შხვადოშხვა (გიორგი ხულორდავა)
ვაპალუნა ჭკუა, გაღა.
მალ წყარეფი ურჩხუნა.
მარგალურიშ გოჯოგაფა,
ქორთულ საქვარ უჩქუნა.
დამორჩილიშ ღიაბ გუმორე სანწალე,
ჯაგჷნაკვათა გვალაცალო ჩოლერ ვორექ,
დღალეფ მემიზინდჷ ხვალე...
გურ ფარონცალო მაფჷ დორუმილი,
აგოთანაშ ჩხორია ქიმკადირთჷ-და
ხათე დურღენს ქიფორუანს.
ათე სილუეტი სქან შურიშ ნორთი რე,
უჸვაიჭარე აგაგა რე
დო თეშ დოშულიდჲ სქან უგაღობათ,
დღამუშობას ბჟაშ ჩხორიას მიანარტჷ,
გვალო გოდინას იშონ.