Při tebi
Daj, miła, při Tebi mi bydlić,
swět je ach tak prózdny, samotny:
mi w nim so styšče, tam přec' sydlić
chcył, hdźež moja droha, luba sy!
Daj miła, k Tebi zas mi khodźić,
swět je połny hołka, pohłuša:
ach njedaj mojej duši hłodźić,
njech je při wutrobje wutroba -
Daj wućek mi, swět je tak hruby,
tola Twojej wóčcy swěćitej
so lubosćiwje, hłós Twój luby
nihdy njetama, ach smilnosć měj!
Daj při Tebi mi zdrěmnyć měrnje,
swět je wšón tak falšny, jebawy:
wšak Twoje wóčko měni swěrnje,
Ty pak, luba, swěrnosć sama sy!
Ach, daj mi, daj o miła, ćiše
daj mi wusnyć, daj so přeco hnuć,
zo při Tebi najwutrobniše
měł bych zbože, namkał k zbožu puć!
- Author: Arnošt Muka (public domain)
- Source: http://texty.citanka.cz/pata/sc1-123.html
- Note: Stary prawopis