—Ug nanagang nang daan— midason ang maniwang.
—Ang pagpamalibad nga wala kinahanglana maoy pagtugan sa sala nga nabuhat!
—Kana maoy akong gihunahuna; nakatunong ikaw.
—Kinahanglan nga tan-awon kana pag-ayo— matud sa pungkol nga mihinuktok; — natahap ako nga niana adunay tinagoan.
—Tinagoan! Oo, mao unta kana ang bunt ko isulti— misabat ang babayeng maniwang.
—Ug ako usab; — misagbat ang laing babaye nga misakgaw pagsulti;— ang asawa ni Kapitan Tinong in6t kaayo... wala pa kami niya padad-ig pinaskohan, ngani nangadto na kami sa iyang balay. Busa, hunahunaa ninyo kon ang usa ka inot ug hakog mohatag ug pinaskohan nga bilig usa ka libo ka pisos...
—Apan tinuod ba ugod kana?— nangutana ang pungkol.
—Tinuod mo lamang! Ang sinaaran sa akong ig-agaw nga luyoluyo sa Kapitan Hcneral, maoy misugilon niana kaniya. Ug sa akong hunahuna ngani, kanang singsinga mao ang gigawi sa magulang sa adlaw sa pangilin. Kanunay lamang siya nga magabaguod sa mga brilyante! *
—Sama sa sudlanan sa mga baligya sa usa ka tindahan!
—Usa usab kana ka paagi sa pagsangyaw sa baligya sama sa bisan unsang patigayon. Inay mopalit unta ug usa ka jtgurin kun usa ka tindahan...
Pasangil lamang nga adunay buhaton, ang pungkol nanaug sa balay.
Human mangagi ang duha ka takna, diha nga ang tanan nangatulog na, pipila ka molupyo sa Tondo gipanungko sa mga sundalo... Ang Kapitan Heneral dili makatugot nga ang pipila ka tawo nga sapian ug talamdon mangatulog sa mga balay nga dili binantayan ug dili mahayahay: sa Kota sa Santiago ug sa ubang mga balay sa Kagamhanan malinaw ug dili mahukaw ang ilang pagkatulog. Usa niining mga pinili sa Kagamhanan mao si Kapitan Tinong.
