فاتح جامعى
| فاتح جامعى محرری: محمد عاكف |
ياتاركن يرده الحاديله حشر اولمش سفيل افكار،
ياروب ادوارى يوكسلمش بو مدهش هيكل اقرار.
سيهرنك ضلالت بر بولوط شكلنده ماضيلر٬
قاچار پرامنندن بولمايوب بر لحظه استقرار؛
ضياريز حقيقت بر سحر طورنده مستقبل٬
كلير فوقندن ايلر سرمدى بيكلرجه نور ايثار.
در آغوش ايتمك ايستر نازنين بزم لاهوتى:
قول آچمش هر منارى صانكه بر امّيد جرأتكار!
اوروزنلر٬ نظرلردن نهان ديداره مستغرق،
برر كوزدركه صيريلمش اوكوندن پردۀ يسرار.
بو قدسى معبدك اوستنده تابان فوج فوج ارواح٬
بو علوى قبه‌نك آلتنده جوشان موج موج انوار،
تجسد ايله‌مش كوياكه صبحك روح مخمورى؛
سمادن ياخود اينمش خاكه، سينارنك اولوب، ديدار!
طبيعت پرده پوش ظلمت اولمش،خوابه دالمشكن،
او٬ كويا قلب نورانيسيدر ليلك، طورور بيدار.
أوت بر قلبدر٬ بر قلب جوشا جوش عاشقدر٬
كه جوفندن دمادم يوكسلير بيك نالۀ اذكار.
نمايان جبهه‌سندن صدر اسلامك معاليسى:
او صدرك فيض انفاسيله كويا بر ييغين احجار،
عيام ايتمش، علودينه بر تمثال نور اولمش؛
بصل تمثال نور اولماز؟ شو پك ساكن دوران ديوار،
عصرلر كچدى حالا باطلك پيش هجومنده
كوكس كرمكده‌در بر كره اولسون اولمه‌دن بيزار،
بو بر معبد دكل، معبوده يوكسلمش عبادتدر؛
بو بر منظر دكل، ديداره واصل موكب انظار.
سمادن اينمه‌مشدر، شبهه‌سز لكن سماويدر:
زمينى اولميان بر جلوۀ قياضى حاويدر.
بر انفلاق صفادركه يار جانمدر،
صباحى پك سوه‌رم ، اك كوزل زماندر.
رداى ليلى هنوز آچمامشدى دست سما،
صباده خواب سكوندن آييلمامشدى دها،
فضاى روحده عكس ايتدى٬ الصلا پرداز
مؤذنك دم مخمورى٬ بر حزين آواز.
ايچيمده جوشه كلوب لجه٬لجه استغراق٬
اذان اوقونديمى بيلمم٬ آچيلمه‌دن آفاق٬
ظلامى سينه‌يه چكمش ياتان سوقاقلردن
كلمال وجد ايله كچدم، اوكمده بر ميدان
كوروندى فاتحه؛ كلمشدم آكلادم٬ آزيجق
كيدنجه جامعه باقدم‌كه بكليوراويانيق!
صوقولدم آرتق اونك سينۀ منورينه٬
اوطوردم اوكمده‌كى مقصوره‌جكلرك برينه.
فضاى معبدك انبم نما مشاعلنى٬
او لمعه لمعه ديزيلمش ضيا قوافلنى
كورونجه كلدى چوجوقلق زمانلرم ياده..
نه‌لر دوشوندم او ساعتده بيلسه‌كز اوراده!
سكز ياشنده قدردم. بابام كلير: « بو كيجه
سزكله جامعه كيتسه‌ك چوجوقلر ايركنجه.
كيدرسه‌كز كليك اما نمازده اوصلى طورك؛
مرامكز يارامازلقسه ايشته أو٬ اوطورك! »
دييوب آليردى برابر بنمله قارده‌شمى.
كيرنجه جامعه حاليله قويويرير پشمى٬
نماز قلاردى. بن آرتق قالنجه آزاده
نه عاشقانه قوشاردم حصيرلر اوستنده!
خيال اوتوز سنه اولكى حالى پيشمدن
كچيردى٬ باشلادم آرتق يانمده كورمه‌يه بن:
بياض صاريقلى٬ تميز، ياشجه اللى بش آنجق؛
وجودى زنده، فقط ساچ، صقال زياده‌جه آق؛
مهيب يوزلو بر آدم: ادب كزين نماز؛
ياننده بر كوچوجك قزجغزله پك ياراماز
يشيل صاريقلى بر اوغلان كه: باشنده پوسكول يوق.
امامه‌سنده فسك باغلى ساده بر بونجوق!
صاريق همان بوزولور، صوكرا شويله ور طالانير؛
بر آز كچر، ينه رايت مثالىى طالغه‌لانير!
قوشار قوشار طوره‌ماز، آقبت دينير « آمين »
نماز بيتر. او زمان قالقه‌رق او پير كزين،
آلير چوجوقلرى، اوغلان فنار چكر اوكده.
كلوب دوشر أوه يورغون، دالار پك آسوده
درين بر قويقويه...
ديركن بو خاطرات لطيف
چكيلدى آصلنه، آرتق حقيقتك او كثيف
لقاسى باشلادى قارشيمده جلوه ايله‌ميه؛
زمان‌ده قالمادى ذاتاً خيالى ديكله‌مه‌يه:
صاغم، صولم، اوكم، آرقه‌م خشوغه مستغرق
ظلال آدم ايكن، بر صدا بلند اوله‌رق،
سكونى ديكله‌ين آذان مستى چينلاتدى؛
او كائنات خضوعى يرندن اويناتدى!
صفوف آياقده مسلسل جبال ولوله‌دار
كبيدى. هر بريسندن طوتولدى سينه فكار
برر انين تضرغ، برر نياز حزين
كه قلب رحمتى صيزﻻتدى شوبهه‌سز او انين!
اكيلدى صوكرا او طاغلر حضور غزتده؛
كوروندى صوكرا او طاغلر زمين خشيتده!
غنايتله خدا قالديرنجه هر برينى،
سمايه طوغرى او طاغلرده آجدى اللرينى.
او آنده قوپدى يوركلردن اويله بر فرياد،
كه روحم ايليه‌جك تا ابد او دهشتىى ياد!
كسيلدى بر آرالق ايكله‌ين حزين آواز...
نه اولدى عرشه قدر يوكسلن او سوز و كداز؟
او جوش صفوت وجدان؟
أوت، خروشه كليوب بحر رحمت سبوح٬
قلوبه ايندى سمادن‌ده بر الهى روح:
روح اطمينان.
محمد عاكف