nahimuot uyamut, ug gibilin kang P. Florentino ang tanan niyang katigayonan.
Apan niadtong pakigdumog niya, si P. Florentino nakadawat ug usa ka samad sa kasingkasing nga wala na gayud maalim; pipila ka semana una himoa ang una niyang misa, ang babaye nga iyang gihigugma kanhi nagminyo sa usa ka tawo nga timawa, nawad-an sa paglaum tungod sa pagkahanaw sa iyang mga damgo; kadtong kaguola mao ang labing daku nga gibati sa iyang kasingkasing; nawad-an sa kabaskog ang iyang kalag, alang kaniya mabug-at ug dili na maantus ang kinabuhi. Kon dili man ugaling ang “virtud” ug ang pagtamod niya sa iyang pagkapari, kadtong gugmang walay palad maoy nakaluwas kaniya sa mga bung-aw sa kadaut nga maoy masabog kahulogan sa mga paring Piiipinhon ug uban pang mga tawo sa Pilipinas. Sa pag-abut na sa mga hitabo sa tuig 72, si P. Florentino nahadlok nga ang iyang “curato,” tungud kay makahatag man kaniya ug daghang salapi, kaibgan unya sa mga prayle, ug sanglit tawo siya nga mahigugmaon uyamut sa kalinaw, nangayo nga dili na lamang siya maga-kura bisan sa diing lungsod, ug sukad niadtong panahona, sama sa ubang tawo, mipuyo na siya sa kayutaan sa iyang banay nga nahamutang duol sa kabaybayonan sa halapad nga lawod sa Pacifico. Didto gibata-bata niya ang usa ka pag umangkon, si Isagani, nga sumala sa pulong sa mga manggitahapon, anak kono niya sa iyang karaang sinaaran sa pagkabalo na niini, ug, sumala usab sa mga sulti sa mga tawo nga maligdong ug labing nangasayud, anak sa gawas sa usa niya ka igagaw nga babaye sa Manila.
Ang Kapitan sa bapor nakamatngon sa pari ug gidapit niya aron mosulod sa kamarote ug moadto sa buloran. Aron gayod dili magmakuli, giingon siya sa Kapitan:
— Kon dili ka moadto sa itaas, ang mga prayle dagway managtuo unya nga ikaw dili mahigugmang makigtipon kanila.
Si P. Florentino napilit na lamang gayud pag-uyon ug gipatawag niya ang iyang pag-umangkon aron pagpahibalo kaniya atua pa siya didto.
— Kon hikit-an ikaw sa Kapitan, dapiton na usab unya ug makahasol na kita uyamut sa iyang kaayo.
