156
Pasta? Wala pa diay siya malibug sa iyang mga halawom mga
hunahuna.
— Batan-on, biyai kanang mga hunahuna kay makadaut, miingon ang manlalaban nunot ang pagpangompas. Ang akong buot isulti kanimo mao pasagdan lang nato ang Kagamhanan.
— Ang mga Kagamhanan gitukod alang sa kaayuhan sa mga lungsod, ug aron pagtuman sa hinnpit ning ilang katungdanan kinahanglan nga magsunodsunod sila sa mga hunahuna sa mga lungsuranon, nga mao ang nahibalo sa ilang mga hunahuna sa mga lungsaranon, nga mao ang nahibalo sa ilang kinahanglan.
— Ang mga ponoan mga lungsuranon usab ug mga makinaadmanon.
— Apan, sanglit sila mga tawo, makahimo silag mga sayop, ug dili nila angayan isalikway ang mga hunahuna sa uban.
— Mosalig kita kanila; sila mohatag sa tanan.
— Adunay usa ka sanglitanan nga nag-ingon: nga ang dili mohilak dili makasuso. Ang dili pangayoon, dili ihatag.
— Sayop kana!, mitubag ang manlalaban nga mikatawa nga mabiaybiayon; sa kagamhanan, bali kanang imong gituhoan. Apan mikalit sa paghunong, nakahunahuna tingali nga siya nasayop ug buot bakwion:
— Ang Kagamhanan naghatag kanatog mga butang nga wala nato pangayoa nagpaila nga dunay nakulang ug tungod niini wala matuman ang katungdanan . . . ang pagsugyot kaniyag usa ka paagi, ang pag-agak kaniya, bisan dili na ang pagsupak, maoy pagtoo nga siya makadaut sa mga ponoan sa mga kolonya . . . Ang kadahanan wala mahibalo, dili makasabut, dili buot makasabut, sa kangil-ad sa pagpangayo ... sa pagkamasupilon nianang hunahuna...
Pasayloa ako, gisanta siya ni Isagani, nga naglagut sa mga katarungan nga gihatag kaniya sa manlalaban; kon sa mga paagi nga sulod sa balaod, ang usa ka lungsod may pangayoon sa Kagamhanan, kana nagpaila nga nagtoo siya nga kining ka gamhanan maayo ug andam sa paghatag sa iyang gipangayo kon kini nga makaayo kaniya, ug kining buhata unta, inay makasuko kaniya, makalipay unta hinoon; mangayo kita sa atong inahan, dili sa atong inaina. Ang Kagamhanan, sa akong ubos nga kaisipan, dili maoy usa ka binuhat nga makagagahum nga maka-
