+ impastatori adj Serviente a impastar: machina ~.
impatientar v Facer perder patientia: ~ se.
impatiente adj (del lat. patiens, suffritor) Qui manca de patientia: un malade impatiente, qui desira con un zelo ~: esser ~ de partir.
impatientia s Manco de patientia; incapacitate de suportar un persona o un cosa, de constringer se o de attender: testimoniar ~; dar signos de ~; attender un cosa con ~.
impavide adj (del lat. pavidus pavorose) Sin pavor, intrepide.
+ impeachment s (parola angl.) Pol. Procedura de mitter in accusation del presidente, del viceprecidente o de un alte functionario del Stato Unite ante le Congresso.
impeccabile adj (del lat. peccare, peccar) Theol. Incapabile de peccar, de faller. Per ext. Sin deffecto, irreprochabile: tenue ~, comportamento/conducta ~, traduction/translation ~, vestir se impecabilemente.
impecabilitate s Stato de celle incapabile de peccar, de faller.
impecuniose adj Disproviste de moneta.
+ impecuniositate s Litt. Manco de moneta.
+ impedantia s (parola angl., impedantia) Phys. Resistentia apparente in le caso del currente alternative.
impedimento s (lat. impedimenta, bagages) Olim bagages o convoyo militar que tardava le marcha del armea; obstaculo: ~ de maritage/matrimonio, in caso de ~.
impedir v Obstruer, retardar, embarassar, congerer: le arbores de impedi vider le foreste/le bosco, ~ un maritage/matrimonio, isto me impedi de dormir.
impeditive adj Habente le function de impedir; tendente a impedir.
impejorar v Facer o devenir pejor.
impellente ppr de impeller; adj incitante a: motivo ~.
impeller (-pell-/-puls-) v Dar un impulso, impinger, incitar a mitter in motion. De hic: impellente; impulsion; impulsive-impulsivitate, impulsor; impulso
impenetrabile adj (del lat. penetrare, penetrar) Que non pote esser penetrate, transversate: cuirasse ~, foreste ~; pensonage ~, mysterio ~.
impenetrabilitate s Proprietate in cuje virtute duo corpores non pote occupar al mesme tempore le mesme loco in le apatio. Fig. Character de lo que non pote esser comprendite.
impenitente adj (del lat. impenitere, repentir se) Qui es indurate in le peccato; qui non se repenti; qui persiste in su habitude: bibitor ~, jocator ~, peccator ~.
impenitentia s Theol. Induration in le peccato; induration final, ration in le qual on mori.
+ impensabile adj Que on non pote esser pensate; que on non pote considerar, projicer.
+ impensate adj Impensabile: possibilitates ~.
imperar v Commandar, governar, conducer: divide e impera, povressa imperante, gusto imperante. De hic: imperio; imperative-imperativo; imperator-imperatrice
imperative adj (del lat. imperare, commandar) Que ha le character del commandamento, imperiose: tono ~, disposition/prescription ~, voce ~, reguardo ~, signo ~, attitude ~, clausula ~, mandato ~, exigentia ~, precepto ~. Lingv. modo ~.
imperativo s Gram. Se dice del modo del verbo que exprime le action con commandamento, impulsion, etc. Principio que ha le character de obligation imperiose: esser submittite al ~s economic. Philos.: ~ categoric, secundo Kant, commandamento obligatori in materia del moral, ~ hypothetic.
imperator s (lat. chef, soverano del un imperio: Napoleon I se faceva accordar le titulo de imperator, devote/dedicate al ~, coronar un ~.
imperatrice s Femina de un imperator: le ~ Josephina; femina qui governa un imperio: Catherina II, imperatrice de Russia.
imperceptile adj Que escapa a nostre sensos e, specialmemte, que es troppo parve por esser vidite: nuances ~, sono ~, differentia ~. Que escapa a nostre attention: progresso ~, cambio/cambiamento ~.
