ჯოხოს ვეგგოდვა
გასიმაფალო ვამოკოდი, გასინათალო,
ჸვერე უკმელა ნოთეშე რე თაქ გიშნაულა.
დუდ დიტყობინე, ქუმოძირი უკულ ტატალო,
ჸათე თოლეფქჷ დღას ვა ძირას სქანი წაულა...
გვაბან მუნაფა დღაშე-დღაშა მუჭო ირდუდუ,
გჷთაციმალი მუ უღუდუ, სი მუ მერჩუკო?
მიკორტყაპუდი დო ცაშ იშო მიკმოდინუდი,
თე დიხაუჩა სქანი უმშო მუჭო გერდუკო?!
გონიარაფა ქუდოუჭყაფ ჭვემას ამსერი,
მუთ წიკვილი რდუნ ირფელ ოკო გოტანტალუას.
სი ჩქიმდე გოკო ხოლო ართშა ლერსიშ ლეცერი
დო უკულ ართო ჩქი ქიდიბჭყანთ ცაშე ფალუას.
სანცხვარებელცჷ ქიმეირჩქინეს ართი აბანი,
ჯოხოს ვეგგოდვა, თეში ქორდა მიკოფულირი.
ეკანჩურალი მიჯინენა ტობა-ლაბანი,
დიო ჩქინ ბორჯი ხოლო ვა რე თაქჷ მულირი.
კირდეს მუკვობუქ, ჸათე გარამცჷ ინნაშულედი,
ხეს ქომკინდუანც ჩხორია დო კინე გეშულუ,
ონოფულე რე თაქ ირფელი, გვალო წკულეტი,
ჸეთი დღას ფხვამა, სქან ჸოროფაქ მუჟამც მესურუ.
გოცვათელიე ბინეხეფი მუკოჭყვინგილი,
მიჯინენა დო ორაგადეს ღვინო წირუნა.
მა სქან ჸოროფაქ დომინწკირუ ჸათე ჸვინგინი,
თაქ ვეძირუ-და, ცაში იშო ხომ ირფელც ძირუნა.
ჸვას მუნოფაფრთხჷ ასე თე დღა ნარღით შვაპილი,
ლურგოტახილი თოლეფც ცასჷ ელუზიმუა.
უშქურ მომიღუ თელარაში, მუთუნქ ვა პილუ,
ჭარაქ მუმარზუ შხანიშ ეფშა გვერიშ ციმუა.
ქუმკონჯირელე ზორბაქ ნირსი, აკოფირსილი,
მუჭო თირანა ართიანცჷ ხუმლა, ლადირი.
არძა წყარმალუს ქოკათაფუ ჩქიმი ზისხირი,
კინე მოურცჷ, ის ვა ჯოხო მეშულადირი.
გოლაწკარელი შარა მებუ ცაშა ჟინორი,
იჭყაფ კარუა, ოწონდეშე ხოლო ირდუქუ.
მურიცხეფიშე იჸუაფუ თუდო ციმორი,
ცაშ ატატასჷ ულას შურო ქინკობწირდუქუ.