Novella IX della Giornata I del Decamerone (Lumbaart)/4
Una nuvela del Bucasc
[edit]
Mé a digh donca che ai temp d'u prim re ad Cipar, dop che Tera Santa a l'è stata pijaa da jün ch'u 's ciamava Gofred ad Büglion, a l'è capitaa che una sciura d'un pais dit Guascogna a l'è andata en pelegrinagg ar Sepolcher dar Signur. Turnand da là, a l'è arivaa en Cipar, e ché a l'è stata maltrataa da dü o trii baloss ent una manera propi da vilan. 'Sta povra dona, dasprandas par st'ingiüria, en savend cmè fà par fàss giüstisia, a l'ha pensaa d'andàssan dar re ad cul pais. Ma entant che a l'era lé pr'andàgh, quarch d'ün a gh'ha dit ch'a l'era temp pers, perchè ar re a l'era anca lü puch galantom, che nun sulament u 'n fava giüstisia par i atar, ma anca i engiüri ch'i 'gh favan a lü (eh sì, ch'i gh'en favan de gross!) u ja supurtava da cujon; siché, se quarchedün a gh'ava quarcossa con lü, u sa sfugava con fàgh di dispet. Alora cula grama sciura, sentida 'sta cusa, pensand d'an pudèi avèi giüstisia, l'ha pensaa par sfogh d'a só rabia da sponzegnà ra pigrisia dar re. E csè, tüta pianzand, un dì a gh'è andata da bon e gh'ha dit: "Car u mè sciur, mé an son miga 'gnida dadnans a té par fà ch'at fagh vendeta dl'engiüria che hoo ricivid; ma, pr'avèi quasi una sudisfasion ad cula, at pregh ch'at m'ensegn un poo cm'at feet té a supurtà chil ch'i 't fan a té, da cul che hoo sentii, perchè pössa emparà da té a supurtà a mia. Eh, u 'l sa 'r Signur, se an t'armetrava, quand a pudissa, vluntera a té, che a t'è csè pasient!".
Ar re, che fena alora a l'era stat pigar, quasi desdandas da durmì, a l'ha cmensipiaa a vendicà l'ingiüria fata a cula dona, e dop a l'ha semper perseguitaa chil, che pr'al passà i avavu fat engiüria a l'unor d'a só curona.
Giovanni Papanti, Parlari italiani in Certaldo, 1875, pag. 346-347