tronem jest miejscowa gm., liczy przy głównej cerkwi 644, przy filii Zarzecze 425, we filii Pereprostyny z Majdanem 318, czyli razem 1387 dusz gr. kat.; par. w Rybnikach, w której prawa patronatu wykonywa tow. dla produkcyi leśnej, jako właściciel większej pos., liczy w Rybniku z Bruchowcem 254, w miejscowości Łokieć 276, czyli razem 529 dusz gr. kat. obrządku. Wieś ta posiada kasę poż. z funduszem 1922 złr. Właściciel pos. więk. towarzystwo przemysłowe dla produktów leśnych w Wiedniu. 6.) D., wieś, pow. drohobycki, oddalona od Drohobycza na płn. wsch. o 11 kil., od Medenic na płd. zach. o 7 kil., od Rabczyc na płd. o 4 kil. Przestrzeń pos. więk.: roli or. 72, łąk i ogr. 457, pastw. 65, lasu 15,474; pos. mn. roli or. 1230, łąk i ogr. 2722, pastw. 1680, lasu 411 m. austr. Ludność: rzym. kat. 18, gr. kat. 516, izrael. 113, razem 647. Należy do rzym. kat. par w Medenicach, gr. kat. par. w Rabczycach. Należy do dóbr fundacyi hr. Skarbka. B. R.
Dołhie, jezioro we wsi Wereszczyńska Wola, pow. włodawski, ma 128 morg. rozległości. Por. Dolne jez.
Dołhie, 1.) jez. w pow. ihumeńskim, położone z lewej strony rz. Berezyny, równoległe do niej, w okolicy lesistej, poniżej zaścianka Osinowa Grzęda, wprost wsi Jedlina i Bożyn, ma przeszło 2 w. długości, szerokość dochodzi do stu sążni. 2.) D., jez. w pow. dzisieńskim, blisko wsi t. n., do 4 i pół w. dł., 200 saż. szer. 3.) D., jez. w płn. części pow. grodzieńskiego, między Kotrą a Pyrrą.
Dołhinicze, wś i dobra w zach. str. pow. ihumeńskiego, w gm. pereszewskiej, przy trakcie handlowym wiodącym z Mińska do Słucka. Dawniej były dziedzictwem rodziny Szyszków, a od roku 1864 prawem spadku należą do Czeczotów. Dobra posiadają obszaru około 650 m., w glebie dosyć dobrej. Lasu i i łąk dostatek. W okolicach leżą źródła rz. Niemna. Jest tu cerkiew pounicka parafialna. Al. Jel.
Dołhinów, Dołhinowo 1) mko. w pow. wilejskim, leży pod 54°37 szerok. geograf. i 45°19 dług. wschod., przy pocztowym gościńcu, łączącym Wilejkę z Dzisną, o 42½ w. na płn. wsch. od Wilejki, o 125 w. na płd. zach. od Dzisny, o 5 w. na płn. od prawego brzegu Wilii, odległego o 54 w. od jej źródeł i 127⅓ w. od Wilna; należy do 4 sądu pokoju 5 (smorgońskiego) okręgu, posiada st. poczt., załatwiającą wszelkie korrespondencye, 2-gi urząd (stan) policyjny, zarząd gm. włość., szkółkę wiejską,, paraf. cerkiew prawosł., murow. paraf. kośc katol. ś. Stanisława, wzniesiony kosztem paraf. a staraniem ks. Józefa Lwowicza 1853 r. (erekcyi Karola i Ewy z Druckich-Sokolińskich Brzostowskich 1704 r.) oraz kat. kapl. na cmentarzu. R. 1866 mko miało 362 dm., 1439 mk. Paraf. prawosł. D. liczy parafian: mężczyzn 739 i kobiet 742, a katolika 4623 dusz; zaliczona jest do 4 klasy, dekacnatu wilejskiego, i posiada dwie filie: w Karolinie i w Żarach. Gmina włościańska D. dzieli się na 8 wiejskich okręgów, liczących 40 wsi z 411 dymami i 4371 mk. 2 urząd (stan) policyjny dzieli się na 4 części zawierające 9 gm. D. należał do ks. Druckich-Sokolińskich. W okolicach tego miasteczka zaszla w 1661 r. potyczka między litewskiem a rosyjskiem wojskiem; o bitwie tej świadczą pozostałe okopy nad do pływem prawego brzegu Wilii rzeką Serweczem. Przez D. ciągnął król Stefan Batory na wyprawę połocką i ztąd wysłał oddzial wojska z oficerem Chmielewskim na czele dla utrzymania skoncentrowanych około Mińska sił nieprzyjacielskich i dla zasłonienia tem przeprawy swojej armii przez Wilią. Chmielewski wyszedł zwycięzko, za co dostał od króla na dziedzictwo dobra: Witunicze, Niebyszyn i wiele innych. 2) D., folw. prywat. nad rz Siernistą, pow. wilejski, 2 okr. adm., o 42 w. od m. pow. Wilejki, przy b. dr. pocztowej borysowskiej, 1 dm., 16 mk., był tu młyn wodny drewniany (1866 r.). 3) D., wś, pow. dziśnieński, gm. czereska, o 31 w. od m. pow. Dzisny, 3 okr. adm., przy b. dr. pocztowej drujskiej, 6 dm., 64 mk. 4) D., wś rząd, pow, trocki, 2 okr. adm., o 7 w. od Żyżmor, 4 dm., 78 mk. (1866); dawniej własność ks. Ogińskiego.
Dołhinowicze, wś w pow. ihumeńskim blisko źródeł rz. Łoszy.
Dołhobrody, duża wś, pow. bielski gub. siedleckiej, gm. i par. Sławatycze, na lewym brzegu Buga, do klucza sławatyckiego dóbr bialskich należąca, o 2 mile od Włodawy, przy głównym, w części zwirowanym, trakcie włodawsko-chotyłowskim. Są tu dwie cerkwie rit. gr. Jednę parafialną erygował 1701 r. Karol Stan. Radziwiłł. Miała filią o 6 w. w Ladzku. R. 1827 D. miały 112 dm., 406 mk.; obecnie 136 dm., 1053 mk. i 4798 m. obszaru.
Dołhobyczów, wś i folw., pow. tomaszowski, gm. Dołhobyczów, par. Oszczów. Leży na samej granicy od Galicyi. Posiada cerkiew. par. dla ludności rusińskiej, drewnianą, erekcyi niewiadomej (istniała już 1778 r. miała dwie filie Horoszczyce i Oszczów), szkołę początkową, st. pocztową, rogatkę celną (na której w r. 1876 przywóz wynosił 29446 rs., wywóz 44643 rs.), browar, gorzelnię. Piękny pałac D. był własnością bar. Edwarda Rastawieckiego, obecnie należy wraz z rozległymi dobr. do bankiera Epsteina. W 1827 r. było tu 112 dm. i 701 mk. Dobra D. składają się z folw. D. i Mołczany, tudzież wsi D.; od Lublina w. 128, od Toma-
