Page:Mga Binalaybay V.3.pdf/183

175

   Nag-abot, sa diin ang wala’y palad
Gahugsoy sa kalaot gahaya,
Ang larawan nga makailila
Nga’ng guya malulo kag maanggaon:
Naunay sia pagtulok kag bumatyag
Nga nag-untat iyang’ kasakitan
Mga kalisod ’ya iya nalimtan
Kag nagbalik linong nga dugusnon.
----------
   Kag malulo katulad sang nguyngoy
Sang lirang’ mahumok kag matam-is,
Sang kahagugma nga nagatangis
Sa kutkot sang iya pinalangga;
Ang mga paningog sang diwata
Nga napuno sing mga katuyom
Nadunggan sang kailong’ masulub-on
Sa katingala nga may himaya.
----------
   Miguel. . . Miguel ngaa ang imo nga kaisog
Nalupig sing subong sa daut sang palad?
Kon sa Libano ang sedro gasupok
Sang unos mabaskog nga mga paglahad
Kon batong’ matig-ang’ nabunal makusog
Sang lawod sa tingog sang mga panghanggab
Sang triton nga naakig, gabangon gabato,
Ngaa’ng wa’y malutos mong’ wani gabakho?
----------
   A! sin-o ka ayhan makaililang’ bayhon
Nga sa tingog nimo paglaum ko mabuhi,
Pulong ni Miguel; daw pulang’ kaagahon
Galipay sa duta kon sia ang sumili?
Ikaw bala’ng nasimba ko sa damguhanon,
Maanyag daw diwata nga didto natari
Sa tagum nga langit, ukon limbong lamang
Nga sing kalubhaan sa kagha gadugang?
----------
   —Ako ang anak sang bulak tagtuga,
Mga busay, patag kag mga hasmin,
Ako ang nabun-ag nga’ng silak dala
Nagtubo sa Eden nga mga hardin.
Sa may salig sa akon dulot ko’ng kasadya,
Kaupod ko’ng pakpakan mga Serapin;
Kag sa akon pagwas-ag puni’g kagayunan
Ginapatahum ko ining’ kalibutan.