ნაჯვარი
ართი მერეთი ჩხოლარი პუნს. გვერდო ცინდალი, გვერდო კირიბი. თენა მონანძელი თია რე მუაჩქიმიშ ღმალაშე. თიქ ჩქიმი ხეს მიირდჷ. ორდო უმოსო კირიბი ირაგადედჷ, ვინდარო ცინდალი. ასე ჟირხოლოში ართმანგო უღჷ, კატუშ – დუდი დო ჯღვალიკეფი, კირიბიშ –ზჷმა დო ანგარია, ჟირხოლოშ ხვიჩა დო ლუხუმი თოლეფი, თაშნეშე ბუტყატყია, ჭიჭე ბოწოწი, ნამუთ რსხულს მეჭედას აფუ მერტყაპილინ. თინა უმოსო გილეტირკონჷ, ვინდარო იზილოკჷ. მუჟამცჷთ ბჟა თაკარას ბარჩხალანსჷნ, ჩქიმი ჩხოლარი იზინდუ დო იკვარკვალჷ, დოლოს გინოლასირშორო გილერულე დო ვა მიხუჯინე თიში ჭოფუა. კატუეფს მითმენტებუ, ოდო კირიბეფშა გენთხაფას ზალამენს. თუთარჩელა სერს თიში ოჸოროფული აბანი ჸუდეშ ორთვალი რე. ჸვიაფი ვა შეულებჷ, ოდო ვირეფშა ოშქურჷ. ოკარიეშ ხასჷლას სათობათ შეულებჷ გეტყობინი, მორო, ნადიშ ხეშა ეშაჸოთამაშ ედორია შვანით დღას ვა ურგებაფუაფჷ.
თის ჰამოს ვარზე, მუქჷთ მუჭოთ რჩქჷნ, ჯგირაშო მოურთჷ. თე მერეთი სქილედი გინძე ნინათ ირფელს მუში ჩხოლარულ კიბირეფშა მითმიშაყარანს. თენა ბაღანეფშო დიდი ართუაფალი მუდგარენი რე. ჟაშხას, ონდღებორჯის, სუმარუაშ ბორჯი რე. ჩქიმი ჩხოლარი კართეს აწომიხე, ოდო სამეძობოშ ბაღანეფი მუკი-მუკი გომირე. თე ბორჯის თინეფი თიშნერ საჩემარი მუდგარენეფს მოკითხუნა, მუდგაშათ კოჩიშ სქუას გამა ვა მიაჩინენი. ბაღანეფს ოინტერესუნა, მუშენ რე თე ჩხოლარი აიწორო თეშინერი, ვარა ქორდჷ დო ვარი დღას თიში მეთე, მუ მოხვადუ თიშ ღურაშ უკული, ქო გინაფულენს დო ვარი დუც ხვალახეთ, მუშენი ვაჸუნს სქუალეფი დო ა.უ.
თინეფშე გამა ვა მიღუ დო ენწყუმეფით ხოლო ვა დუმაბაღინნე თიშე უმოსი, მუთ პუნს დო მუსჷთ ორწყენან. კანკალეშა ბაღანეფს კატუეფი ხოლო მოჸუნა მუნეფწკჷმა ართო. ართიშა ჟირი კირიბი ხოლო ქო მიჸუნეს დო, თინეფიშ ლებაშ უმკუჯინუო, გოჩინებაფაშ სცენაშ უმუშო, ჩხოლარეფი ართიანს თინჩი თოლეფით უჯინედეს, ოდო ბაღანეფი თინეფიშ რინას ღორონთიერ ფაქტო კოროცხჷნდეს.
ჩქიმ კართეს აწოხუნელს, მუთუნიშ შქურინი ვა უღჷ დო ვართ მითინიშ ეკოთხოზინს ლამენს. ჩქიმდა ხუტოლაფირი, დუც ბედინორო გინაფულენს. წორას თენა რე თიში ფანია, ნამუქჷთ გუმორდჷნ. მერეთი რე თე სქილედიშ ურჩქვანელი ართგურობა დო თიშ თახმი ინსტიქტი. დიხაუჩას თის, ალბეთ, ანაყუ მოჯგირე ჸუნს, ოდო ზისხირით ხოლოშიანი, შილებე, შურო ვარი დო ათეშენი მუკოლუაფა, მუსჷთ თინა ჩქინდე გინაფულენსჷნ, წირდეშე წირდე რე თიშო.
კანკალეშა ძიცა მუწმომტირხუ, მუჟამცჷთ შურს მინთხუანსჷნ, თებორჯისჷნე, კუჩხეფს ათმაკირუ დო ვა მოთხუ. თინა ვა რდას დასაბაღჷ, კატუთ რენ დო კირიბითჷნ, თეწკჷმა ართო ჯოღორობასჷთ მიჭარანს დუდიშა.
ართიშა, ნარჩქვანიშორო, მუჟამცჷთ საქვარით ვორდი დაკებულინ, თეში გეგნობშურდი, ნამდა ირფელიშ მეტება მილამუდჷ. თე ბორჯის, ჩქიმი ოკვანწაია კველას გივოჯანუდი, ოდო ჩქიმი ჩხოლარი კართეს აწომიხედჷ დო მუჟამცჷთ უნელო ჟიშე ქელებჯინინ, ქო ბძირი, მუჭო მაყვარყვალუდჷ ჩილამურეფი გინძე, ბუტყატყია ფრიმულსჷნ. ჩქიმი ჩილამურეფი რდუო თენა დო ვარი მუში? ქო უღუდჷ დო ვარი თე კატუს კირიბიშ შური დო ადამიერიშ ჰარამობა? თენა მონანძელი თია რე მუაჩქიმიშე, მუთ ოჭიშიერო მარაგადე.
თე მერეთი სქილედი ირიათო იბურჯანს, მუთ თის კატუშე დო კირიბიშე გინმაშხვანერენს, ათეშენ თის ძალამ კუნტა ბოწოწი უღჷ. კანკალეშა, ჩქიმ ხასჷლას გეშასხაპუნს, ქო გიმობიჯგუანს თვათვეფს ხუჯის დო თიშნერი ხოლოშა მოუღჷ ნიჩვი, ითამ, მუდგარენს მირაგადუნია დო უკული გეგნიკინანს, თოლეფს ენმოცქვირინანს, ჯგირო ქო დეკვირას მუ ინნახანტას იტალენს ჩქიმდა თიში ნათქუელინ. ხათირი ვა გოუტახენ, დუც ვუკანტუა, მუდგაშ უკულით გეგმასხაპუნს გესვარონშა დო სხაპუა-სხაპუათ მუკი-მუკი გუმართუ.
ალბეთ თე ჩხოლარშო გაგესქუაშ ხამ რსხება იჸუაფუდჷ, მუთ ჩქიმი საქვარი ოკო ჸოფედჷკო, მუჭოთ მონძალაშ თე ნორთიშე ვარიაშ რაგადინ. მარა თიქ ოკო ქო მიცადას, სოიშახ მუშით ვეშალუ შურინ, რახან ჰონიერი ადამიერიშ ჯინა, მუდგათ თინა მა კანკალეშა მიჯინენ, ელაგინაფაშ გჷმმახანტალ ერთის თხულენს ჩქიმდე.