Biblia (Interlingua) - Ecclesiastes

Traducte per Wikisource

Ecclesiastes I

Sin substantia, diceva Ecclesiastes, sin substantia! Toto es sin substantia.
Qual avantage ha le homine de tote su labores que ille labora sub le sol?
Un generation va e veni dum le terra resta semper.
Le sol se leva, le sol se pone, e le sol appetente su loco va a ubi se leva.
Le vento ambula al Sud e al Nord, contorna e contorna e retorna a su vicinitate.
Tote le fluvios flue a in le mar, totevia le mar nunquam es plen. Le fluvios flue a ubi illos semper flue.
Tote lo de que on pote parlar es tediose, ni satisfacente le oculo del vider, ni occupante le aure del audir.
Que era, illo essera. E que es facite, illo essera facite. E il ha nihil nove sub le sol.
On dicera de un cosa, "Vide isto, isto es nove." Sed illo ha existite jam del epochas ante nos.
Sed on non memora le generationes ante nos, ni memorara le generationes que habera sequite nos.
Io es Ecclesiastes, qui era le rege de Israel in Jerusalem.
E io permitteva mi corde inquirer sagemente pro cercar tote lo que on face sub le celo. Isto es un mal que Deo done le infantes de Adam pro tormentar les.
Io ha viste tote le cosas que eveni sub le sol e, alas! Toto es sin substantia, como le persequer del vento.
On ni pote rectificar un torto, ni numerar lo que manca.
Io diceva a me mesme: "Io ha apprendite e augmentate multe sapientia, plus que tote le personas qui veniva ante me in Jerusalem, e mi core ha viste multe sapientia e scientia."
E io faceva mi corde apprender sapientia e insipientia; io sape que etiam isto es como le persequer del vento.
Nam quanto plus on acquire sapientia, tanto plus on acquire frustration, e quanto plus on acquire scientia, tanto plus on acquire dolor.