Biblia/Vetule Testamento/Jona

Jonas

1

Jonas essaya escappar del Senior

¹Le Senior diceva a Jonas, filio de Amittai: ²“Vade immediatemente a Ninive, ille grande citate capital, e annuncia le judicamento que venira contra su population, proque lor impietate^[1] ascendeva coram me. ³Ma Jonas immediatemente se levava e partiva verso Tharsis pro evader le mandato del Senior. Ille descendeva a Joppa e trovava un nave de merces que partiva pro Tharsis. Assi ille pagava le passage e descendeva in illo pro vader con illes a Tharsis, procul del presentia del Senior^[2].

⁴Ma le Senior jaculava un forte vento sur le mar. Se produceva assi un violente tempesta sur le mar, tanto que le nave curreva le risco de franger se. ⁵Le marineros esseva tanto espaventate que cata uno de illes invocava su proprie deo, e illes lanceava le cargamento del nave in aqua pro alleviar le nave. Intertanto, Jonas habeva descendite in le interior del nave e, ponente se a jacer, cadeva in un somno profunde.

⁶Le capitano del nave le approchava e le diceva: “Que? Como pote tu dormir? Leva te e invoca tu Deo! Forsan tu Deo poterea prender se cura de nos a que nos non va perir!”. ⁷Le marineros diceva le un al altere: “Vamos tirar al sorte pro saper qui es le causa del disastro que surprendeva nos. Assi illes tirava al sorte, e le sorte cadeva super Jonas. ⁸Illes le diceva: “Indica nos de qui es le causa del mal que occurreva a nos? Qual es tu occupation? Unde veni tu? Qual es tu pais? Ex quo populo es tu?”. ⁹E ille les diceva: “Io es un Hebreo e io adora le Senior, le Deo del celo qui creava le mar e le terra firme”. ¹⁰Audite isto, ille homines se espaventava ancora plus, e le diceva: “Que faceva tu?” (Ille homines diceva isto quia illes sapeva que Jonas essayava escappar del Senior, proque ille lo habeva antea dicite a illes). ¹¹Quia le tempesta deveniva semper plus forte, illes le diceva: “Que deberea nos facer te a que le mar se calma pro nos?”. ¹²Illes les diceva: “Pro facer que le mar se calma, subleva me e jecta me in le mar, proque io sape que mie es le culpa del grande tempesta que occurreva vos”. ¹³In vice de facer lo, tamen, illes essayava de remar e de retornar a ripa, ma illes non successava facer lo, proque le tempesta cresceva semper plus super illes. ¹⁴Assi illes invocava le Senior dicente: “Nos te quere, Senior, de non perir a causa de iste homine! Non non vole esser culpabile de effunder sanguine innocente, quia il esseva tu, Senior, que faceva lo que hodie tu decideva facer”. ¹⁵Assi ille sublevava Jonas e le jectava in le mar. In ille momento ipse le mar cessava ragiar. ¹⁶A causa de isto, ille homines timeva ancora plus grandemente le Senior e de tote corde faceva le voto de offerer le sacrificios prodige.

Jonas preca

¹⁷Alora^[3] le Senior commandava a un grande pisce de inglutir Jonas, e Jonas remaneva in le ventre del pisce tres dies e tres noctes.

2

¹Ab le ventre del pisce Jonas pregava le Senior Deo ²con iste parolas ci: “De mi tribulation io clamava al Senior e ille exaudiva mi precaria^[4]. ³Tu me projectava in aquas profunde in le medio del mar; le currente del oceano me inglutiva, tote le undas potente que tu mandava falcava super me. ⁴Io pensava de haber essite bandite ab le conspecto de tu oculos; que io non haberea plus vidite tu sancte templo. ⁵Le aqua me submergeva usque al collo; le profunde oceano me circumfereva; algas marin inveloppava mi capite. ⁶Io descendeva al fundo ipse del montes; le portas del mundo subterranee me barrava intro pro semper. Tu, tamen, me traheva foras del Fossa, oh Senior, mi Deo. ⁷Quando mi vita reflueva, io invocava le Senior e mi precaria veniva a te, a tu sancte templo. ⁸Illes qui adora idolos sin valor compromitte le misericordia que illes poterea gauder. ⁹Pro lo que me reguarda, io promitte de offerer te un sacrificio con un declaration public de laude. Io certemente complira lo que io promitteva. Le salvation pertine al Senior!”.

¹⁰Alora le Senior commandava al pisce de disgorgar Jonas super terra firme.

3

Le reaction del population de Ninive

¹Le Senior diceva a Jonas un secunde vice: ²“Vade immediatemente a Ninive, le grande citate capital, e proclama a illo le message que io te dara!” ³Assi Jonas vadeva immediatemente a Ninive, justo como le Senior le habeva dicite. Coram Deo, Ninive esseva un citate enorme. Il necessitava tres dies pro camminar ab un latere al altere de illo. ⁴Quando Job comenciava entrar in le citate camminante per un die, ille annunciava: “Al termino de quaranta dies, Ninive essera subvertite!”.

⁵Le gente^[5] de Ninive acceptava con fide le parola de Deo^[6] e illes proclamava un jejuno e se vestiva de sacco, ab le major al minor de illes. ⁶Quando le nova perveniva al rege de Ninive, ille se levava de su throno, se disvestiva de su robas regal, se vestiva ille ipse de sacco e se poneva a seder super le cinere. ⁷Pois, ille emanava un proclamation que diceva: “In le citate de Ninive, per decreto del rege e de su nobiles: Nulle humano o animal, bestial e oves, debera gustar alicun cosa; nemo debera mangiar e non mesmo biber aqua. ⁸Cata persona e animal debera vestir se de sacco e clamar a Deo con fortia, e omnes debera cessar^[7] lor stylo de vita perverse^[8] e le violentias que illes committe. ⁹Qui sape? Forsan Deo poterea desister de su propositos, su furia poterea cessar e lassar nos viver^[9]”. ¹⁰Quando Deo videva lor actiones e que illes cessava effectivemente de viver perversemente, Deo desisteva del propositos de judicamento que ille habeva menaciate, e non les destrueva.

4

Le reaction de Jonas al misericordia divin

¹Tote isto, tamen, causava le forte displacer de Jonas e ille deveniva multo irate. ²Ille precava le Senior e diceva: “Oh Senior, isto es justo lo que io pensava haberea evenite quando io esseva ancora in mi terra. Isto es lo que io essayava de prevenir quando io essayava de escappar a Tarshis - proque io sapeva que tu es un Deo clemente e misericordiose, longanime^[10] e abundante de misericordia, e que tu es preste a desister concernente le menacias de judicamento. ³E nunc, Senior, prende in lor vice mi vita ipse, proque melior pro me es le morte que le vita”.

⁴Le Senior diceva: “Face tu ben a irascer^[11]?”. ⁵Assi Jonas exiva del citate e se poneva a seder a oriente de illo, in le umbra, pro vider que haberea evenite al citate. ⁶Ma le Senior Deo faceva nascer un hedera que se elevava super Jonas pro dar umbra a su capite e liberar le de su affliction. Ora Jonas se allegrava multo pro ille hedera.

⁷Al alba del die sequente, Deo mandava un verme, e illo attaccava le planta, tanto que le planta siccava. ⁸Quando le sol comenciava brillar, Deo mandava alsi un calide vento oriental. Assi le sol percuteva le capite de Jonas tanto que ille quasi perdeva conscientia. Essente multo afflicte per illo, ille disperava de su vita, e diceva: “Il es melior pro me morir que viver!”. ⁹Deo alora diceva a Jonas: “Face tu ben a irascer pro ille hedera?”. E ille replicava: “Io es tanto inragiate quanto io poterea unquam esser^[12]!”. ¹⁰Le Senior diceva: “Tu te dole pro ille hedera, qualcosa pro le qual tu non laborava e que tu non faceva alco pro facer lo crescer. Illo cresceva in un nocte e periva le die sequente. ¹¹Non deberea io forsan contristar me majormente pro Ninive, iste enorme citate? Il ha ibi plus que cento vinti milles personas que non sape distinguer le ben del mal^[13] e, in plus, multe animales!”.

Notas

1. O “malitia”.
2. O pro fugir ab le presentia del Senior”.
3. Comenciante de 1:17, le numero del versos usque a 2:10 in nostre Biblia de refedentia, differe ab le numero del versos del texto hebraic (BHS, con 1:17 ET = 2:1 HT, 2:1 ET = 2:2 HT, etc., usque a 2:10 ET = 2:11 HT.
4. O “mi voce”.
5. Let. “le homines”.
6. Let. “credeva in Deo”.
7. O “repentir se de”, “convertir se de”.
8. O “mal vias”.
9. O “e nos non perira”.
10. O “lente a irascer”.
11. O “vermente tu es tanto inragiate?”.
12. O “usque al morte”.
13. O “le dextera del sinistra”.