მიჸორც ხანდა
მიჸორც ხანდა, მიჸორც ხანდა
ხე გიმიღი, ვამიშვანდა!
ხანდა ჯგირ დღას დოჭყაფილი
ღორონც აფუ გოჭყაფილი.
ხანდას სქვამი ბირა ოსქვანც
ოდოიას ელუაფირი.
ხუმა ფაცხას მენწყილი დო
კუჭულ წვანდშა ეშულირი.
ოდაბადეს ხანდა ოსქვანც,
მიჸორც ეფშა დამორჩილი,
ყაზაყიში დიდ მაღაზა
მუნაწით რე მოტკვაჩილი.
ლაგვან დუდი მოჭაბილი
ხერკე თიშო მერჩქინელი
აშო ჩელა, იშო „ბუსქა“–
სახიოლოთ ერჩქინელი.