Jump to content

Biblia/Vetule Testamento/Jeremia/Jeremia 44

From Wikisource

Jeremia

[edit]

44

[edit]

Judicio del idolatria

[edit]

1Isto es le message que Jeremia recipeva concernente le judeos qui vive in le terra de Egypto, in le citates de Migdol, Tahpahnes, Memphis e in le region del Egypto meridional. 2“Le Senior del universo, le Deo de Israel, dice: ‘Vos videva tote le disastros que io faceva cader super Jerusalem e super omne urbes de Juda. Ecce, illos nunc jace in ruinas e il non ha plus ibi habitantes. 3Isto eveniva propter le mal cosas que illes faceva. Illes provocava mi ira proque illes coleva e offereva sacrificios a deos estranie que ni illes, ni vos, ni vostre ancestres previemente cognosceva. 4Io repetitemente mandava mi servitores, le prophetas, a vos populo, advertente vos non facer iste cosas abominabile que io odia. 5Le populo de Jerusalem e de Juda, tamen, non voleva ascoltar ni prestava attention a mi parolas. Illes non voleva cessar facer le mal cosas que illes faceva ni cessar lor sacrificios offerite a deos estranie. 6Assi mi indignation e mi furor se effundeva e se incendeva sicut un foco trans le citates de Juda e le vias de Jerusalem. Illo es le ration proque illos deveveniva le ruinas desolate que il ha hodie.

7E nunc le Senior Deo del universo, le Deo de Israel, vos demanda: ‘Quare volerea vos facer un tanto grande mal contra vos ipse? Quia necuno inter vos qui ha venite hic de Juda supervivera - ni homines, ni feminas, ni infantes e ni neonatos. 8Quare provocar mi ira per le obras de vostre manos, sacrificante a deos estranie in le terra de Egypto ubi vos immigrava? Vos essera destruite a causa de illo! Vos devenira un exemplo empleate in maledictiones e un objecto de ridiculo inter le gentes del mundo. 9Esque vos oblidava le peccatos de vostre ancestres, le peccatos del reges e del reginas de Juda, e le peccatos que vos e vostre uxores committeva in Juda e in Jerusalem? 10Usque al die de hodie vos, populo, non monstrava ulle contrition! Nemo seligeva obedir a mi parolas e al preceptos que io dava a vos e a vostre ancestres ante vos.

11Propter isto, le Senior del universo, le Deo de Israel, dice: “Io deliberava facer cader super vos disastros, usque al puncto de destruer omne judeos qui vive hic. 12Io prendera iste residuo de Juda - illes qui esseva determinate venir hic e viver in Egypto - e io les consumera. Hic in le terra de Egypto illes cadera in battalia o perira de fame. Gente de omne classe morira in guerra o de fame. Illes devenira un objecto de horror e ridiculo, un exemplo pro illes qui esseva maledicite e que on emplea in pronunciar un malediction. 13Io punira les qui vive in le terra de Egypto con guerra, fame e maladia, justo como io habeva punite Jerusalem. 14De ille residuo que fugiva a in Egypto e qui sperava retornar un die in Juda, il habera nulle superviventes. Mesmo si illes aspira retornar a domo, solmente qualcuno lo facera”.

15Alora tote le feminas presente e tote le homines qui sapeva que lor uxores habeva offerite sacrificios a idolos - un grande multitude de omne le judeos sia in le nord sia in le sud de Egypto - respondeva a Jeremia assi: 16“Nos non ascoltara tu si-dicite messages del Senior! 17Al contrario, nos facera quecunque nos vole. Nos offerera sacrificios e effundera libationes[1] al dea appellate le Regina del Celo justo como nos e nostre ancestres, nostre reges e nostre capites faceva previemente in le urbes de Juda e in le vias de Jerusalem. Quia tunc nos habeva multo a mangiar, nos stava ben e non habeva ulle enoios. 18De facto, solmente depois que nos cessava sacrificar e offerer libationes al Regina del Celo, grande enoios occurreva a nos. Nostre gente moriva in guerras e de fame”.

19Le feminas addeva: “Certo nos sacrificava e offereva libationes al Regina del Celo, ma nos lo faceva con le plen cognoscentia e approbation de nostre maritos. Nos de bon grado faceva tortas con su imagine e effundeva libationes a illa.

20Alora Jeremia replicava a tote le populo, sia homines sia feminas, qui le habeva date un tal responsa: 21“Esque vos pensa que le Senior non sapeva que vos e vostre ancestres, vostre reges e officieros, e tote le populo, combureva incenso ante a idolos in le citates de Juda e in le vias de Jerusalem? 22Il es proque Deo non poteva plus tolerar in ultra tote le abominationes que vos faceva que ille rendeva vostre pais un objecto de malediction - un ruina desolate sin habitantes - como illo lo es hodie. 23Tote iste cosas terribile occurreva a vos quia vos sacrificava a idolos e peccava contra le Senior. Vos refusava obedir a ille e non sequeva su instructiones, su decretos e su leges”.

24Deinde Jeremia parlava a tote le populo, in particular al feminas: “Audi le parola del Senior, vos omnes populo de Juda que es in Egypto. 25Isto es lo que le Senior del universo, le Deo de Israel, ha dicite: ‘Vos e vostre uxores diceva: ‘Nos complira nostre promissas de sacrificar e effunder libationes al Regina del Celo’ e vos demonstrava con vostre actiones que vos intendeva justo isto. Assi procede e compli vostre promissas e votos a illa!”.

26Ma audi le message del Senior, vos omnes populo de Juda qui vive in le terra de Egypto: Le Senior dice: ‘Io jura per mi proprie grande nomine que necuno del populo de Juda qui vive ubicunque in Egypto jammais plus invocara mi nomine in lor juramentos! Jammais plus qualcuno de illes lo empleara in un juramento dicente: “Tanto certo quanto le Senior soveran vive’. 27Quia io providera a que disastros e non prosperitate cade super illes. Tote le gente de Juda qui es in le terra de Egypto morira in guerra o de fame donec non mesmo uno de illes remanera. 28Alcunes qui fugira ab le guerra retornara in le terra de Juda ab le terra de Egypto. Illes tamen, essera multo pauches! Tunc le residuo del Judeos qui veniva viver in le terra de Egypto cognoscera qual parola se demonstrava ver, si le mie o le lore’.

29In ultra, le Senior dice: ‘Io facera occurrer qualcosa pro demonstrar que io punira vos in iste loco, que tote lo que io menaciava occurrera a vos e que io punira vos hic’. 130Io, le Senior, promitte que io delivrara Pharaon Hophra, rege de Egypto, a su inimicos que essaya occider le, justo como io delivrava rege Zedekia de Juda a rege Nebuchadnezzar de Babylon’”.

Notas

[edit]
  1. Offertas ritual a un divinitate de un liquido (vino, oleo, lacte) que on lo expandeva sur le solo o sur un altar.