Goldbarg

Goldbarg.
Author:	Klaus Groth
Text type:	Gedicht
Comment:
:

1.
Och, över de Heid, de brune Heid,
Dar heff ik wannert mennichmal!
De Schaap, de gungen dar op de Weid,
De Scheper seeg vun’n Goldbarg dal.

2.
De Vagel sungen, de Blööm de blöhn.
Un över allens schien de Sünn.
Wa weer de brune Heid so schöön
Un smuck de Weg daröver hin.

3.
Och, över de Heid, de brune Heid,
Dar heff ik wannert mennichmal!
De Storm, de harr de Blööm verweiht,
un eensam leeg se, koolt un kahl.

4.
Un doch, se weer mi noch so schöön
Un smuck de Weg daröver hin.
He föhr mi, wo mien Blööm mi blöhn
Un wo mi schien in’t Hart mien Sünn.

5.
De brune Heid, de Schööne Heid –
Wo is se bleven mit ehr Blööm?
Dar wo dat grööne Koorn nu weiht,
Dar liggt se graven mit mien Drööm.

6.
De Ploog, de gung daröver hin,
Nu graast dar Veeh op fette Weid.-
Mi aver liggt se in’n Sinn
De brune Heid, de schöne Heid!