Alisher Navoiy g‘azaliga muxammas (Ravnaq Pahlavonquli, I)

by Ravnaq Pahlavonquli

Garchi a’jozi Masiho la’li durposhindadur,
Yuz jahon bedodgarlik g‘amzai qoshindadur,
Sho‘rishi ro‘zi qiyomat ko‘i avboshindadur,
O‘n sekiz ming olam oshubi agar boshindadur,
Ne ajab chun sarvi nozim o‘n sekiz yoshindadur.

Chiqsa gulgun to‘n kiyib, mastona ul chobuksuvor,
Oshiq o‘lturmak uchun ilgida tiyg‘i obdor,
Jilvasidin tong emas bo‘lmoq qiyomat oshkor,
Desa bo‘lg‘aykim yana ham o‘n sekkiz yil husii bor,
O‘n sekkiz yoshinda muncha fitnakim boshindadur.

Yuz yamog‘lig‘ to‘n kiyib ulkim gadoni kuldurur,
Mohi Qan’on bebaho husnig‘a oning quldurur,^
Uylakim bozori mahshar ko‘yida g‘ulg‘uldurur,
Un sekiz yil dema, yuz sekson yil o‘lsa o‘ldurur,
Husn shohi ul balolarkim ko‘zu qoshindadur.

Ul quyoshkim ko‘yida o‘zni gado qilmish Masih,
Mu’jizoti la’lig‘a jonin fido qilmish Masih,
Ahli dunyodin qochib azmi samo qilmish Masih,
May ketur, ey mug‘ki, yuz hayrat aro qolmish Masih,
Bul’ajablarkim bu eski dayr xuffoshindadur.

Chora aylab yuzg‘a davron ofatidin bahri ashk,
Oqizur Ravnaq havodis kulfatidin bahri ashk,
Mavj urub gardung‘a hijron shiddatidin bahri ashk,
To Navoiy to‘kdi ul oy furqatidin bahri ashk,
Har qachon boqsang quyosh aksi oning boshindadur.