*ამარ
ამარ, "ვორდიშ” ფურცელი,
ამარ, “კლავიატურა”, ობეშტალი სქან შურიშ.
ხექ დო ეშმარღვა სქან ჭუეფს
წყარმალს დინორნელ მეჩხომეშორო,
წვერენტიეფს ეკმარღვანს ფოთქვიშე ეკინ.
გისხარსალ ზიტყვეფი ჩე ფირფიშელ
„ვორდიშ“ ქარღადის.
იჩოლუქ დო კინ ეთმიფშაფუქ თით,
მუდგა თაშ გინჭირანს ჸალსინ.
თოლშა აწოირე ნანაშ
ჩილამურით ეფშა თოლეფი,
სქანდა აფუდჷ ქვერსემ მენდი გერსხილი
დო წუჸონი, გუსურინ!
თოლშა აწოირე მუშ ხოშხოშამ, სოფილი,
ქომოლშე უმოსო ნახანდა ხელეფი...
გურქ გუგაჩოლჷ,
მეიდინჷ ირფელიშ რწუმაქ და ხიოლქ,
ვახვარუქ დიდას, ვახვარუქ თიშ წირდე ჩილამურეფს!
ეჩდომაბრუო ბჟას მითმითირა
დო იშენ ვერდი, იშენ უგურე რექ!
იმწკუმა, მუშენ გაფშაფუ თოლეფი ჩილამურით,
მუჟამც ურჩქილექ შურიშ სხაპუას,
შუბერტის, ლისტის?
მუშენ ობუნქ ჩხე ზისხირს თოლშე,
მუჟამც ირჩქილექ ხოლო ართ ჩილიშ
ჸვილუაშ ამბეს, როგუნჯი ქომონჯშე!
ვარ, ვარექ უგურე, სი მენდწულირი,
ზასეჩილათირ ართ კოჩი რექ,
მით უღურალეთ გეიჸონანს
მუშა გეკისერაფილ საღალეს,
მიდეჸონანს წიმი, თი ღორონთიერ საქვარს,
ნამუთ გოფალუნს, გოფალუნს უციოთ!