Human mangaon ug samtang ginadulot ang tsa ug kape, ang mga tigulang ug mga batan-on nanaglainlain sa pipila ka pundok. Ang uban migamit sa sungkaan, sa dulaan sa ajedrez, ang uban sa mga baraha; apan ang mga pangutana sa Rueda de la Fortuna1 maoy gipalabi sa mga dalaga nga buut gayiid magpakisusi sa ilang kaugmaon.
—¡Umarika ngari, ginoong Ibarra! —misinggit si Kapitan Basilio, nga nagmalipayon. —Aduna kitay buroka nga gidangtan nag napulog-lima ka tuig karon, ug walay maghuhukom sa Audiencia nga mosintinsiya: tan-awon ta kon anhi ba natb dinhi tapusa sa dulaan sa ajedrez. —¡Karon day on ug sa dakung kahinangop! —mitubag ang batan-on. —¡Apan ayaw una, kadiyot lamang kaayo kay ang Alferez manamilit!
Sa pagkadungog niining dula nga himuon ni Kapitan Basilio ug ni Ibarra, ang mga tigulang nga nanagpakasabut sa ajedrez, mialirong sa dulaan: makapadani kaayo kadtong dulaa ug hangtud ang dill managpakasabut nangasibut sa pagtambong. Ang mga babayeng tigulang nanag-alirong sa kura aron pakigsulti kaniya bahin sa mga butang kalagnon, apan dagway si pari Salvi nagatuo nga ang dapit ug ang higayon dili angay niadtong mga butanga, kay mopaalibagbag man lamang ug sulti kon pangutan-on ug ang iyang tinan-awan nga masulub-on ug mapungtanon nalukop ug libod, apan wala gayud magatagad sa mga tigulang babaye nga iyang gikaatubang.
Ang dula sa ajedrez gisugdan sa dakung kaligdong. —¡Sabton nga kon ang dula matabla ngani, tablahon ta usab ang atong buroka! —miingon si Ibarra.
Sa tungatunga sa dula, si Ibarra nakadawat usa ka hatudkawat nga nakapasiga sa iyang mga mata ug nakapaluspad sa iyang nawong. Gisulod ang hatud-kawat sa iyang sudlanan sa mga sulat ug mihapft pagtan-aw sa pundok sa mga batan-on nga nanagpadayon sa ilang mga pangutana sa Rueda de la Fortuna taliwala sa mga talidhay ug mga siyagit.
—¡Jaque a la Reina! —mibalik pag-ing6n ang batan-on nga mihadla sa Reina ni Kapitan Basilio na iyang torre nga gilabanan sa usa ka peon.
(1) — Ligid sa kapalaran.
