ha imo in usa nga eskribyente ha hukmanan! Ba ka daw
say nagbukad hin usa nga minatay nga may kakaruhaan
pa la kaadlaw tikang iginlulubong, gab-i masirom, naguuuran .. . napadngan ako hadto hin suga. . . .
Namarihayaw an barahibo han kaupod.
An lungon naukab ngan an minatay nahuwad, mabaho na hin duro, ngan imo pa pag-uusungon . . . ngan mauran pa liwat, hulos la kami ngaduha, ngan. . . .
—Khr! . . . Kay ano man in pagbukara mo? Siniplatan han kamposantero, nahapapausa.
—Kun kay ano? Isip mo maaram ako kay ano? Sinugo la ako!
—Hino in nagsugo ha imo?
An kamposantero inmisol ngan pagkinitaon an iya u pod tikang ha tiil ngadto ha ulo. —Oy! baga ka man in katsila; amo gud ito an mga pakiana ha akon hin usa nga katsila katima hadto, kundi hilom la nga pakiana. Ibabaton ko ha imo an ibinaton ko hadto nga katsila; an nagsugo ha akon an padi nga dako.
—Aah! Ta, gin-ano mo man an minatay?— nagpadayon pagpinakiana an huhugawon.
—Panulay. Kun diri ta la ikaw kinikilala ko nga tawo makakasiring ako nga katsila ka nga polistas: masugadsugad ka hadto pumakiana. Iginsugo ha akon han padi nga dako nga ilubong ko didto han panlubnganan han kainsikan, kundi kay mabug-at an lungon ngan harayo an pan lubnganan han mga insik . . .
—Aahl diri na ako maasa pagkutkot! — tinmigda pagsiring an usa nga duro an kangirhat, binuhian an agpad ngan lakdon an kutkot; —nakabuka ako hin bagulbagol, bangin ako hito diri pakaturugon niyan nga gab-i.
An parapanlubong hinmarahara han pakakita nga an iya kaupod pinmaantaw ngan nagpinangudos.
An panlubnganan nagtitikapuno hin mga tawo, babayi, lalaki nga mga luto. May ada nanmimiling anay hin usa nga linubngan, dagos pananagbalingkutay tigdali, katima, daw sugad hin diri nagkakauruyon, nagbuburublag ngan maghinluhod bisan diin; an iba, an may ada mga pantiyon han ira kaurupdan, nananagkot hin kandila ngan mangadi hin tinuod; hindudunggan didto in mga pagharoy, mga bikho, may ginpupugngan, may pinatataksan la. Pinanhihibatian na an hagurong han mga orapreo, orapreis ngan mga
