Sa iyang hilit nga hingilin, sa daplin sa dagat, kangkansang
malihok nga kalawran makita sukad sa mga binuksan nga tambu-anan nga mikanap ngadto sa halayo hangtod nga nahitakdo
sa utlanan sa langit ug sa dagat, si P. Florentino nagakalingaw
sa iyang pag-usara pagtugtog sa iyang armoniun mga honing
maugdang ug masulob-on, nga maoy nahimong duyog ang malanugong dahunog sa mga balod ug ang yagungyong sa mga
sanga sa kahoy sa lasang nga siiingan. Mga paningog nga luray, mga bus-ok, mga mahilakon ingon sa usa ka pangaliya nga
wala kawad-i sa iyang pagkamadasigon, nanagpanggulo sa karaan nang tulonggon; Si P. Florentino, nga maoy usa ka maayong musiko, nagtugtog sa walay pupangandam, ug nga tungod
kay nag-usara man siya, gipahungaw niya ang mga kamingaw
sa iyang kasingkasing.
Sa pagkatinuod ang tigulang masuiob-on kaayo. Ang iyang maayong higala nga si Don Tiburcio de Espadana, bag-o lang kaniyang nibiya, nagalikay sa paggukod kaniya sa iyang asawa. Niadtong buntaga nakadawat siya ug usa ka sulat sa usa ka tenyente sa Guardia Civil nga nagaingon:
“Hinigugma ko nga Capellan: Bag-o lang akong naka dawat sa komandante usa ka telegrama ngp nagaingon: Katsila nagtago baldy Pari Florentino dakja ipadala buhi un patay. Tungod kay ang telegrama mahuloganon man kaayo, pasidan-i ang higala aron wala siya diha kon ako na siyang dakpon sa ika walo sa gabii.
- Imong matinahuron,
- PEREZ
- Imong matinahuron,
Sunoga unya kining sulat”
— Ki... ki... Kini si Donya Victorina! — nagkanguhal si Don Tiburcio; — ma ... ma ... makahimo kaayo pagpapusil kanako.