— No, — cil̦ke Moksan — tənguejka lьgkhəle kol̦osət jul̦geguim kiepsamp, mən van̦cə. No mon uine modta velosipedət, sinən kol̦osa єuonəv iƶa, a olmьnꞓ ar ej lьgkənt jul̦geguim ni kidəguim. Sinəguim vuaj jodtə, koht tat, ja egk viz.
— Təkven lij, — cil̦ke Sahkrə, no koht təsə puadt oskə. Kol̦osa vet jev vuej kirsə idꞓenes, sinət ej lьgksahtьnꞓ nikie.
4.
Moksan jinhovəj.
Sahkrə cil̦ke: — Moksan, məithəs ton inhovek, ton egk tat jenamp moajnsed.
— El̦a, — cil̦ke Moksan, — mon jurda. Mon tata tone sarnəd, mənguejka kol̦osa ꞓuonəv idꞓenes, no mene tədta lij losə.
Sahkrə cil̦ke: — Moꞩt, kol̦osa lev jel̦men?
— El̦a, — cil̦ke Moksan, — sij jevla jel̦men. No vet ludt nьdtꞩə el̦a jelej, a vejit pəsəst idꞓenes ja kьrt kukas.
— Ludt ej kьrdt idꞓenes, — cil̦ke Moksan. Son ojkaj rieꞩklemuꞩ. Sielj pьelaj, jenkar ja kьꞩksant lud pəsəst. Sielj elinꞓe, ludt ej vele.
— Zoʙəl̦, — cilke Moksan, — təl̦ ja tədt velosipet, kon dit mon sarna, nьdtꞩə lij ləhkma. Sone lij ləhkma ꞓuhk̦, a ꞓugkest pьelsələv ja jenkrəntəv tol̦ke jev sielj, a sada pulej vuj ja ʙenzin. Təna ꞓuhk̦ kod-
