This page has been validated.
Sco il profüm d'la rös' al tschel s'eleva
Sa vusch vers l'eter transperent e pür
Infin cha d'sön sieu ögl plaun plaun s'aggreva;
El s'indormainza con ün dutsch sorrir.
E la damaun cur il solagl indora
Da glüsch divina piz, vadret e munt,
Il pitschen pövel sdasda e bun' ora
Pumpaggia bella sün il leger frunt.
Ils greivs pissers cha noss' eted resainta,
Compagns non sun da sieu quaid sön, riand
La mamma guarda as sdasdand; containta
Il straundsch' al cour, il bütscha, l'abbratschand.
O traunter tuots, tü duonna fortüneda,
Scha mamm' at saintast cun affet clamer!
O bain deserta povr' ais la chaseda,
Cha pitschen pövel sieu non po nomner!
12 Gün 1868.
