ყვარიაში ჭკუა
ართი დღას მა დო ჩქიმი მაჸალე ყოღაში პარკის, ჯაში თუდო გითვოხედით დო იბჩიებუდით. პარკიში დათებუს დოჭყაფილი დო უგუთებ ჸუდე მორჩქჷდ. ართი სართულიში დუც სინკარეფი ორდჷ გენწკარილი დო უკული ქიმუტებდეს ეგაფა. პარკიში მელე, შარაპიც გილახედეს სოფელშე გუშნაულა ოსურეფი დო გიმოჩანდეს ახალი მუნაწის. ნამთინეს სხული აწუძუდჷ, ნამთინეს უშქური დო ატამა, ნამთინეს ნეძიშ კაკალეფი. სოდგარენი ყვარიას ქუხვამილუაფ ნეძიში კაკალი დო ნინძგიშა მულუძუდჷ. უნჭირანდჷ ნინძგის, მარა ვაგატახ დო წვალენდჷ. _ მუთ უჩქჷ თი ყვარიას ნეძიში კაკალც დინახალე გემუანი გური მილაძუნი, _ მიწუ მაჸალექ, _ მიქ დაგურუ? მა მუთუნი ვამთქუალჷ. შორშე ვოკვირუდი ყვარიას დო ქობძირი, ვაგატახედჷ კაკალინი ქიჩინჷ დო გეფურინჷ ეშე. მიდართჷ მაღალას დო ქიგიოჸოთჷ ბეტონიში სინკარც ჟილეშე. თეშ მაშორაშე მანგარც ქიგიანთხუნი, გოტირხუნია, _ მოტვინ მაფურინჯექ. ეგებ თაში ვარენდა-მაქ. მეთაკილჷ იშენით. ხომ ქიშილებედჷ გეიწუოლკონი?! მარა ქუმოფურინ ყვარიაქ, ქჷგაჯინჷ უგუტახჷ კაკალც, კინ ქიმლედვჷ ნინძგიშა, გეფურინჷ ეშე, უმოს მაღალას დო გოუტუ თუდო... ათაში ორთუდჷ სოიშახ ვაგოტახჷნი. _ ათენა ვარა მიქ დაგურუ? მუშენი ნდოლოს ვეგიოჸოთჷ დო ბეტონს გიოჸოთანდჷ? - მიწუ მაჸალექ. _ მუჭოთ ვორწყეთჷნი, ღორონთს არძო შურდგუმაშა მეჩამილი აფუ მუშ-მუში დასაბაღჷ ჭკუა. კოჩშა არძოში უმოსი აფუდჷ მეჩამილი, მარა კოჩქ ღორონთიში მეჩამილი ვებაღუ დო ეშმაკის გეიწესხჷ რჩქინანი, ეთექ ორჯგინჷ ყვარიაქ. ცოდას კოჩიში მეტი მუთუნ შურდგჷმა ვაშაყარანც მუში რჩქინათ.