mesticillo nga mapahitas-on ug puno sa hangin ang ulo, sa mga
batan-on nga managpakamakinaadmanon, sa mga filosofillo kun
pilosopillo, mga abogadillo, etudiantillo, ubp. Naila na kaayo
ang batasan sa daghang mga tawo nga buut mobiaybiay sa ilang
mga kaaway: kadtong mga pulong kinatsila nga ilang ipahiangay
sa mga kaaway, pun-an nilag illo sa katapusan, kay bisag unsaon
pagpuga ang ilang utok wala na may laing duga nga makuha,
ug mao nga mangalipay na lamang sila niining paagiha.
Si Ibarra nakadungog niadtong tanan ug nakasabut siya sa mga pasumbingay sa pari. Nagpakita siya sa iyang nawong usa ka aron-ingnon nga kalinaw sa buot ug ang iyang mga mata daw nangita kang Bathal^ ug sa mga punoan sa lungsod, apan didto mao day iyang nakita ang mga larawan sa mga santos ug ang Alcalde nga nagaduka.
Ang kaisgut sa pari nga nagawali nag-anam kadaku. Nagahisgot siya sa kanhing mga panahon nga ang mga Pilipinhon, inigpakahinagbo ug usa ka pari, motukas dayon sa kalo, idapat sa yuta ang pikas niyang tuhod ug moamin sa kamut sa maong pari. —“Apan karon,” —matud niya —“igo lamang kamo nga motukas ug diyutay sa inyong kalb aron dili maguba ang inyong hinapay. Igo lamang kamong moingon: ¡maayong buntag, among! Ug adunay mapahitas-ong mga estudiantillo, nga nanagpakakat-on ug diyutayng linatin nga, tungud kay nanagpakatu6n sa Manila kun sa Uropa, nanaghunahuna sa mga may katungod sa pagpig-it sa among kamut inay unta nila hagkan... j Ah, ang adlaw sa panudya hapit na gayud moabut, ang kalibutan matapus na, daghang mga santos nga nanagtag-an niini, magaulan ug kalayo, bato ug abo pagsilot sa inyong kamapahitas-on!”
Ug gitambagan niya ang lungsod nga dili mosunod nianang mga salbahis, hinunoa likayan ug kasilagan kay mga excomulgado kana sila.
—“Pamatia ninyo ang ginaingon sa mga santos concilio ” — matud niya. —“Kon ang usa ka Indio makahinagbb sa dalan ug usa ka pari, idukb ang iyang ulo ug itaon ang iyang liog aron ang among moagbay kaniya; kon ang kura ug ang Indio managkabayo, ang Indio kinahanglan mohunong, motukas sa iyang takukong kun kalb sa dakung pagtahud; ug sa katapusan, kon
ang Indio magakabayo ug ang pari magalakat lamang, ang Indio
