Page:Mga Binalaybay V.3.pdf/154

146

    Nga nagauntay sa akon butkon yang’
     malipayon
    Nga mahakos sa akon kag mahalok kay Tito
    Kag mamangkot sa akon nga may dalang’
     kasakit:
    “Matam-is ko nga bana, diin karon si
    Flavio?”
    Apang, anak, ano ang isabat ko sa iya?
    Nga mapintas siang’ kaaway sang aton
     Magbubohat,
    Nagaalagad, gatuo sa ibang’ diwang’
     malubha;
    Nga sa mga mapintas nga pagpatalang
     kulang
    Sa iya ang kasanag kag sia bilangguon
    Sa mga kahadlukan nga dabdab sang
     kalayo
    Nga amo’ng pagtimalos sang pagtuong’
     balaan.
    Sa amo nga Ginuo, sa Diwang’ wala’y latid
    Gintanyag kong’ ikaw kutob sa pagkabata
     (kay Flavio)
    Matuo ka sa Iya, gani nga ginpaabot ko
    Nga magbaton sing padya; apang silingon
     ko sia
    Nga, sa imo pagkabun-ag, ginhambalan ko
     ikaw,
    Ginpakita ko sa imo malipayon nga alagyan;
    Apang nagpakilala kang’ matig-a sa laygay.
    Hanti, didto ka imo napain sa Averno⁽¹⁾
    Nabulag ka sa Diwa, sa iloy mo kag kay
     Tito:
    Hanti yadto si Flavio, anak niyang’
     lamharon,
    Indi gayod kakita sang himaya sa Langit:
    Yadto’ng Flavio nga amo’ng una yang’
     ginhigugma.
    Tungod kay luyag mo sia, masakit ka
     gatangis (kay Flavio)
    Pangitaang’ may handum iluynon niyang’
     dughan
    Nga tuman gid kahumok sa ginapangayo
-------
⁽¹⁾Averno — Impyerno.