. سواد-سبرد دا کوٹ اسار کے جی
سواد-سبرد دا کوٹ اسار کے جی
گوری نیناں دے لا بازار بیٹھی ۔
ہر ہر تار زلف دی بیمار کیتا
میں رات دہاں خریدار بیٹھی ۔
رتی عقل ن رہیا جانی میں کوں
میں سب سنگار اتار بیٹھی ۔
حیدر یار پیارا ملدا ناہیں،
میں آپ ہاں شب بے دار بیٹھی ۔1۔
1. تے-تینڈے باغ بہار گلستاں سے
تے-تینڈے باغ بہار گلستاں سے
ہک ڈنگڑا کنڈڑا ایہہ(میں) بھی صحیح ۔
تیریاں بازاں آشیاں آلھنا سے
ہک چڑی دا انڈڑا ایہہ بھی صحیح ۔
تیریاں مہیں منگو ڈاچیاں سے
ہک بھیڈاں دا ترنڈڑا ایہہ بھی صحیح ۔
تیرے ترکی ہاتھیاں دے سے
ہک کھرمندڑا ایہہ بھی صحیح ۔
تیرے زاہد عالم فاضل سے
ہک مسخرہ بھنڈڑا ایہہ بھی صحیح ۔
تیری کیچن تائپھے تھئیاں تھئیاں
ہک منڈڑا تنڈڑا ایہہ بھی صحیح ۔
تیرے شیراں دے گل سنگل وے حیدر
ہک کتے نوں ڈنڈڑا ایہہ بھی صحیح ۔3۔
2. تے-تینڈیاں گاہلیں دے نال نواڑے آواں
تے-تینڈیاں گاہلیں دے نال نواڑے آواں
باہر ای ایہا باہر ای ۔
آوے سورج نال ن ذرہ سانوں
باہر ای ایہا باہر ای ۔
کویں رٹھا یار میں پھیر مناواں
باہر ای ایہا باہر ای ۔
دیوے زرے دے سر سورج لاواں
باہر ای ایہا باہر ای ۔
بیلی کھولھ تنی سینے میں لاواں
باہر ای ایہا باہر ای ۔
کدی رکھ وے چنن رکھ دا پرچھاواں
باہر ای ایہا باہر ای ۔
مینا پار کرے گل حیدر گاواں
باہر ای ایہا باہر ای ۔5۔
3. تے-تینڈی گولی ملی بہت پھیلی
تے-تینڈی گولی ملی بہت پھیلی
میں تاں لایق تینڈے سنگ دے بھی ن ۔
تینڈے باغ بہستاں بہت عجیب
میں تاں لایق تینڈے انگ دے بھی ن ۔
توں آپے بخشیں لعلاں دی تسبیح
میں تاں لایق تینڈے ترک دے بھی ن ۔
توں کیتی عنایت آپ صفعہ اتے
حیدر لایق چمک کے بھی ن ۔4۔
4. تے-طوبیٰ ان بن تھوں اساں جٹیاں سیالیں
تے-طوبیٰ ان بن تھوں اساں جٹیاں سیالیں ۔
لکھ پٹی نہیں رانجھا لکھے پٹیاں سیالیں ۔
توڑے کتھے جالی چولی ماہی گھتیاں سیالیں ۔
کیہیاں مٹھیآں نی لباں جٹیاں سیالیں ۔
کیہیاں تند شوخ نے ظالم جٹیاں سیالیں ۔
حیدر اس سجن دے سر توں وار سٹیاں سیالیں ۔2۔
5. تے-توہیں اج بھی تے کلھ بھی توہیں
تے-توہیں اج بھی تے کلھ بھی توہیں
بھلکے پرسوں بھی توہیں توہیں ۔
اسیں اگے بھی کجھ نہیں ہن بھی کجھ ن
کل وت پرسوں بھی توہیں توہیں ۔
تجھ بن رنگ محل حویلیاں کیا
کجھ پرسوں بھی توہیں توہیں ۔
آکھ حیدر شماں نوں تھی پروانہ
سرسوں بھی توہیں توہیں ۔1۔
1. واؤ-ولؤ کیتی نگاہ انہاں نیناں سیاح
واؤ-ولؤ کیتی نگاہ انہاں نیناں سیاح
ہے ہے دھروہ کٹاریاں ماریاں نے ۔
رات روون مینڈیاں اکھیاں
لگیاں وچ جگر دے قاریاں نے ۔
پلکاں کیہیاں کیا ترکھڑے خنجر
کیا وت بانکاں لاریاں نے ۔
حیدر آکھ سو دل بھی ماریں
زاریاں نے وے زاریاں نے ۔9۔
2. واؤ-ولؤ ول پوندیاں زوری گل
واؤ-ولؤ ول پوندیاں زوری گل
ول زلفاں نال بانہہ مینڈی ۔
کیوں نانہہ کرے کلھ بانہہ
کیوں نہیں تینڈے گل بانہہ مینڈی ۔
مینڈا تجھ بن کجھ ن بانہہ ن مونڈھا
کجھ نہیں تل بانہہ مینڈی ۔
اؤنسیاں گھتدی تھکیاں حیدر
ودھے پل پل بانہہ مینڈی ۔6۔
3. واؤ-ونج آکھیں مینڈے ڈھولن نوں
واؤ-ونج آکھیں مینڈے ڈھولن نوں
جیندا نام علی شیر ہک دا ای ۔
جیں دا مبارک چودھویں دا چن
چانن چوداں طبق دا ای ۔
رات اندھیرے تے مشکل پینڈا
سر بدل کاڑ کڑکدا ای ۔
وت راہ زن چور بگھیلیاں توں
مینڈا جی پیا دھڑکدا ای ۔
جے توں مدد کریں تاں میں منزل پہنچاں
کم پینڈا ہکی دھڑکدا ای ۔
علی حیدر گولڑا تینڈڑا ای
تیرے ناؤں دا آسرا رکھدا ای ۔4۔
4. واؤ-ویکھاں کیہی ایہہ بھاہ اوس گھنگھٹ اہلے
واؤ-ویکھاں کیہی ایہہ بھاہ اوس گھنگھٹ اہلے
بہ بہ جیندی کنارے طلے ۔
اوہ سورج شاید چھم چھم چمکے
اوس شپھک دے کنارے طلے ۔
ایسے بادل اولھے دی آتش کرے
بجلی جے گال زبان جلے ۔
ویکھاں کیا کجھ اندر جانا نہیں
پر چولی تے گل انار کھلے ۔
اوہ آتش آرسی کتھے ڈٹھی،
ایویں حیدر شاہ ببھوت ملے ۔1۔
5. واؤ-ویکھاں کیا کجھ خوبی کھوباں دے وچ
واؤ-ویکھاں کیا کجھ خوبی کھوباں دے وچ
دسدا ای ویکھاں کسدا ای ۔
ایہہ آب صفحہ ویکھو دسدا ای
حیرت نسدا ای ویکھاں کسدا ای ۔
ایہہ لیہ بھاہ بھڑکی سوزش
تسدا ای ویکھاں کسدا ای ۔
ایہہ زلف سیاح گنج ماردا ای
بھری وسدا ای ویکھاں کسدا ای ۔
اوہا وس مریندا ای زلف تاں حیدر
وسدا ای ویکھاں کسدا ای ۔2۔
6. واؤ-ویکھاں وچ سیالیں کھیڈدی نوں
واؤ-ویکھاں وچ سیالیں کھیڈدی نوں
ماہی کیہے بہانڑے پھند کرے ۔
کون ہیرے مہیں رنگ بھجے پچھے
صد سہاوڑے جد کرے ۔
شالہ دوتیاں دی گلّ منی نہیں
بدخاہاں دا آکھیا ردّ کرے ۔
اس یاجوج ماجوج قوم نوں
شالہ شاہ سکندر سدّ کرے ۔
شالہ مینڈڑی گلی آ کھلووے
جو پھوک انار نوں لدّ کرے ۔
ویکھاں کول بہا شراب پواکے
مستی نازل حد کرے ۔
ویکھاں صد رعیت دیوے دلاسہ
کی لکھے حساب وی سدّ کرے ۔
پر چنگیاں تھوں کجھ چنگیاں بھی ہوسیں
چنگا ن مولٰی بد کرے ۔
سدکڑے نت یار توں حیدر،
پل پل چنگا ودھ کرے ۔8۔
7. واؤ-ویکھے آپ نوں وکھائی آپ نوں
واؤ-ویکھے آپ نوں وکھائی آپ نوں
اساں دا ایویں بہانڑا ای ۔
اتے اپنی صورتَ مائل
جانی آرسی کنوں بگانڑا ای ۔
وچ لیلیٰ دے کرے تماشہ
اپنا کیش دیوانڑا ای ۔
کھم آپ شراب تے آپے پیوے
آپے میکھانڑا ای ۔
اوہ کجلا کیا دمبال پیا
اوہ سرمہ کیا مستانڑا ای ۔
شمع نوں لگی اپنے عشقَ دی
جلدا ایویں پروانڑا ای ۔
حیدر آپے لکھے تے آپے واچے
آپے قاصد دے پروانڑا ای ۔3۔
8. واؤ-وچ آرسی صورتَ بے جان مورت
واؤ-وچ آرسی صورتَ بے جان مورت
ویکھے تینوں دل ساہمنیاں ۔
دس لگس چھوڑ آرسی نوں
تینڈے گل لگے دل ساہمنیاں ۔
اوسے شاہ ببھوت قلندر آرسی
ونجھ لکھے دل ساہمنیاں ۔
اوتھے احمد شاہ محمد بھی
پارا پارا کیتا کھل ساہمنیاں ۔
رٹھیں پانی کجھ ن ہندا
ویکھیں توں گھل ساہمنیاں ۔
اوتھے دھرتی بھی پھٹ شکشت ہوسی
ن ہی منزل ن ول ساہمنیاں ۔
یوسف جیہے دل کتھے لکھ دل
گتھے دل ساہمنیاں ۔
جو کجھ چاہے کریں آمناں
شیر ونجھیں تھل ساہمنیاں ۔
سبھ کجھ دیدیاں اتے حیدر
یار ونجھم پل ساہمنیاں ۔5۔
9. واؤ-وچ لوح قلم سرگرداں ویکھاں
واؤ-وچ لوح قلم سرگرداں ویکھاں
ویکھاں مطلب کیا تحریر دا ای ۔
لکھ لکھ صورتاں ول ول والی
مزک کرے تصویر دا ای ۔
اوہ حسن لطیفَ صورتَ کہڑی
مشق زبان تقریر دا ای ۔
حیدر ہویا روشن جو کجھ
مطلب اس تدبیر دا ای ۔
یعنی کرو سنگار سیالیں سب
ویکھاں کہڑی ملس اس ہیر دا ای ۔7۔
1. یہ-یار 'اقرب حبل ال ورید' کنوں
یہ-یار 'اقرب حبل ال ورید' کنوں
بھوندی وتاں ہن تھکیاں میں ۔
تنی ایس کتھا دی شہرگ اے
شاید کپ گھتاں ہن تھکیاں میں ۔
اوہ ردتند تھوں نیڑے مینڈے ہتھ
کیہا گھتاں ہن تھکیاں میں ۔
اوس منہ مہتاب دے اکھر میں
کویں کتاں ہن تھکیاں میں ۔
مراں وے حیدر یار جنازے آوے متاں
ہن تھکیاں میں ۔1۔
2. یہ-یار تکما جامہ کھولھیا
یہ-یار تکما جامہ کھولھیا
کی چمکار تارے دی لمب دا اے ۔
آخر آئی رات
اجے جاماں کھولن نوں یار سمب دا اے ۔
جمب جمب دے وچّ رات گئی
شعلہ حسن دے نوں کون جمب دا اے ۔
بھیناں صبح قیامت دھمدا ای
مینڈا جیوڑا تھر تھر کمبدا اے ۔
اوتھے احمد دا کم حیدر،
کم ن جبرائیل دے کھمب دا اے ۔2۔
1. زال-ذرا جلوا گولڑی تینڈڑا ڈٹھا
زال-ذرا جلوا گولڑی تینڈڑا ڈٹھا
بھلّ گئے سنسار دوویں ۔
ہکا موتی ہار ڈٹھا
بھلے تسبیح تے زنار دوویں ۔
میں لٹّ لٹی تے لڑدے چھوڑے
کافر تے دیندار دوویں ۔
میں گل وے پائی کھال سیاح
اوہ دتے زلف دی مار دوویں ۔
دوہاں نیناں حیدر گھیر ماری،
دل تھوں پئے پار دوویں ۔3۔
2. زال-ذرا ن ترس تنہاندڑے من وچّ
زال-ذرا ن ترس تنہاندڑے من وچّ
تے خوف خدا ن لیاوندے نے ۔
مینڈا جل جل کلیجہ ویندا جاندا
تے دس ن کوئی پاوندے نے ۔
ملاں قاضی ہو ہو راضی
ان بن جوڑ سناوندے نے ۔
علی حیدر ملاں مصلے کر کر،
مینڈا من پرچاوندے نے ۔1۔
3. زال-ذرا تینڈڑا جلوا رانجھن
زال-ذرا تینڈڑا جلوا رانجھن
کھوبسورتاں ایویں وکھالیاں نے ۔
بھلا لال بھی رہندے لکے وے ڈھولن
کیہیاں مثعلاں بالیاں نے ۔
کویں کالڑا کمبل بھورا وی لکے
مہیں جے کالیاں کالیاں نے ۔
میں کالڑا کمبل ویکھ ن بھلاں
کملیاں ہور سیالیاں نے ۔
غصے ن تھیؤ جے چاک سدینیاں
سبھ سیالیں سالیاں نے ۔
حیدر راگ سرود کی جانے،
اوتھے تینڈیاں گالیاں نے ۔4۔
4. زال-ذکر تیرا دن رات مینوں
زال-ذکر تیرا دن رات مینوں
جویں ہافزاں حفظ قرآن دلبر ۔
تیرا نام لیندا پھراں وچّ گلیاں
جویں پنڈتاں پوتھی پران دلبر ۔
تیری دید سعید ہے عید کولوں
مکھ چندر ماہ رمضان دلبر ۔
روزہ بھنّ حیدر دا دیہہ درشن،
ویکھ چند ہوواں شادمان دلبر ۔2۔
1. زے-ذرہ خیال ن رہے اس نوں
زے-ذرہ خیال ن رہے اس نوں
جو جمال تیرے دا خیال کرے ۔
جے ہک ذرہ پہاڑ نوں پوندہ
ذرہ ذرہ مثال کرے ۔
'کھرا موسیٰ س' اکا ہویا
'رب ارنی' سوال کرے ۔
علی حیدر درشن منگ متاں
توڑے 'لنترانی' سوال کرے ۔2۔
2. زے-زہر پیالہ رانجھن والا
زے-زہر پیالہ رانجھن والا
شربت کر کر پینیاں میں ۔
ہکے ملاہو ماہی میرا
نہیں تاں خاک رلینیاں میں ۔
اﷲ چاہسی تاں میرا ماہی ملسی
خوشیاں سبھ چھٹینیاں میں ۔
علی حیدر یار پیالے والا،
پاڑ تاں بیٹھی سینیاں میں ۔1۔
3. زے-زیارت کعبہ دی لوگ جاون
زے-زیارت کعبہ دی لوگ جاون
سوہنے یار دی زیارت نوں جانیاں میں ۔
مکھ مہبوب دا خانا کعبہ
تے نت تواپھ کرینیاں میں ۔
'ہجر ال اسود' ماہی دے کولوں
ول ول بوسڑا لینیاں میں ۔
علی حیدر حاجی حج چلے
تے یار دا حج کرینیاں میں ۔3۔
|
This work was published before January 1, 1929, and is in the public domain worldwide because the author died at least 100 years ago. |