संचार आनी रेल्वे हे विशय सोंपयल्लें.१९७१ मेरेन ह्या पदाचेर तो उरलो.१९७७त तो दक्षिण मद्रास निर्वाचन क्षेत्रांतल्यान लोकसभेचेर वेंचून आयलो.१९८०त तो परतून लोकसभेचेर वेंचून येवन इंदिरा गांधी सरकारांत अर्थ मंत्री म्हूण नेमणूक जाली.१९८२ त ताका सुरक्षा मंत्री हें खातें मेळ्ळें.२२ ऑगस्ट १९८४ दिसा वेंकटरामन भारताचो उपराश्ट्रपती म्हूण वेंचून आयलो.
वेंकटरामन केंद्रीय मंत्री-परिशदेचे राजनितीविशीं समितिचो तशेंच अर्थीकविशीं समितीचो वांगडी,आंतरराश्ट्रीय मुद्रा कोश,आंतरराश्ट्रीय पुनरनिर्माण आनी विकास बँक आनी एशियाई बँकेचो गव्हर्नर म्हणूनय वावूरला.ताणें १९५३, १९५५, १९५६, १९५८, १९५९, १९६० आनी १९६१ वर्सा संयुक्तराश्ट्र म्हासभेंत भारताचो प्रतिनिधी म्हूण काम केलां.श्री रामस्वामी वेंकटरामन १६ जुलय १९८७ दिसा भारताचो आठवो राश्ट्रपती पदाचो भार आपल्या हातांत घेतलो.एक व्यासंगी,अणभवी आनी पद दलीतांचो कैवारी म्हणून ताची ताचे राजकीय कारकिर्दीत नोंद जाल्या.
वेंगुर्लेंकार,दत्ताराम नारायण:(जल्म : २५ फेब्रुवारी १९१०,ओशेल-बारदेस).
सुटकेझुजारी.ताणें प्राथमिक शिक्षण मराठींतल्यान घेतलें.तो आझाद गोमंतक दल संघटनेचो वांगडी आशिल्लो.उपरांत तो नॅशनल काँग्रेस गोवाहे संघटनेचो वांगडी जालो.बसकांनी वांटो घेवप,पत्रकां लावप,राश्ट्रीय पुस्तिका वांटप असलीं कामां तो करतालो.तेन्ना पोलिसांनी ताका धरलो,खूब मार दिलो आनी सुमार स म्हयने बंदखणींत दवरलो.भारत सरकारान ताम्रपत्र दिवन सुटके झुजांतल्या ताच्या वावराचो भोवमान केलो.
वेठबिगार:एकाद्र्या मनशाक कसलोच प्रमाण मोबदलो दिना आसतना वा अल्पशा मोबदल्यांत ताचेकडल्यान जबरदस्तीन म्हळ्यार वेठीक धरून काम करून घेवप हाका वेठबिगार म्हण्टात.भारतांत पुर्विल्ल्या काळांत गांवगि-या वाठारांतले जमीनदार,वतनदार हे मजुरांकडल्यान काम करून घेताले आनी तांकां कसलेच तरेचो प्रमाण मोबदलो दिनाशिल्ले.अशी वठबिगार पद्दत जायतीं शतमानां मेरेन चालू आशिल्ली आनी ती वंशपरंपरेन चलताली.अर्थीक अडचणीवेळार गरीब लोक पयशेकारांकडल्यान (जमीनदार वतनदार)रीण काडटाले आनी तें फारीक करप कशेंच शक्य ना जाल्ल्यान ताच्या बदला अशा गरजूंकडल्यान फुकट कामां करून घेवपाची पद्दत अस्तित्वांत आयली आसूं येता.गुलामगिरींतल्यानय हे पद्दतीचो उगम जावपाची शक्यताय दिसता.झुजांत हारील्ल्या लोकांक नाईलाजान वेठबिगारी करची पडली आसूं येता.राजकीय विरोधकाक ख्यास्त म्हणून वेठबिगारीक लावपाच्यो घडणुको इतिहासांत घडपाची शक्यताय आसा.
भारतांतल्या बंगाल,बिहार,उत्तर प्रदेश,मध्यप्रदेश आदी वाठारांत जमीनदारी पद्दत कायम चालू आशिल्ली.थंय जमीनदार आपल्या कुळांकडल्यान वेठबिगारीचीं कामां करून घेताले.दक्षिणेकडल्या वाठारांत जमीनदारी नाशिल्ली.पूण वतनदारी प्रचलित आशिल्ली आनी वतनदार तसेंच जहागिरदार गरीब लोकांकडल्यान आनी दलित समाजाकडल्यान कामां करून घेताले.
दुस-या गावांत खबरो पावोवप,म्हाल व्हरप,शेतांत कामां करप अशा जायत्या कामांचो आस्पाव तातूंत जातालो.वेठबिगारी कांय कडेन वंशपरंपरेन चलिल्ली पळोवंक मेळटा.कांय कुटुंबां पिळग्यांच्यो पिळगी वेठबिगारीन काम करतालीं.आज्यान काडिल्ल्या रिणाखातीर नातू वेठबिगारी करपाच्योय देकी इतिहासांत मेळटात.
सरंजामशाहीच्या काळांत वेगवेगळेतरेन वेठबिगार पद्दत चालू आशिल्ली.भाटकार आपल्या कुळांकडल्यान आनी हेर रयतेकडल्यान आपल्या मालकी अधिकाराच्या बळग्यार पयशे दिनासतना कामां करून घेताले.
भारताच्या स्वातंत्र्या उपरांत राज्यघटनेन वेठबिगारीक बेकायदेशीर थारायली.सद्या भारतांत वेठबिगार पद्दत स्पश्टपणान बंद पडिल्ली आसा.तरी कांय गांवांत आनी कांय वेवसायांत वेठबिगार बेकायदेशीरपणान चालू आसा.
पयल्या म्हाझुजाउपरांत जायत्या देशांनी चडकरून जर्मनी,इटली,रशिया आदी देशांनी अर्थीक आनी राजकीय कारणांखातीर सक्तीची वेठबिगार पद्दत आपणायल्ली.ज्या मनशांविशीं प्रस्थापीत राजवटीक विरोध आशिल्ल्याचो दुबाव दिसतालो वा वंशीक तसेंच राश्ट्रीय नदरेन जाका नागरीक म्हणून रावपाची लायकी ना अशें मानताले.ताका धरून बरोच तेंप मेरेन विठबिगारीक लायताले.
दुस-या म्हाझुजाउपरांत गुलामगिरीच्यो वेगवेगळ्यो पद्दती ना करपाचें काम राश्ट्रसंघ करतालो.उपरांत तें संयुक्त राश्ट्रसंघटनेकडेन सोंपोवपांत आयलें.इ.स.१९४८ त संयुक्त राश्ट्रसंघटनेन महासभेच्या तिस-या अधिवेशनांत वेठबिगारांच्या हक्कांविसीं एक ठराव मंजूर केलो.
उपरांत आंतरराश्ट्रीय कामगार संघटनेन हेविशीं कांय उपाय सोदून काडले.वेठबिगार वा जबरदस्तीन काम करप ह्या गजालींचेर बंदी घालपांत आयली.कांय वाठारांत कायदेय लागू केले,हे कायदे अशे आसात-१)राजकीय चेपण म्हणून प्रशिक्षणाखातीर वा शिक्षा म्हणूनय वेठबिगार पद्दत वापरपांत येता.ती वापरपाक हे समितीन मनाय केली.जांची आगळीच राजकीय
