उत्पादन १0२.४0 लाश्व टण आसलें. भारतेंतल्या हेर शज्यांपश्सय हॉणा दूय वेवसायांत खूब वाड जाल्ली आसा. - हरियाणाच्या उद्देणीक मळाश्च खूब उदरणत जाल्ली आसा. मोटारसायकलन, टायर, टिवी संच, घडद्याळ आजी हेर व्हड काएरवाजे हांगा आसात. गुरुणांव हें हरियाणांतले वाडटें उद्देणीक क्षेत्र आसूत्र माझती उद्देश हो थंयचो मुश्वेल काश्श्वानो, शिंपणे येवजण तशेंच वीज उत्पादळ आळी तिचे वितरण हाच्चो हश्यिाणांत बशे विस्तार जाल्लो आसा. आश्तांत लिफ्ट इर्शणेशज ही शिंपणे येवजण सुरू करपी हरियाणा हें पयलें शज्य, पर्यटन वेवसायाक लोक आजी समाजजीण : राज्यांत हिंदूचे प्रमाण चड आसूज तें उत्तर भारतांतले सगळे सण आजी उत्सव मजयतात. आळी हेर जातीचे लोक थंय कांय प्रमाणांत आसात. १९९१ गणतीप्रमाण शज्यांत ५५.३३% लोक शिक्षीत आसात कुरूक्षेत्र, झ्थाणीश्वर, बाणशंगा, महत्वाची थळां. – माणिकशव शम जायक GIावणेकाए ল্লহিলহা : महाभारताचें रिवल पर्व. हो एक पुशणासारकोच ग्रंथ आसा, चडशे टिकाकार ताका पुशणच म्हप्टात. ह्या ग्रंथांत पुराणाची पांचय लक्षणां जात पूण ब्रह्मांडाची उत्पती, ईश्वराचे अवतार, पुण्यश्लोक राजे आजी तांच्यो वीरगाथा ह्या ग्रंथांत आसात. महाभारताचे सुरवेक संग्रहपर्वात हरिवंशाचो महाभारताकडे संबंद दारवयला. हो ग्रंथ वैशंपायनान जनमेजयाक झांगला. हश्विंशांत श्रीकृष्णाचें भुश्शेपणाचें आजी उपशंत तरणेपणाचें चश्ञि आझा आजी महाभारतांत श्रीकृष्णाचें उतर चरित्र आसा. हश्विंशपर्व, विष्णुपर्व आजी भविष्यपर्व अशे ह्या ग्रंथाचे तीळ भाग आसात. हरिवंशांत ७५, विष्णुपर्वात १२८ आजी भविष्यपवाँत १३५ अध्याय आसूज वट्ट अप्यायसंख्या ३१८ आझा. ह्या सगळ्या अध्यायांनी मेळून वीस हजाशंवयर श्लोक आझात. चडशे सगळे श्लोक अजुष्टुभ छंदांत आझात. हरिवंशपर्व : ह्या पर्वात आदिसर्ग, दक्षाची उत्पती ह्यो 3াই वजस्पत उदेजा जाली. ताका लाणूज लोकांची उपासमार जावंक लागली. ती स्थिती पळोवज पृथूक तिचो शण आयलो आजी तो तिका રિણાg हरिवंश पाप आसा अशें झांगलें. ताचेर पृथूज सांगलें, वायट वर्तज कश्प्याक एव्यास्त करप ही राजधर्म आसा, तशेच धाज्य उत्पन्न करतन लोकांची म्हणून हांव तुका भोणसुचो जा'. घेवल ती पृथू म्हन्यांत आयली. पृथूल वेणवेगळे वत्स तिचे काझेक लावज तिच्यांतल्याज झणळ्यो गरजेच्यो वस्तू काडूज घेतल्यो. फुडें श्वायंभुव मनूच्या आख्याजापसूज वैवस्वतामेरेजचे मजू, मन्वंतरां आजी कालणणजा सांणल्या. फुडें सोमवंशाच्या वर्णजांत इलेची उत्पत्ती आजी बुधाचो जल्म हेविशीं म्हायती सांगल्या. शयतीि शजाज मथुरे लाणसारच्या शजांत धुंधू जांवाच्या शक्षसाक मारील्लयाची कथा, त्रिशंकूचें आश्व्याज आजी इक्ष्वाकूवंशाचे वर्णन आसा. ह्याच वंशांत भणीश्थाचो जल्झ जालो आत्नी ताणे गंगेक भूतलाचेश् हाडली. उपरांत श्राध्दविचार, पितृपुजा, पितृकल्प ह्यो णजाली आयल्यात. चंद्रवंश सांगतजा पुरूश्वा आत्नी उर्वशी हांची कथा दिल्या. ह्याच पुरूरव्याज अण्जीचे दक्षिणाज्जी, गार्हपत्याज्जी आनी आहवनीयाज्जी अशे तीज प्रकार सोदूज काडले. तेउपरांत झमुद्रमंथनाची कथा आयल्या. ह्या मंथजांतल्याज धब्वंतरी अमृतकुंभ हातांत घेवज वयर आयलो आत्नी तोच उपरांच काशी राजागेर पूत म्हणूज अवतरलो. विष्णुपर्व : वाशणशी क्षेत्र उध्वस्त जाल्ले ताचें पुजर्वसज कशें जालें, तें सांगून जहुषचरित्र दिलां. जहुष हो शंभर यज्ञ करूज इंद्रपद मेळयता, ताका इंद्राणीची अभिलाषा उत्पळ्न जाता आली त्या थत्जांत ऋषींचो शाप मेळूज ताका सर्प योजीत पडचें पडटा, ही कथा आसा. ह्या पर्वात पयलीं पुरूवंशाचे आली उपरांत वृष्णिवंशाचे वर्णन आसा. ह्याच वृष्णिवंशांत श्रीकृष्णाचो जल्म जालो. ती कथा सांगतजा जिर्मितीमेरेज झणळो भाण आयला, उपशंत श्रीकृष्ण आजी बलशम हांचे विद्या अध्ययजाश्वातीर झांदीपजीच्या आश्रमांत वचप, शुरूदक्षिणा म्हणूज गुरूचो दयति शेणिल्लो भुश्णो पश्त हाडूज दिवप, उपरांत थंय भांणशची द्वारका निर्माण करप, हे सगळे कथाप्रश्नंण आयल्यात. पारिजातकाची कथा, प्रद्युम्जाचें आएव्याज, ताचें लण्ज, सत्यभामेचें श्रीकृष्णदाल ह्यो सगळ्यो कथा सांगूज हें विष्णुपर्व सॉपयलां, भविष्यपर्व : हरिवंशाचो हो जिमाणचो भाण. हातूंत जजमेजयाचो, अश्वमेधाचो विचार थाशयत पसूज फुडलो झणळो कथाभाण आशा. चारूय युगांतल्या मजशाचे आचार-विचार, तेचभशेज कलियुगांत लोक कशे वाणतले हाचॅय वर्णज आसा. जाशयणदेव क्षीरसागरांत शयन करीत आसतना, ताचे बोंबलतेंतल्याज ब्रह्लादेवाची
