ურძღაფელა სქუა
ართიშა, ართჲ მოჩილათირჲ ოფუტეს, ჩილჲ დო ქომონჯიქ ტაბაკის ქომიკუდოხოდეს, მილაჭკომაფალო ჭვილჲ ქოთომჲ უღუდეს. ქომონჯის ქოთომიშჲ შქას გორთუალა ოზალუდჷ, მარა უნელო ოთახიშა მუშჲ რჩინუ მუმაქ მუნილჷ. კოჩიქ ჰალამო ქოქანჩჷ ხე ქოთომს დო დატყობინუ. ბადიდიქ ართი ყენტჲ წყარჲ გამუნოშჷ დო გალე გუმილჷ. კოჩიქ მუკართჷ ქოთომს, ოკოდჷ კინჲ გაკლუღალუდჷკონჲ დო მუს ორწყე - ქოთომჲ დიდჲ წვანე ჟვაბუთ გინორთელედჷ. ჟვაბუქ გესხაპჷ, ქოდასხაპჷ დო კოჩის ღვანწკეფს ქოგასხაპჷ ჯუქურო. კოჩჲ ოცადუდჷ თიშჲ დათხინაფას მარა ტყურელო, თიშა მეხოლაფასჷთ მითინჲ ვა ბედუდჷ. თიშჲ უკულჲ ურძღაფუ სქუას ირ დღას მუთმუხვადუდჷ ჟვაბუშჲ გუმორძღაფა, ვარი-და თის ღვანწკეფს გამაჭკომანდჷ. ათაშჲ სვანჯიდინაფილჲ დო აჭიროთებულჲ გილაგაგანდჷ ურძღაფელა სქუა წიმი დო უკოხოლე შურდგუმაშ ლიაშახჷ, მუშჲ უმარდულობაშჲ გეშა.