N áS CATILÍNA a ḃreiṫ do ṫaḃairt do laḃair sé niar seo :- ll “A UaisLe na Seanaide, aon daoine a ḃíon ag breiṫniú i ḃfoċair a ċéiLe ar neiṫiḃ deacara, diaṁara, is cuiḃe ḋóiḃ ḃeiṫ gan fuaṫ gan caradas, gan fearg gan truaġ. Is ró ḋeacair do’n aigne an ḟírinne ḋ’ḟeisgint nuair a ḃíd na neiṫe sin ag cur uirṫi. Níor ḟéad aoinne riaṁ fós a ṁian do Leanṁaint agus a leas a ḋéanaṁ i n-aonḟeaċt. má oibriġean duine a ḃreiṫeaṁantas bíon buaḋ ag an mbreiṫeaṁantas. má’s ag an mian a ḃíon seilḃ na h-oibre, siné an breiṫeaṁantas gan neart ar biṫ agus an Láṁ uaċtair ag an mian. “ Tá ar mo ċumas-sa go mór, a UaisLe na Seanaide, a ḋ’iniisint cé h-iad na riġṫe agus na daoine a ḋein aiṁLeas dóiḃ féin mar ġeaLl ar ḟeirg nú mar ġeaLL ar ṫruaġ. Is túisge liom, áṁṫaċ, tráċt ar na neiṫiḃ a ḋein ár sínsear-na i gcoinniḃ a inian agus a ḃí díreaċ, ceart. Caṫair ṁór, uafaL, acfliinneaċ, ab eaḋ caṫair na Rhódíaċ. Le congnaṁ ó’n Róiṁ iseaḋ ḋ’ḟás an ċaṫair sin. IIuair eiriġ an cogaḋ macedónaċ idir sinn agus an rí Perses, ḋein na Rhódíiġ an feaLL orainn agus ċuadar i n-ár gcoinniḃ. IIuair a ḃí an cogaḋ críoċnuiġṪe agus ár sínsear i gcóṁairle ar cad déanfí leis na Rhódíiġ, do cineaḋ gan aon ṗionós a ċur orṫa, Le h-eagLa go ndéarfí náċ mar ġeaLL ar eugcóir a tosnuiġeaḋ an cogaḋ aċ ċun saiḋḃris d’ḟáġail. Mar an gcéadna in sna cogaíḃ Púnaċa go léir, bíoḋ gur ḋein na Cartagínaċa go minic mórán gníoṁarṫa gráiniieaṁLa i n-ár gcoinniḃ, i n-am síoṫċána agus i n-am sosa cóṁraic, níor ḋein ár sínsear niaṁ an saġas céadna gníṁ nuair a fuaradar
