Du senj de Ledj schun halwich blesch

Et git halt en Gemïn am Lond,
Dò senj de Letj schun halwich blësch :
Munchenen setj em Werbes drön
Und hirt e riĕden o Gewĕsch,
Em wiss netj as dŏt saksesch nŏch ;
Em dinkt bäinŏ, et riĕd e Blŏch :
"E Honz !
Gäw dot Furkoichen hiër
Und long mer droden den Tachokan ;
Dois de Karuts uch schnel ervir
Und fuër and bräng en paĕr Bostan !
Nomm det Toporrchen der uch mät
Und hä en wävel Skinye äm.
Doch net fuĕr jute, fuĕr äm Schrätt.
Sonst brängst to mer de Jupe äm.
Froch de Krischmar uch, hüw e noch
Vun diëm tseŏjrije Pelinn
Ich broch en Tschuttra voll gen Woch
Wel mer't Purtschelchen dro belinn."