Biblia/Vetule Testamento/Samuel/2 Samuel 15

2 Samuel

15

Conjuration de Absalom contra David

¹Alicun tempore postea, Absalom arrangiava de procurar se un carro de guerra con caballos insimul a un escorta de cinquanta homines como su proprie guardia regal^[1]. ²Ora, Absalom habeva se costumate a levar se de bon matino e ille stava juxta le via que conduce al porta del citate. Quandocunque ille incontrava un persona que veniva pro portar al judicio del rege un arbitration, Absalom le advocava e le peteva: “De qual citate es tu?”. Le persona respondeva: “Io, tu serviente, es de tal tribo de Israel”. ³Alora Absalom le haberea dicite: “Vide, tu reclamation es legitime e juste. Il ha tamen nulle representante del rege que de facto volerea reciper te”. ⁴Deinde Absalom haberea addite: “Se solmente illes faceva me le judice del pais! Alora omnes que ha un querela judiciari poterea venir a me e io les assecurarea un juste accomodamento!”.

⁵Si alicuno le accedeva e se prosternava coram ille pro render le homage, Absalom extendeva le mano, le imbraciava e le basiava. ⁶Ille faceva assi con omne Israelita que peteva audientia al rege pro obtener justitia. Per iste medio Absalom se conquireva le benevolentia^[2] del gente de Israel.

⁷Post quatro annos Absalom diceva al rege: “Permitte me de vader a Hebron a complir un promissa^[3] que io faceva al Senior. ⁸De facto io, tu serviente, faceva iste voto quando io esseva in Geshur de Aram: “Si le Senior me permitte de retornar a Jerusalem, io facera al Senior un sacrificio^[4]”. ⁹Le rege alora le replicava: “Vade in pace”. Assi Absalom se levava e vadeva a Hebron.

¹⁰Alora Absalom mandava emissarios^[5] per tote le tribos de Israel, dicente: “Quando vos audi le sono del corno, dice^[6]: ‘Absalom ha essite coronate rege a Hebron!’”. ¹¹Ora, duo centos homines habeva vadite con Absalom ab Jerusalem. Pois que illes habeva essite invitate, illes veniva de maniera ingenue, sin suspectar lo que Absalom habeva excogitate de facer. ¹²Durante que Absalom offereva sacrificios, ille mandava vocar de Giloh, su citate, Achitophel le Gilonita, consiliator de David. Le conjuration se reinfortiava semper de plus e inter le populo le partisanos de Absalom augmentava.

David fugi de Jerusalem

¹³Igitur un messagero veniva a David e le diceva: “Le cordes de tote le Israelitas es nunc con Absalom!”. ¹⁴Alora David diceva a tote su servientes que esseva con ille a Jerusalem: “Leva vos e vamos fugir in haste! Alteremente nemo poterea salvar se de Absalom! Parti immediatemente! Alteremente nos poterea esser tosto attrappate e facer cader super nos un catastrophe passante sub le talio del spada tote le residentes del citate!”. ¹⁵Le servientes del rege, alora, le replicava: “Nos facera tote lo que le Senior nostre rege decidera de facer: nos es tu servientes”.

¹⁶Assi le rege sortiva a pedes con tote le membros de su corte regal^[7], ben que ille se lassava retro dece concubinas a occupar se del palatio. ¹⁷Le rege, dunque, sortiva a pedes con tote su gente e, in arrivar al ultime domo, faceva un pausa. ¹⁸Tote su servientes partiva con ille, insimul a tote le guardia del Kerethita, tote le Pelethita, e tote le Ghittita - circa sex centos homines que le habeva sequite desde Gath. Illes partiva con le rege.

¹⁹Deinde le rege diceva a Ethai le Ghittita: “Proque veni tu con nos? Retorna e remane con le nove rege, proque tu es un estraniero e un exiliato de tu pais. ²⁰Il me sembla que tu arrivava justo heri e hodie io te face vagar al aventura con nos? Io vade ubi io debe vader, ma pro lo que te reguarda, retorna e prende tu homines con te: que le Senior te face trovar misericordia e gratia”. ²¹Ma Ethai replicava al rege: “Como il es sicur que le Senior vive e que mi senior le rege anque vive, io te jura que a in ubicunque placia mi rege vadera, ad morte o ad vita, ibi essera alsi tu serviente”. ²²Alora David le diceva: “Veni. Vamos prosequer!”. Assi, Ethai le Ghittita prosequeva, companiate de tote su homines e su familias.

²³Mentre omnes passava, on audiva le gente del region que plorava e singultava. Durante que le rege transiva le Vallea de Kidron, tote le gente camminava in direction del deserto. ²⁴Zadok e tote le Levitas que esseva con ille portava le Arca del Alliantia de Deo. Quando illes deponeva le arca de Deo, Abiathar offereva sacrificios dum tote le populo finiva de quitar le citate.

²⁵Alora le rege diceva a Zadok: “Reporta le arca de Deo a in le urbe. Si le Senior me concede su favor, ille me facera retornar e io potera vider de novo le arca e le loco ubi illo reside”. ²⁶Totevia, si ille dice: “Tu non me place plus”, alora le Senior me tractara in le maniera que ille considera le plus appropriate^[8]”.

²⁷Le rege diceva a Zadok, le sacerdote: “Non vide tu lo que eveni^[9]? Retorna a in le citate in pace! Tu filio Ahimaaz e Jonathan, le filio de Abiathar pote alsi retornar con vos”. ²⁸Ecce, io remanera al vado del deserto donec io audi de vos qualque nova”. ²⁹Igitur Zadok e Abiathar reportava le Arca de Deo a Jerusalem e illes remaneva ibi.

³⁰Durante que David ascendeva le Monte del Olivos, ille lacrimava. Su capite esseva coperite e su pedes nude. Tote le gente que esseva con ille habeva alsi le capite coperite e illes plorava. ³¹Ora, on habeva informate David que Ahitophel habeva passate del parte del conspiratores que esseva con Absalom. Assi David pregava e diceva: “Oh Senior! Face que le consilios de Ahitophel sia insensate!”.

³²Quando David perveniva al summitate del monte, ubi ille habeva le costume de adorar Deo, Hushai, le Arkita le veniva incontro con su vestes lacerate e le capite impulverate. ³³David le diceva: “Si tu veni con me, tu me essera solmente un onere. ³⁴Ma se tu retorna al citate e dice a Absalom: “Nostre rege, io vole remaner a tu servicio. Como antea io serviva tu padre, nunc io servira te”, tu essera in condition de contrariar le consilios de Ahitophel. ³⁵Zadok e Abiathar, le sacerdotes essera ibi con te. Tote lo que tu audi in le palatio regal, tu lo debe reportar a le sacerdotes Zadok e Abiathar. ³⁶Item, lor duo filios es ibi con illes. Le filio de Zadok, Ahimaaz, e le filio de Abiathar, Jonathan. 15:37 Tu debera mandar me per lor medio qualcunque information que tu audi”.

³⁷Assi, le amico de David, Hushai, arrivava a in le citate, justo in le momento que Absalom entrava in Jerusalem.

Notas

1. Hebr. “homines que le precedeva”, o “que curreva ante ille”.
2. Let. “robava le corde”.
3. O “un voto”.
4. O “io servira le Senior”.
5. O “exploratores”, “spiones”.
6. O “vos potera presumer que Absalom esseva coronate rege a Hebron”.
7. O “con tote su familia”.
8. O “lo que es bon in su oculos”.
9. Le tradition grec comprende le parola hebraic hic como un simple: “Reguarda!”. Le parte le plus grande del manuscriptos grec ha ἴδετε (idete); le recension lucianic ha βλέπε (blepe). Illo poterea esser considerate un demanda, como non lo rendeva hic. Le implication es que Zadok es un sacerdote e non un propheta (un clarividente) e ergo non in condition de vider lo que evenira.