laan Grande Opera. Ug mao kadto nga si Pari Irene, aron pagpakita sa iyang pagka maayong higala ug pagka magsasaway, miuna sa pagpakpak aron pagdasig kaniya. Labut pa, si Scrpolette angayan usab nga pakpakan.
Apan, ang mga kabataan naghulat sa cancan, ug si Pecson nagsalig lingilingi. Ang cancan wala gihapon. Dihay mga higayon nga kon wala pay mga sakop sa hukmanan nga mitambong, mag-away na unta ang mga babaye ug magbinunlotay sa pinangko, tungod sa pagtupo sa pila ka ki-at nga lalaki, nga nagpaabut, sama sa mga tinon-an, nga isayaw ang can-can.
Ang honi nahunong, nanulod ang mga lalaki, namalik paggula ang mga babaye ug nagsugod dayon sila pagsu’ti nga wala hisabti sa atong mga higala. Naglibak silag sa usa ka wala diha.
— Mao ra man sa mga makaw sa pansiteriya, misulti si Pekson sa hinay nga tingog.
— Ug ang can can? nangotana si Makaraig.
— Nagkalalis sila mahitungod sa dapit nga angayan sayawan, mitubag nga ugdang kaayo si Sandobal.
— Mao ra gayud sa mga makaw sa pansiteriya, mibalik na usab pagsulti si Pekson.
Usa ka ginang, kinuyogan sa iyang bana, misulod niadtong higayona ug milingkod sa usa sa duha ka palko nga walay sulod. Ang iyang lihok sama sa usa ka reyna ug mitanaw nga matalamayon sa tibook dulaan, nga maorag nagkanayon: “Ako miabut nga ulahi kaninyo, mga bukidnon; ako ulahi kaninyo.” Tuod man: adunay mga tawo nga mosulod sa mga dulaan sama sa mga kabaw sa usa ka lumba; makadaug ang ulahing moabot. Apan, ang kalipay sa ginang hamubo da nga Danahon, kay nakita niya nga may usa pa ka palko nga walay sulod. Mikisdum ang iyang kilay, ug giaway ang iyang uban sa taas nga tingog nga nakahatag eskandalo sa dulaan.
