maiparit idinto ta awan met; ti agdawat, banbannog; no allilawen,
dakdakes; awan sabali a pamuspusan no di makikabil.
—Ngem, ¿kasano? —kunkunana nga agpagnapagna a maymaysa; —¿ket inton innak pagsasawanen? ¿no tay asawa nan ti masarakak? ¿asinno ngata ti mayat a padrinok? ¿ti kura? ¿ni kapitan Tiago? ¿Nagdakes ket a kanito daydi innak pinangdcngdcngngcg kadagiti patpatigmaannan! ilta agikaru-akon! ¡Asinno kad ngamin ti nangipapilit kaniak idi nga aginlalaing, ag-j sasao iti paspasaw ken agjambujambog! ania la ti sao kaniakon dayta a balasang . . . ? Ita, leddaangek ti panagsekretariok ka dagiti amin a Minministro!
Dagitoy naliday a sasao ti tantanamitimen ni Linares idi dimteng ni Padre Salvi. Daydi pransiskano pudno nga adadda manen a nakakutkuttong ken nakabesbessag ngem ti kadawyan, ngem dagiti matmatana rumaniagda iti naipadpaduma a sileng ket ka dagiti bibbibigna tumamtammidaw ti naisupsupadi nga isem.
—Apo Linares, dmaymaysakay la ket din? —inkablaawna ket nagturong iti salas a iti apagbingngi a ruanganna adda rumuar nga aweng ti piano.
Ni Linares kinayatna ti immisem.
—¿Ket ni don Santiago? —innavon ti kura.
Ni Kapitan Tiago nagparang a dagos inagepna ti ima ti kura, innalana ti kallugong ken bastonna, a si-isem, a kas la maysa a bendito.
—¡Bamos, bamos! —kunkuna ti kura, a simbrek iti salas ket sinaruno da Linares ken Kapitan Tiago; —adda naimbag a damag a innak ibaga kadakay amin. Addada inawatko a sursurat a naggapo sadi Manila a mamasingked iti inyeg kaniak idi kalman ni apo Ibarra . . . no kasta, don Santiago, ti lapped napukawen.
Ni Maria Clara, a situtugaw iti sango ti piano a nagbaetan dagiti dua a gagayyemna, kinayatna ti timmakder, ngem nakurangan iti pigsa ket nagsubli a nagtugaw. Ni Linares bimsag ket kinitana ni Kapitan Tiago, iso a nangibaba kadagiti matmatana.
—Daydiay a bumaro lumalaing ttnay kaniak, —intuloy ti ku
ra; —idi damona, dakes ti panangipapan ko kenkuana . . . nabiag bassit ti panagdardarana, ngem iti kalpasanna, ammuna a