Płotnicy (prawy dopływ Prypeci), w miejscu gdzie się schodzą drogi krzyżowe, mianowicie: środkowa z Mozyrza do Turowa i ze Skryhałowa do Sławecznej na Wołyniu. Miejscowość ta leży śród puszcz dziewiczych i błót strasznych, bardzo mało zaludniona. Należy do 1 stanu policyjnego (skryhałowskiego), do 2 okręgu sądowego, którego biuro w Petrykowie. Gmina bujnowicka sklada się z 31 wiosek i liczy mk. 1242 płci męz. Dobra B., własność Bołotowa, mają 48741 dziesiatyn rozległości. Al. Jel.
Bujnowo, wieś i folwark rządowy, niegdy glówny starostwa a potem tak zwanego amtu brańskiego, w pobliżu rz. Nurca, w powiecie bielskim, gub. grodzieńskiej, par. Łubin kościelny. Niedaleko źródeł rz. Bronki. A. T.
Bujny, 1.) wś i B. Milejowskie, folw., pow. piotrkowski, gm. Krzyżanów, par. Milejów. W 1827 r. było tu 15 dm. i 107 mk., obecnie zaś obie liczą 31 dm., 284 mk. 2.) B. szlacheckie, wś, pow. piotrkowski, gm. Bujny, par. Łobudzice. Posiada urząd gminny. Gm. B. należy do s. gm. okr. III w os. Bełchatów, st. p. w Piotrkowie. 3.) B. księże, pow. łaski, gm. Zelów, ma 12 dm., 105 mk., ziemi włośc. 211, folw. 360 m. 4.) B., wieś szlachecka i B. Byszewo, wieś, pow. mazowiecki, gm. i par. Sokoły. Br. Ch.
Bujny. Tegoż nazwiska jest kilka wsi w b. ziemi bielskiej i b. ziemi drohickiej.
Bujowa, przysiołek Łuczyc.
Bujuk, wyraz turecki, znaczy „wielki“ tak jak Kuczuk „mały.“ Wiele miejscowości w gubernii chersońskiej i bessarabskiej ma w nazwie swojej te wyrazy jako część składową.
Bujwidańce, wś i dobra, pow. trocki, par. Żyżmory, o mil 2 i pół od stacyi dr. żel. Koszedary. Blizko dworu góra sypana niewielka, stożkowata, zaklęsła, po litewsku Pile-Kałnas nazwana. R. 1850 właścicielem B. był Rymszewicz i miał 320 dz. gruntu.
Bujwidze, w ustach ludu Bujwidy 1.) mko, powiat wileński, należy do 4 stanu policyjnego 4 święciańskiego okręgu sądowego, w obrębie włośc. gm. bystrzyckiej, na lewym brzegu rz. Wilii, przy ujściu rz. Bujwidki, o 24 w. od Wilna, o 408 w. od źródeł Wilii, posiada par. kościół kat. drewniany św. Jerzego, w 1785 r. przez właściciela B. Radziszewskiego fundowany. Par. bujwidzka klasy 5, dek. wileńskiego, liczy 4250 parafian i posiada dwie kaplice kat. Rubno i Bujwidze. Miasteczko ma 212 mk. B. należą do Jukiewicza, niegdyś przez Jana Kazimierza nadane Brzostowskim. Okrąg wiejski B. w gminie Bystrzycy, liczy następujące wsie: B., Koniuchy, Pilwiszki, Majkuny, Swiatniki, Zawidowo, Puniany, Podobce, Worapniszki, Korojwszyki, Wólkińce, Slepiszki; zaścianki: Cegielnia, Garbaciszki, Kupiszki, Janowo, Bulbówka, Gierdziuny, Narbuciszki, Jankolna, Skoliszki, Pelikany, Gałganiszki, Szukieliszki, Sawguniszki, Swiatniki, Popunoka, Iwanówka, Szałnojce, Darokiele, Sipowo, Leoniszki, Tatuliszki, Stromgniki, Podwinie. 2.) B., dwór szlach. w pow. święciańskim, par. Komaje. J. W.
Bujwidziszki, dobra o milę od Wilna, niegdyś własność marszałka Antoniego Łappy a teraz Zabłockich.
Bujwołowce, wś, pow. proskurowski, gm, i par. Szarawka, ma 359 dusz męz. i 12 jednodworców; 784 dz. ziemi włośc., 703 dzies. ziemi używalnej właściciela, w tej liczbie lasu 150 dz. Należała do Gawrońskich, dziś Starzyńskich. Dr. M.
Bujwuny, wś, pow. trocki.
Bujże, wś i os. leśna, pow. władysławowski, gm. i par. Błogosławieństwo. Ma 8 dm. i 131 mk., odl. od Władysławowa 38 w.
Buk, wś i folw., pow. miechowski, gm. Rzerzuśnia, par. Gołcza; odl. od Miechowa 12 w. W 1827 r. było tu 12 dm. i 124 mk., obecnie 18 dm., 192 mk., 137 m. ziemi włośc. i 493 m. dworskich. Folwark należy do dóbr Maków, lecz stanowi oddzielną realność. W 15 w. należała ta wieś do Jana Mandrostky. W aktach kościoła we wsi Wrocimowicach znajdujemy wiadomość, że w r. 1623 wieś Buk była własnością Jana Zapolskiego, żupnika olkuskiego. W akcie tym czytamy: „ma kmieci poddanych 4, i osobno dwie role kmiece puste, zagrodników 4, ma folwark i dwór według kondycyi szlacheckiej, dobrze i porządnie zbudowany; grunta dobre rodzajne i z nich zboża plenne, łąki polowe i pasze dobre, sadzawkę i las. Gaj na tej dziedzinie w trzech miejscach, dębowy z brzozowym i osikowy dobry. Majętność ta jest wolną, bo żadnych zapisów ani wyderkafów na się wniesionych niema.“ Zapolski nabył tę wieś od Zbilitowskiego za 12000 złp.
Buk, wś w gub. witebskiej nad rzeką Chałujcą.
Buk, wieś, pow. Lisko, o 6 kil. od Cisnej, w par. rz. kat. Wołkowyja, z par. gr. katol. w miejscu.
Buk, miasto powiatowe, W. ks. P., okręgu poznańskiego, położone pod 52°21′ szer. półn. i 34°11′ dług. wschodn. od Ferro; w równinie bezleśnej, dość urodzajnej, na dawnym trakcie z Poznania do Kargowy i Krośna. W r. 1875 miało 2652 mk., w r. zaś 1871 było 2670 mk., domów 240; 356 ew., 2048 kat. i Polaków, 266 żydów. Siedziba komisarza obwodowego. Sąd okręgowy w Grodzisku. Kościół katol. parafialny należący do dekanatu bukowskiego; kościół protestancki. Szkoła elementarna kilkoklasowa; 440 analfabetów; ożywiony ruch rolniczy, handel zbożem, bydłem i okowitą, 4 jarmarki, wielu szewców; fabryka serów, gorzel-
