wigan, walay nasayud diin siya gikan, ug nga nagpaila sa mga
sibil pinaagi sa mga buhat nga sama niadtong iyang gihimo sa
Aiferez.
—¿Tulisan diay kana siya? —nangutana si Victoria nga gipangilogan.
—Dili ako makatuo, kay ginaingon nga usa ka higayon niana nakig-away siya batok sa mga tulisan usa ka adlaw nga kining mga tawhana buut until manulis sa usa ka balay.
—¡Ang iyang nawong dill nawong sa usa ka tawong dautan! —misabat si Sinang.
—Dili, ugaling kay ang iyang tinan-awan masulub-on kaayo: sa tibuok buntag ako wala gayud makakita kaniya bisan usa na lamang ka pahiyum —matud ni Maria Clara nga mihinuktok.
Sa ingon niini miagi ang kahapunon ug miabut ang takni sa pagpamauli sa lungsod.
Sa hapit na mosalop ang Adlaw nanggula sila sa kalibonan ug nangagi nga wala magbanhit sa kahibulongan nga lubnganan sa apohan ni Ibarra. Sa pagsaylo nila sa maong dapit, ang mga sulti-sulti nabaskug na, masab^ na usab sa ilalum niadtong kakahoyan diin talagsa dang mabati ang lanog sa tingog sa tawo. Ang mga kahoy daw nagmasulub-on, ang mga bagon nga nangapot nanagtuyatuy^ daw nanamilit sa malipayong panuigon sa kabatan-on, dam go sa usa ka adlaw.
Ug unyil, dinan-agan sa mapulapulang kahayag sa dagkung mga sulb nga kawayan Ug dinuyogan sa tingog sat mga sista, Ang pasagdan ta sila nga manglakaw padulong sa lungsod. panon nagkadiriyot, ang awit ug ang tingog sai sista nag-anam kahilum diha nga sila nagkaduol sa kabalayan sa 1lungsod. jltaud na usab ninyo ang inyong takuban, kay ania nanghitipon na usab kamo sa inyong kaigsuonan!
