Oq bulutlar bilan to‘lqinlar
– Onajon, u… oq bulutlarda yashayturg’on kishilar menga mana munday deb baqirdilar:
– Biz uyqudan uyg’ong’an vaqtimizdan boshlab to kun tugalishigacha o’ynaymiz! Biz ertabilangi tong otishining oltunlari va oyning kumush yorug’liqlari bilan o’ynaymiz!”
Innaykin, men so’radim: “Unday bo’lsa men qanday qilib u yerga sizning yoningizg’a chiqa olamen?”
Ular javob berdilar: “Erning eng chekka yeriga qirg’og’ig’a kelib qo’llaringni ko’kka uzatsang, oq bulutlarg’a tortib olinursen”.
“Onajonim uyda meni kutib qoladir-da, uni tashlab qanday men sizning yoningizg’a chiqamen?” dedim men.
Shundan keyin, ular bir kuldilar-da, uchib ketdilar.
Lekin men ularnikidan allaqancha yaxshi bo’lg’on o’yyunlarni bilamen, onajon.
Men oq bulutlar bo’lamen-da, sen oy bo’lasen.
Men ikki qo’lim bilan yuzimni to’samen, uyimizning tomi bo’lsa ko’m-ko’k osmon bo’ladir…
To’lqunlarda yashayturg’on odamlar menga mana munday deb baqirdilar:
“Biz erta bilandan to kech tungacha qo’shuq aytamiz, biz to’qtamasdan aylanib yuramiz va to’qtayturg’on joyimizni ham bilmaymiz”.
Innaykin men so’radim: “Unday bo’lsa men sizga nechuk qo’shula olamen?”
Ular javob berdilar: “Qirg’oqning eng chekka joyiga kelib ko’zingni chip yumub, tursang to’lqunlarg’a o’tub qolasen”.
Men aytdim: “Mening onam har kun kechasi mening uydan jilmasligimni xohlaydir. Men uni qanday tashlaymenu sizning yoningizg’a boramen?”
Shundan keyin ular kulushib o’yyung’a tushishdilar-da, ketib yo’q bo’ldilar.
Lekin men undan yaxshi o’yyunlarni bilamen.
Men to’lqunlar bo’lamen-da, sen yot qirg’oq bo’lasen.
Men sening quchog’ingg’a yugurib borib kiramen, yugurib borib kiramen, yugurib borib kiramen-da qahqahlab kulub turub tizzangda sochilib ketamen va ikkovimizning qaerda ekanimizni dunyoda hech kim bilmaydir…
 This is a translation and has a separate copyright status from the original text. The license for the translation applies to this edition only.
| ||||
| Original: |
| |||
| Translation: |
| |||
