აფხაზეთიშ ტრაგედია
ჩქინო ოზე, დიხა ვა რე, ორტვინ გიოთასალო,
ჩქინი სკვამი აფხაზეთშა ვამტენანო მართალო?
მონატრ ჩქიმი ოცხიმურონჲ, ოწიფურონჲ, ოჭყონე,
თეზმახანიშ ლტოლვილობათ დუდშა მიჩქუ ონჯღორე.
გიმაშინე ოზე-კარი, ორტვინ ომანდარინე,
იფრელ ართო ქიგიბშინდა, დასრო ქიმანგარინე.
ჩქინჲ ინჭაში წკონდა წყარი, ჩქიმი მუმაშ ნანთხორა,
მუში დინაჭყეფი ორე ადგილჲ მუშ გიშნაგორა.
ნოტე ხოლოს ქოუვას, ვარა ჯიმა ვარა და
არჩა ქიგმოგონუას ვოისარაიდაშჲ ვარაიდა.
გინოჭვილი გაგრა სოხუმი, ოჩამჩირე გალი რე
დასაჯებულჲ ჸოფედასი თენა მიდგაშჲ ბრალი რე.
ჩქინჲ სოფელი ოხურეი ნოტე ქიმოძირასი,
გინვოჯინედ ჩილამურით დო დიბჭყანდი ბირასი.
ბრელს ფიფქრენქ დო ვოცნებენქ, თეშ უჯგუში მუ მაში,
მა მონატრუ ჯვეშ სასაფლა ჩქიმ დიდა დო მუმაში.
უნგარუო ვერაგადე გური გიღდას რკინაში,
ტერიშ ტყვიათ ჸვილილი ამბე ჩქიმი ჯიმაში.
ტანს ბუძგური გიმორზანსუ, ქიგიბშინანქ ათენას,
ჯიმასქუაშ ჭიჭე ცირა შქვითი წანერ ხათუნას.
ბრელ ოზეეფს ისიმედუ ბაღანეფიშ ტიტინი,
ქინშაკათეს შხვაშ თურეფქი ვედიტუეს მითინი.
მუჭო მონატრჷ ჩქიმი ფახცა, დაჩხირ ეკორძაფილი,
ადესაში უჩა ღვინი, ღორონთიში ხვამილი.
მართალს მითინ ვაიწიინს, ვართ რადიო ვართ გაზეთი,
მუჟამი რე მაჭარუნა, ჩქინი სქვამი აფხაზეთი.