Jump to content

Page:PL Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. 1.djvu/262

From Wikisource
This page has been proofread.

nie krętem łożyskiem w kier. południowo-zachodnim; przepływa wieś B. i wpada z lew. brz. po przeszło pół milowym biegu do Sanu. Przybiera liczne, krótkie potoki, spływajace z sądnich wzgórz. Br. G.

Bobro, mko w hr. orawskiem, kościół katolicki parafialny; wielu farbiarzy trudniących się znacznym handlem płótna i mających osobny cech, jarmarki, młyn wodny, kopalnia węgla kamiennego; 1599 mieszk. H. M.

Bobrocz, ob. Bobrowec.

Bobroidy, przysiołek wsi Kamionki wołoskiej.

Bobroliszki, wś, pow. maryampolski, gm. Antonowo, par. Pilwiszki, ma 23 dm., 238 mk., leży o 17 w. od Maryampola.

Bobroliszki, zaścianek w pow. trockim.

Bobrów, niem. Boberau, wś, pow. lignicki, par. katol. Lignica, niegdyś własność denedyktynek lignickich.

Bobrów, m. pow. gub. woroneskiej, o 97 w. na płd.-wsch. od Woroneża, na prawym brzegu rz. Bitiuh, ma 5438 mk., st. poczt., bank. Powiat bobrowski ma 8960 w. kw. rozl., grunta żyzne. Największa wś czyli słoboda Buturlinowka ma przeszło 30000 mk.

Bobrów, ob. Bobrowo.

Bobrowa lub Bobrowo, wś. nad rz. Bubrówką, w lesistej okolicy, pow. łowicki, gm. Łyszkowice, par. Lipce, ma 21 dm. i 100 mk. Straż leśna t. n. w ks. łowickiem 4038 morg. obszaru zajmuje.

Bobrowa, wś, pow. pilzeński, o 1 kil. od Dębicy, ma 2422 morg. rozl., 1949 roli ornej; 176 dm., 943 mk.; parafia łacińska w Przecławiu. B. leży w równinie, w glebie piaszczystej. Obszar dworski należy do państwa dębickiego hr. Raczyńskich. M. M.

Bobrowa-wola, wś, pow. łukowski, gm. i par. Wojcieszków, ma 11 dm., 135 mk. i 249 morg. obszaru.

Bobrowce, wś, pow. błoński, gm. Piekary, par. Osuchów. W 1827 r. było tu 26 dm. i 203 mk, obecnie 213 mk.

Bobrowe, wś i folw., pow. krasnostawski, gm. i par. Gorzków, w lesistej i górzystej okolicy, o 3½ w na półn. od Gorzkowa. W 1827 r. było tu 31 dm., 175 mk.

Bobrowec welki (słow.) 1.) Wielki Bobrowiec, po węg. Nagy-Bobrocz, mko w hr. liptowskiem na Węgrzech; kościół katol. parafialny; mieszkańcy prawie sami słowacy, mówią dziwnym dyalektem i trudnią się rolnictwem, tkactwem, pędzęniem wódki; kilka jarmarków, obszerne lasy; 2049 mieszk. 2.) B. Mali (słow.), Mały Bobrowiec, po weg. Kis-Bobrocz, wś w hr. liptowskiem (Węg.), granicząca z mkiem Wielki Bobrowiec, 414 mieszk. H. M.

Bobrowica, Bobrowice, mko (już w 1764 r.), pow. kozielecki, gub. czernihowska, nad rz. t. n. R. 1857 miało 2940 mk., szkołę początkową, dwa jarmarki do roku. Dziś jest tu st. poczt. i st. dr. żel. kursko-kijowskiej, między Bobrykiem a Nosówką, o 73 w. od Kijowa.

Bobrowice, 1.) niem Margareth, wś, pow. wrocławski, ma kośc. paraf. katolicki dek. oleśnickiego. Wielkie cegielnie. Wś tę zwano też w aktach „Bobirwinken“ i „Gaicone“. Zarański nazywa ją bobrowniki. 2.) B., niem. Boberwitz, wś, pow. szprotowski, nad rz. Bobrem.

Bobrowickie, jezioro w północno-zachodniej stronie pow. pińskiego, na samej granicy gub. grodzieńskiej, pow. słonimskiego, w odludnej głuchej miejscowości, o 7 w. na zachód od jez. Wygonowskiego; dł.4½ w., 3¼, szer., pow. 8 w. kw.; brzegi niskie, błotniste, lesiste, z wyjątkiem miejsc gdzie wsie (Bobrowicze, Wiado i Tupiczyce). Według Strielbickiego ma 7 w. kw. rozl. Inaczej zowią je też jeziorem Radohowskiem. Por. Szczara.

Bobrowicze, 1.) wś, w północno-zachodniej stronie pow. pińskiego, na samym onego krańcu, tuż nad jeziorem Bobrowickiem, w gm. Swięto-Wola, w 1-m stanie policyjnym łohiszyńskim, w 1-m okręgu sądowym pohoskim. 2.) B., wieś, w połud. stronie pow. bobrujskiego, przy drodze wiodącej z Hłuska do Kopatkiewicz, niedaleko od rz. Ptyczy. W 3-im stanie policyjnym hłuskim. 3.) B. Wielkie, wś, w zachodnio-północnej stronie pow. rzeczyckiego, nad rzeką Pienaczem, przy gościńcu z Mozyrza do Eutuszkiewicz, w 3-m stanie policyjnym, w 4-m okręgu sądowym, w gminie domanowickiej. 4.) B. Małe, w pobliżu poprzedzających. 5.) B., zaścianek w pow. trockim. Al. Jel.

Bobrowiec, 1.) wś, pow. rawski, gm. i par. Rzeczyca, należy do dóbr Rzeczyca; 21 dm. 160 mk., ziemi włośc 638 morg. S. W. 2.) B., folw., parafia Jazgarzew, odległy od Góry-Kalwaryi w. 20, od Wisły w. 7. Do r. 1876 stanowił całość z dobrami Gołków. Należy do Wróblewskich. A. T.

Bobrowiec, folw., pow. kwidzyński, par. Jania kościelna, 5 dm., 37 mk., 17 kat., gm. Kopytkowo.

Bobrowiec, szczyt tatrzański na granicy Nowotarżczyzny z Orawą, w ramieniu odrywającem się od Wołowca, w głównym grzbiecie na północ między doliną chochołowską a dol. Orawicy na Orawie. Wschodnie ramię B. zwie się czołem chochołowskiem, na południowym zaś jego boku rozlega się hala chochołowska. Wzn. 1638.7 (Loschan) m. Br. G.

Bobrowisko, wieś, pow. suwalski, gm. Hutta, o 13 w. od Suwałk; liczy dm. 11, ludności 74, przestrzeni morgów 275 prętów 221.

Bobrowisko, niem. Biberthal, wieś, pow. brodnicki, 750 m. rozl., 5 dm., 59 mk., 41 kat.;